Ὄλες οἱ κοινωνίες σέρνουν μοιρολατρικὰ ἀπὸ πίσω τους ἕνα μεῖγμα ἐκφυλισμένων ἀπροσάρμοστων μέσα τους, ποὺ ἔχουν προσβληθεὶ ἀπὸ διάφορες ἀῤῥωστημένες τάσεις.

Ἀπατεῶνες, ζητιάνοι, κλέφτες, δολοφόνοι, ἐξαθλιωμένοι ποὺ ζοῦν χωρὶς νὰ σκέπτονται τὴν ἑπομένη ἡμέρα, ἀποτελοῦν τὸν ἐγκληματικὸ πληθυσμὸ τῶν μεγάλων πόλεων..

Στὶς ὁμαλὲς περιόδους, τὰ ἀποβράσματα αὐτὰ τοῦ πολιτισμοῦ, συγκρατοῦνται σχεδὸν ἀπὸ τὴν ἀστυνομία.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐπαναστάσεων ὅμως τίποτα πλέον δὲν τοὺς συγκρατεῖ.
Μποροῦν νὰ ἀφήσουν ἀχαλίνωτα τὰ ἐγκληματικὰ καὶ ληστρικά τους ἔνστικτα.
Οἱ ἐπαναστάτες κάθε ἡλικίας εἶναι βέβαιοι ὅτι θὰ εὕρουν ὀπαδοὺς σὲ αὐτὰ τὰ ἀποβράσματα.

Καθὼς εἶναι ἄπληστοι γιὰ λεηλασίες καὶ δολοφονίες, πολὺ λίγο τοὺς ἐνδιαφέρει ἡ αἰτία, τὴν ὁποία θεωρητικὰ ὑπερασπίζονται.
Ἂν οἱ πιθανότητες γιὰ λεηλασίες καὶ σφαγές, στὸ ἀντίθετο κόμμα, εἶναι περισσότερες, θὰ ἀλλάξουν πολὺ γρήγορα σημαία.

Σὲ αὐτοὺς τοὺς ἀποκαλουμένους στὴν κυριολεξία ἐγκληματίες, ἀνίατος πληγὴ  ὅλων τῶν κοινωνιῶν, θὰ πρέπῃ νὰ προσθέσουμε ἀκόμη τὴν κατηγορία τῶν ἠμί-ἐεγκληματιῶν.
Κακοποιοὶ μόλις τοὺς δοθεῖ εὐκαιρία δὲν ἐπαναστατοῦν ποτέ,  ὅταν ὀ φόβος τοῦ καθεστῶτος τοὺς χαλιναγωγῇ, ἀλλὰ θὰ τρέξουν νὰ καταταγοῦν στὶς ἐπαναστατικὲς στρατιές, ὅταν αὐτὸ τὸ καθεστὼς ἐξασθενίσῃ..

Αὐτὲς οἱ δύο κατηγορίες, συνηθισμένοι ἐγκληματίες καὶ εὐκαιριακοί, ἀποτελοῦν μία στρατιὰ κατάλληλο μόνον γιὰ ταραχές.
Ὅλοι οἱ ἐπαναστάτες καὶ οἱ ἰδρυτὲς θρησκευτικῶν ἢ πολιτικῶν ἑνώσεων βασίζονται σταθερὰ σὲ αὐτούς.
Ἡ λογικὴ δὲν μπορεῖ νὰ ἀσκῇ καμμία ἐπίδρασι σὲ αὐτοὺς, ἐνῶ ἐκεῖνοι πολλὰ μποροῦν νὰ  διαπράξουν ἐναντίον τῆς λογικῆς.

«Ἡ ψυχολογία τῶν ἐπαναστάσεων», σελίδα 78, Γουσταύου Λὲ Μπόν, ἐκδόσεις ΕΛ.Σκέψις 

Δρακᾶτος Ὄθων