Τὴν φωτογραφία τὴν «ἐτσίμπησα» ἀπὸ …περιηγήσεις.
Μὲ ἐξάφνιασε καὶ μὲ ἐχαροποίησε…
Κι ὅπως αὐτὸ τὸ παλληκάρι μπορεῖ καὶ γεμίζει τὶς «μπαταρίες» του, κάπως ἔτσι κι ἐμεῖς θὰ ἔπρεπε…
Ἀπό ποῦ ἀλλοῦ; Μέ ποιόν ἄλλον τρόπο μποροῦμε νά ἀναζωογονηθοῦμε;
Ἀπό ποιάν ἄλλην πηγή μποροῦμε νά ἀνανεώσουμε τίς δυνάμεις μας;
Πᾶρε δύναμιν…
Γέμισε… Γέμισε ὅσο μπορεῖς…
Θὰ χρειασθοῦν αὐτὲς οἱ δυνάμεις… Εἶναι ἡ βάσις μας γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ φτιάξουμε τὰ πάντα οἱ δυνάμεις μας…
Καὶ μόνον ἀπὸ ἐκεῖ μποροῦμε νὰ τὶς κρατᾶμε πάντα σὲ ἑτοιμότητα…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Την δύναμη την αντλούμε και από τον εσωτερικό μας κόσμο. To μόνο θέμα που προκύπτει είναι ότι δεν υπάρχουν Πηγές για μια τέτοια αναζήτηση. Ο δρόμος δεν είναι ξεκάθαρος. Πριν 27 περίπου χρόνια, τα μισά αυτής μου της ζωής αναζήτησα τον Δρόμο και βρίσκομαι σήμερα να είμαι ένας άλλος άνθρωπος. Η αναζήτηση του Δρόμου για τον εσωτερικό μας εαυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στους εαυτούς μας. Σε μια κοινωνία όπου κυριαρχούν τα άσχημα και περνάνε όλα τα επιδερμικά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναρωτηθούμε: Θέλω να αλλάξω κάτι για τον εαυτό μου, τους άλλους και τον κόσμο γύρω μου. Θέλω πραγματικά να το κάνω; Και τότε είναι η αρχή.
Σωστά!!!