Αὐτὸ ποὺ συχνὰ πυκνὰ ἀκούω εἶναι γιὰ τὰ ὅσα σκέπτεται ὁ κάθε ἑνας ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ τὴν ὑποτιθεμένην κρίσιν.
Τὴν κρίσιν, στὴν ὁποίαν μπήκαμε, μπαίνουμε ἀκόμη βαθύτερα, συνεχίζουμε, ἐξακολουθοῦμε ἀλλὰ φῶς δὲν φαίνεται στὸ πέρας τῆς πορείας.
Βυθιζόμεθα, βουλιάζουμε, καταστρεφόμεθα… Ἐλπίδες πολλές, ἀλλὰ κουτσουρεμένες… Κάθε ἡμέρα καὶ περισσότερο κουτσουρεμένες…. Ἀλλὰ ὄχι ἀνύπαρκτες… Ἐδῶ παραμένουν καὶ μᾶς κρατοῦν ζωντανούς, ἤ… ἡμιθανεῖς!!!

Τί δέν καταλάβαμε;
Γιατί συζητᾶμε ἀκόμη γιά κρίσεις κι ἐπικρίσεις καί ἀνακάμψεις;
Ποιός μᾶς βεβαιώνει πώς τά ἐπικοινωνιακά παιχνίδια πού παίζονται εἰς βάρος μας δέν στοχεύουν ἁπλῶς στό νά μᾶς ἀποκοιμίσουν περισσότερο, πρό κειμένου νά ἐθελοτυφλοῦμε καί νά ἀρνούμεθα νά ἀντιμετωπίσουμε τήν πραγματικότητα;
Διότι ἡ πραγματικότης εἶναι ἄλλη… Τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν …εἰκονικὴ πραγματικότητα, ποὺ πιστεύουμε ὡς πραγματικότητα.

Ἄς ξεκινήσουμε μὲ τὴν συνειδητοποίησιν τοῦ πρώτου.
Κρίσις δὲν ὑπάρχει. Τὸ φαινόμενον τῆς πτωχοποιήσεως τῶν λαῶν εἶναι παγκόσμιον κι ὄχι τυχαῖον ἤ περιστασιακόν. Ἰσχύει καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν Γαλλία καὶ στὴν Ἰαπωνία καὶ στὴν Βενεζουέλα καὶ στὶς ΗΠΑ… Οἱ ὑψηλὲς φορολογίες, ποὺ διαρκῶς αὐξάνουν, στόχο ἔχουν τὴν πτωχοποίησιν κι ὄχι κάποιαν …ἀνάκαμψιν. Ἀνάκαμψις δὲν θὰ ἔλθη. Καὶ δὲν θὰ ἔλθη διότι δὲν ἦταν ποτὲ μέσα στὰ σχέδια τῆς νέας (καὶ παλαιᾶς) τάξεως πραγμάτων ἡ ἀνάκαμψις. Ἀρκετὰ φάγαμε, ἤπιαμε, μολύναμε… Τώρα τὰ κεφάλια μέσα.

Καί καλά; Ποῦ στά κομμάτια βασίζω ἐγώ αὐτά πού γράφω διαρκῶς;
Γιατί πιστεύω πώς ὄχι μόνον δέν θά μᾶς ἁρπάξουν αὐτά πού σχεδιάζουν, ἀλλά στό τέλος θά πληρώσουν πολλά περισσότερα ἀπό αὐτά πού προσεπάθησαν νά ἁρπάξουν;

Εἶναι ἁπλό. Εἶναι βασικοὶ κανόνες φυσικῆς. Εἶναι ἡ ἀνάγκη ἐπιβιώσεως καὶ ἡ φυσικὴ ἐπιλογή.
Δὲν εἶναι τὰ πολλὰ μικρὰ ψάρια ποὺ θὰ στραφοῦν κατὰ τοῦ μεγάλου. Εἶναι ἡ ἰσοῤῥοπία ποὺ οὔτως ἤ ἄλλως, σὲ συμπαντικὸ ἐπίπεδον, θέλουμε δὲν θέλουμε, ὑπάρχει.
Κι ἐὰν ἐδῶ, στὸ γήινο περιβάλλον μας, κάποιοι καλό-ἔμαθαν ἔτσι, ἐκ τῶν πραγμάτων συντόμως θὰ …καλό-μάθουν ἀλλοιῶς.

Ἄλλως τέ…
Ἁπλᾶ μαθηματικὰ νὰ χρησιμοποιήσουμε, θὰ διαπιστώσουμε πὼς αὐτὰ ποὺ λέω ἀναγκαστικῶς θὰ μᾶς ὁδηγήσουν σὲ ἐκεῖνον τὸ σημεῖον ποὺ ΟΛΑ κι ΟΛΟΙ θὰ ξεκινήσουν ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Καὶ καλὰ ἐμεῖς… Μαθημένοι εἴμαστε…
Αὐτοί πῶς θά καταφέρουν νά κάνουν ἀρχές, ὅταν τόσους αἰῶνες ἔχουν μάθει μόνον νά ἁρπάζουν τούς κόπους τῶν ἄλλων;

Ὅταν κάποιος παίρνῃ μόνον ἀπὸ ἕνα χωράφι, δίχως νὰ δίδῃ λίπασμα, νερό, χῶρο στὰ φυτά, κάποιαν στιγμὴ θὰ παύση τὸ χωράφι νὰ τοῦ προσφέρῃ τροφή. Φυσικὴ ἐξέλιξις… Τὸ αὐτονόητον…
Ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸ σκεφθῇς αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ εἶσαι ἀλαζών.
Δὲν πρέπει νὰ θεωρῇς τοὺς ἄλλους κατωτέρους…
Δὲν πρέπει νὰ πιστεύῃς πὼς εἶσαι θεός…

Κατὰ τὰ ἄλλα δὲν συζητᾶμε γιὰ κρίσεις κι ἐπικρίσεις καὶ κολοκύθια μὲ τὴν ῥίγανη.
Συζητᾶμε γιὰ συγκεκριμένη καθοδικὴ πορεία, ποὺ στόχο ἔχει μόνον τὸν ΠΑΤΟ!!! Σὲ παγκόσμιον ἐπίπεδον.

Κουράγια νὰ ἔχουμε διότι τὰ δύσκολα ἀκόμη δὲν τὰ εἴδαμε.

Φιλονόη

φωτογραφία