Τί θά γίνουμε;
Γιατί; Πῶς θά τά καταφέρουμ; Θά ἀντέξουμε; Θά εἶναι τά πάντα καλλίτερα; Θά εἶναι πιό εὔκολα; Πιό ἁπλᾶ;
Μᾶς ἔχει ὑπογράψει κάποιος συμβόλαιο πώς θά εἴμαστε ἐδῶ κι αὔριο;
Μήπως μᾶς ὑπέγραψε συμβόλαιο πώς αὔριο τά πάντα θά εἶναι καλλίτερα ἀπό σήμερα;
Ἤ μήπως κάποιος …θεός μᾶς ἔταξε κάτι;
Οἱ ἐγγυήσεις μας εἶναι ἀνύπαρκτες.
Τὸ μόνον ποὺ κατέχουμε, μετὰ βεβαιότητος, εἶναι τὸ ἐδῶ καὶ τώρα.
Εἶναι μόνον αὐτὲς οἱ στιγμές μας ποὺ τώρα ζοῦμε.
Δὲν ὑπάρχουν περιθώρια.
Ἤ τὶς ζῶ, ἤ, πάει… Δὲν θὰ τὶς ζήσω ποτέ.
Διότι τὸ αὔριο, ὅπως καὶ τὸ χθές, εἶναι ἁπλῶς μία ψευδαίσθησις.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.