«Πόλεμος είναι όταν  οι Κυβερνήσεις  σου λένε ποιός είναι ο εχθρός.
Επανάσταση είναι όταν  εσύ ο ίδιος μαντέψεις στο τέλος ποιός  πραγματικά  είναι ο εχθρός».

ΑΝΩΝΥΜΟΣ

ΠΗΓΗ 

ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

Το υπόβαθρο οποιασδήποτε  επαναστάσεως στηρίζεται τελικά στον πόλεμο.
Στην αρχή  οι κυβερνήσεις σου υποδεικνύουν τον εχθρό  και σε χρησιμοποιούν ως αναλώσιμο στις μάχες.
Όταν τελικά καταφέρεις και επιβιώσεις από ένα πόλεμο, γνωρίζεις ότι επιβίωσες γιατί δεν εφήρμοσες κατά γράμμα τις οδηγίες, που σου έδιναν κατά την μάχη.

Μαθαίνεις με σκληρό τρόπο το τίμημα της αφέλειας και της πίστεως σε ανικάνους ηγέτες ή  κίβδηλα ιδανικά, που σου προβάλουν με την έντεχνη προπαγάνδα τους.
Όταν νοιώσεις  προσωπικά αναλώσιμος, ο φόβος σε οδηγεί στην  ομαδική αντίδραση και στην δυσπιστία.
Τότε γίνεσαι επικίνδυνος  για την ανίκανη ηγεσία σου και δοκιμάζεις την κατασταλτική δύναμή της  επάνω σου, ακριβώς όπως την δέχεται «ο υποτιθέμενος εχθρός».
Από το σημείο αυτό έως την επανάσταση ο δρόμος είναι εύκολος.

Η μέθοδος βασίζεται στην δοκιμή και την διόρθωση.
Με την κατάλληλη ηγεσία η δοκιμή έχει πάντα το σωστό αποτέλεσμα, ενώ η διόρθωση  διαδοχικά εξαλείφει από την ηγεσία τους δειλούς και τους αναποφάσιστους.
Η ηγεσία δεν χρειάζεται να  υπάρχει ή να είναι σταθερή από την αρχή, αλλά βρίσκεται συνήθως στην διαδρομή.

Μην την ψάχνετε  ποτέ ούτε μπροστά, ούτε πίσω από τους ανωνύμους αγωνιστές.
Αν βρίσκεται μπροστά εξουδετερώνεται εύκολα ή  αποθαρρύνει τους πιστούς της, όταν υποχωρεί για στρατηγικούς λόγους.
Αν βρίσκεται πίσω, κανείς δεν την βλέπει και κανένας δεν την εμπιστεύεται.
Ποιός λογικός άνθρωπος βαδίζει κυττάζοντας προς τα πίσω για την λήψη οδηγιών;

Στην ανάδειξη της ηγεσίας μεγάλη επίδραση έχει η τύχη και οι ικανότητες επικοινωνίας.
Δεν ακολουθείς πιο εύκολα αυτόν που μιλάει και σκέφτεται με συνέπεια σαν εσένα;

Το άρθρο σου φαίνεται  ήδη πολύ θεωρητικό και δεν σε αγγίζει νομίζεις;
Kάνε την υπέρβαση και σκέψου ότι οι κυβερνήσεις είναι η τρόικα και η συγκυβέρνηση.
Ο αναλώσιμος στρατιώτης τους είσαι εσύ και οι συμπολίτες σου.
Η επιβίωσή σου εξασφαλίστηκε σε προσωπικές στρατηγικές, γιατί όπου τους πίστεψες σε απογοήτευσαν.
Σου μείωσαν το εισόδημα σου και σε έδιωξαν από την εργασία σου.
Από τις θυσίες, που σου επέβαλαν χωρίς αποτέλεσμα,  εξαιρέθηκαν οι ίδιοι με νόμους και τροπολογίες.
Γελοιοποίησαν την δικαιοσύνη, χρησιμοποιώντας την εναντίον σου και ενάντια στα νόμιμα ανθρώπινα δικαιώματά σου.
Σε τάραξαν στο παραμύθι και την προπαγάνδα.

Όταν αντιμετώπισαν την κρίση σου στις εκλογές,  αντί να υποχωρήσουν και να σε συνδράμουν, με αλλαγή πολιτικής,  εμφανίστηκαν και πάλι αμετανόητοι μπροστά σου με αναίδεια και σε υπερφορολόγησαν.
Το μόνο που τους χωρίζει από το να γίνουν πραγματικά ο εχθρός σου είναι η απόσταση τους από τις τάξεις σου.
Αυτό το κάνουν ήδη βαδίζοντας προς την εκλογική καταστροφή τους με τεράστια ταχύτητα.
Η επανάσταση σου είναι κοντά, αν εσύ μειώσεις ταχύτητα.

Τότε οι πραγματικοί ηγέτες σου θα βγουν μπροστά χωρίς να το καταλάβουν και οι ίδιοι.
Απλά σκέψου: Ποιός θα μπορούσε να είναι ο μελλοντικός Πρόεδρος Δημοκρατίας της Ελλάδος;
Κάποιος εν ενεργεία βουλευτής, που θα ρισκάριζε να παραιτηθεί ρίχνοντας ίσως και την κυβέρνηση με το παράδειγμά του;
Ή μήπως κάποιος άφθαρτος,  μη πολιτικός, που δεν είδες ποτέ σου στην τηλεόραση να σε κοροιδεύει και ξέρει να λέει  ΟΧΙ εκ μέρους σου, όταν προσεχώς θα χρειασθεί να σε συνδράμει;

Son ofEon