Πῶς θά σᾶς φαινόταν ἐάν ξαφνικά μοῦ τήν …βίδωνε κι ἀπεφάσιζα νὰ σᾶς …κυβερνήσῳ!!!
Κι ἄς ὑποθέσουμε πὼς γύρω μας, πολλοὶ ἀπελπισμένοι, πάρα πολλοί, ἔβλεπαν στὸ πρόσωπό μου τὸν …σωτήρα τους.
Ἀν τὶ ὅμως νὰ ἔχῳ νὰ πῷ κάτι σοφό, ἔξυπνο, εὐφυές, ἐγὼ θὰ κραυγάζω σὰν οὐρακοτάγκος ὅταν θὰ συναντῶ κάποιους μὲ …ἀπορίες ἤ μὲ ἀντιῤῥήσεις. Θὰ τοὺς ἀπειλῶ, θὰ τοὺς προπηλακίζω, θὰ τοὺς εἰρωνεύομαι… Κι ἔτσι, ἀναλόγως φυσικὰ καὶ τοῦ μεγέθους τῶν ἐλπίδων ποὺ θὰ πουλῶ, θὰ φιμώνω σταδιακῶς τὸν ὁποιονδήποτε ἀντίλογο.

Δὲν χρειάζεται νὰ ἔχῳ κάποιο πρόγραμα… Ἀρκοῦν οἱ ὑποσχέσεις…
Ἐὰν μάλιστα προσθέσῳ μέσα σὲ αὐτὲς καὶ κάτι σὲ «Rotshchild», σὲ «νέα τάξιν πραγμάτων» καὶ σὲ καταγωγή μου ἀπὸ «ὀλυμπίους θεούς» εἶναι βεβαία ἡ ἐπιτυχία μου.
Ἐν τάξει… Ἐγὼ δὲν θὰ κατέχω τὰ δακτυλίδια, τὰ ὅπλα καὶ τὰ κληροδοτήματα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, διότι δὲν …ἔτυχε νὰ εἶμαι ἐκεῖ ὅταν τὰ μοίραζε.

Θὰ ἔχω ὅμως λόγο, οὐρακοταγκίασιν καὶ ὁπωσδήποτε καραβιὲς μὲ ἐλπίδες εἴπαμε.
Τί, οἱ ἄλλοι εἶναι καλλίτεροι;
Ἄλλως τέ…
Εἴπαμε… Ψωνάρα ἐγώ… Θά μποροῦσα νά συμπεριφερθῷ, νὰ πῷ καὶ νὰ ὑποσχεθῷ τὰ πάντα, δίχως νὰ μπορῇ νὰ μὲ ἐλέγξῃ κάποιος!!!
(Ἰδίως ἐὰν μὲ αὐτούς, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ μὲ ἐλέγξουν, ἀνήκουμε στὴν ἴδια …συμμορία!!!)

Μέσα λοιπὸν σὲ αὐτὴν τὴν προσπάθειά μου νὰ …σαγηνεύσῳ τὰ πλήθη, θὰ ἔπρεπε, ἐὰν θὰ σεβόμουν τὴν …καριέρα μου ὡς «ἡγέτου», νὰ παρουσιάζῳ καὶ σύμβολα. Ἱερὰ σύμβολα. Σεβαστά.
Καὶ ΔΥΣΤΥΧΩΣ, μὴ κατανοητὰ ἀπὸ κάτι οὐρακοτάγκους, παρὰ τὶς θητεῖες τους μέσα στὶς στοὲς τῶν …κοκκίνων δράκων καὶ τῶν πρασίνων ἀλόγων…

Κάτι ἁγίους ἀπὸ ἐδῶ, κάτι θεοὺς ἀπὸ ἐκεῖ, κάτι …θρύλους παρὰ πέρα… Ἀλλὰ θὰ τοὺς παρουσιάζῳ μὲ τέτοιον τρόπο, ποὺ νὰ   ἀναγνωρίζουν τὴν …«ἀξία» μου καὶ νὰ μὲ …ἀνεβάζουν σὲ ὑψηλότερα ἐπίπεδα …«διανοήσεως», «ἱκανοτήτων» καὶ προοπτικῶν, ἀκόμη κι ἀπὸ αὐτούς.
Δὲν γίνεται ἐγὼ νὰ παρουσιάζομαι ὡς …δευτεράντζα. Μόνον οἱ πρῶτες θέσεις θὰ μὲ χωροῦν λέμε…

Θὰ μποροῦσα, ἄς ποῦμε, νὰ βάλῳ τὸν Κολοκοτρώνη νὰ μὲ στεφανώνῃ. Ἤ θὰ μποροῦσα νὰ βάλῳ τὸν Ἀνδροῦτσο νὰ μὲ κουβαλᾶ στὶς πλάτες του… Ἤ τὸν Καραϊσκάκη νὰ ἀνοίγῃ δρόμο γιὰ νὰ περάσῳ ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ πλήθη…
Θὰ μποροῦσα ἐπίσης νὰ βάλῳ τὸν Πλάτωνα νὰ μοῦ παραδίδῃ τὰ κλειδιὰ τῆς Ἀκαδημίας του…
Ἤ τὸν Ἀριστοτέλη νὰ μοῦ παραδίδῃ τὰ κλειδιὰ τοῦ Λυκείου… Ἤ τὴν Ἀθηνᾶ νὰ μὲ στεφανώνῃ…
Ἤ, τέλος πάντων, θὰ μποροῦσα νὰ βάλῳ μίαν στρατιὰ ἐνδόξων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν νὰ μὲ χειροκροτοῦν…
Δέν θά ἔδινα μίαν ἐντύπωσιν …ὑψηλοῦ προσώπου μέ μίαν τέτοια εἰκόνα; Δέν θά …«ἔπειθα» καί τούς πιό ἐπιφυλακτικούς, νά μέ καταγράψουν στό ὑποσυνείδητό τους ὡς κάτι πολύ σπουδαῖο καί μεγάλο;
Θεωρητικῶς, καὶ βάσει τῶν τακτικῶν τῶν πωλήσεων καὶ τῆς διαφημίσεως, ναί…

Βέβαια θὰ ἔπρεπε, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς εἰκόνες, νὰ ἔχῳ καὶ κάτι νὰ πῷ.
Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν ἀνοίγοντας τὸ στόμα μου …κακαρίζω. Σημασία ἔχει μέσα ἀπὸ τὸ κακάρισμα νὰ βγαίνῃ …ἐλπίδα!!!
Μπόλικη ἐλπίδα. Ἀπεριόριστη ἐλπίδα!!! Δίχως ἀρχὴ καὶ τέλος ἐλπίδα.
Ἔτσι, πουλῶντας ἐλπίδες, θὰ μποροῦσα νὰ ξεπεράσῳ καὶ τοὺς κουδουνισμένους σὲ ἀποδοχή, ἀλλὰ καὶ κάτι ἄφραγκους δισεκατοτρισεκατομμυριούχους. Διότι δὲν ἔχει σημασία τὸ τὶ λές, τὴν σήμερον ἡμέρα… Σημασία ἔχει αὐτὸς ποὺ σὲ ἀκούει νὰ ἀκούῃ αὐτὸ ποὺ ΑΥΤΟΣ θέλει…
Κι ἔτσι, πουλῶντας ἐλπίδες, πολὺ γρήγορα οἱ γύρω μου θὰ μὲ ἔβλεπαν σὰν (ἕναν ἀκόμη) σωτήρα.

 Ἐν τάξει… Ἐγὼ δὲν θὰ ἔχω δισεκατοτρισεκατομμύρια εἴπαμε… Ἀλλὰ θὰ ἔχω καλὲς διαθέσεις…
Τὶς καλλίτερες. Καὶ θὰ τὸ πιστεύω…
…τόσο, ποὺ καὶ οἱ ἄλλοι γύρω μου, ἀκόμοι καὶ οἱ πλέον δύσπιστοι, θὰ κατέληγαν στὸ νὰ μὲ χειροκροτοῦν. Κι ἄς μὲ θεωροῦν μέσα τους ἀπατεώνα καὶ ἠλίθιο.
Ὄχι διότι δὲν θὰ προσβάλλῳ τὴν λογική τους, ἀλλὰ διότι ἡ ἐπίδρασις τῶν συναισθημάτων τοῦ ὄχλου πάντα ἀγγίζει καὶ τοὺς πλέον ἀποστασιοποιημένους… Καὶ τοὺς …«πείθει» λέμε!!!
Τόσο ποὺ μία ὁλόκληρη Γερμανία σὲ ἐλάχιστο χρόνο ἔγινε ναζιστική…
Ἐλπίδες πωλοῦσε κι ὁ Χίτλερ…

Θὰ ἄρχιζα λοιπόν, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων, νά κυκλοφορῷ φωτογραφίες μου, δεξιὰ κι ἀριστερά, μέ τό πρόσωπό μου δίπλα σέ αὐτό τοῦ Κολοκοτρώνη, ὑπονοώντας μάλιστα, πώς ὁ Κολοκοτρώνης εἶναι κατὰ πολὺ …λιγότερο ἀπό ἐμέναν;
Δὲν θέλετε νά ἔχῳ δίπλα μου τόν Κολοκοτρώνη; Ἄς βάλουμε τὸν Καραϊσκάκη… Ἤ τὸν λατρεμένο μου Ὀδυσσέα Ἀνδροῦτσο…
Ἤ τὸν Ῥαζηκότσικα… Ἤ…
Θὰ μποροῦσα βέβαια, ἀκόμη καλλίτερα,  νὰ τοποθετήσῳ δίπλα στὸ πρόσωπό μου, μὲ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο, τὸν Πλάτωνα… Ἤ, ἀκόμη καὶ τὸν Ἀριστοτέλη… Ἤ ἀκόμη καὶ τὴν Ἀθηνᾶ… (ποὺ τὴν θαυμάζω βαθύτατα ὡς σύμβολο καὶ τὴν θεωρῶ τὸ ἱερότερον τῶν Ἑλλήνων…) Ἤ θὰ μποροῦσα ἐπίσης νὰ προσθέσῳ, ἀν τὶ τῶν παραπάνω, τὸ ἐπίσης ἱερότατον πρόσωπο τοῦ Προμηθέως…
Ψώνιο εἶναι αὐτό… Χρειάζεται …ἐκτονώσεις!!!
Ψωνάρα κι ἐγώ…
Γιατί λοιπόν ὁ Προμηθεύς νά μήν φαντάζῃ καί …μικρότερός μου, ἀλλά καί πιό …ξεπερασμένος, ἐάν συγκριθῇ μαζύ μου;
Τέλος πάντων… Διαλέξτε ἐσεῖς τὸ πρόσωπο… Ἐγὼ θὰ κρατήσω τὸ σύμβολον…
Τὸ ἱερότατον σύμβολον!!!

Πῶς θά τό ἔκανα αὐτό;
Εὔκολο… Πολὺ εὔκολο…
Θὰ ζητοῦσα νὰ μοῦ φτιάξουν μίαν εἰκόνα μὲ ἐμέναν καὶ κάποιο ἀπὸ τὰ παραπάνω ἱερὰ σύμβολα.
Ἔντονη ἡ δική μου εἰκόνα, ἀχνὴ αὐτὴ τοῦ Κολοκοτρώνη (ἤ τοῦ ὁποιουδήποτε ἄλλου)…
Καὶ μάλιστα θὰ ζητοῦσα νὰ εἶναι καὶ κάποιες …ἰδέες μικρότερη ἡ μορφὴ τοῦ ἥρωος… Νὰ φαίνεται ἀκόμη κι ἐκεῖ ἡ …ὑπεροχή μου!!!
Ἔ, πῶς νά τό κάνουμε; Εἶναι βέβαιον πὼς θὰ μποροῦσα ἐπιτυχῶς νὰ περάσῳ, ὀπτικῶς, τὸ μήνυμα πὼς πάει αὐτός, τὸν …ξεπεράσαμε. Μοῦ …κληροδότησε τὸ ὁ,τιδήποτε εἶχε καὶ τὸν κρατᾶμε σὰν ἀχνὴ φιγούρα, ἔτσι, γιὰ νὰ ὑπάρχουν καὶ οἱ ἀνάλογες συνδέσεις.

Ναί, γιατί ὄχι;
Τὸ σύμβολον τοῦ Καποδίστρια.
Τί ἀξία ἔχει ἕνας Καποδίστριας ἐμπρός στόν οὐρακοτάγκο;
Ἀχνὴ ἡ εἰκόνα τοῦ Καποδίστρια… Δευτεράντζα. Ἀλλὰ ἐκεῖ.. ἀναμένει νὰ …δαφνοστεφανώσῃ τὴν μαϊμοῦ.

Θὰ μποροῦσα λοιπὸν νὰ κάνῳ πολλά… Μὰ δὲν θὰ τολμοῦσα ΠΟΤΕ νὰ τὸ κάνῳ. Καὶ δὲν θὰ τολμοῦσα ΠΟΤΕ νὰ τὸ κάνῳ διότι αὐτὰ τὰ ἱερὰ πρόσωπα, αὐτὲς οἱ ἱερὲς γιὰ τοὺς Ἕλληνες εἰκόνες, αὐτὰ τὰ μυθικά, πλέον, ὄντα, ὄχι μόνον ΔΕΝ ὑπάρχουν σήμερα, ἀλλὰ ἔχουν πρὸ πολλοῦ ἀποδείξει πὼς δὲν ἔταζαν. Ἔπρατταν!!!
Πρῶτα ἔπραξαν, πρῶτα πόνεσαν, κοπίασαν, πλήρωσαν τὰ τιμήματά τους καὶ ΜΕΤΑ, σιγὰ σιγά, ἐξαπλώθηκε ἡ …«φήμη» τους. Μὰ ἡ φήμη τους ΔΕΝ ἦταν ἀέρας κοπανιστός, σὰν τοῦ παραπάνω μπατίρη, μὲ μπόλικη σάλτσα ἀπὸ ἐλπίδες καὶ ἄπειρη μασονομπαρουφολογία… Ἡ φήμη τους, τὸ κλέος τους στὴν πραγματικότητα, ἀπεκτήθη στὸ πεδίον τῶν δικῶν τους μαχῶν. Εἶτε αὐτὲς οἱ μάχες ἦσαν μὲ ὅπλα ποὺ σκοτώνουν, εἶτε μὲ …ὅπλα ποὺ σώζουν (ἤ ἀκόμη καὶ μὲ ὅπλα ποὺ …ἐξανθρωπίζουν!!!).
Καὶ ὁ Ἕλλην τοὺς λάτρευσε καὶ τοὺς λατρεύει καὶ θὰ τοὺς λατρεύη!!!
Κι ὅποιος ΤΟΛΜΗΣῌ νὰ τοῦ προσβάλλῃ τὰ σύμβολα τοῦ Ἕλληνος, εἶναι σὰν νὰ προσβάλλῃ τὴν ἱστορία του, τὶς μνῆμες του καὶ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξίν του!!!
Κι αὐτὸ τὸ ἀντιλαμβάνονται, τὸ κατανοοῦν καὶ τὸ σέβονται ΜΟΝΟΝ ὅσοι εἶναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ Ἕλληνες.
Οἱ καραγκιόζηδες, τὰ κουδουνισμένα καὶ οἱ οὐρακοτάγκοι ὄχι.
Ἀλλά ποιός τούς ὑπολογίζει αὐτούς;

Δὲν θὰ τολμοῦσα λοιπόν, ὅσο …ψωνισμένη κι ἐὰν ἤμουν, νὰ προσθέσῳ δίπλα στὸ δικό μου πρόσωπο, σὲ κάποια εἰκόνα ἤ σὲ κάποια ἐπεξεργασμένη φωτογραφία, κάποιο ἱερό μας σύμβολο. Νὰ ἔθετα ὡς σύμβολον, ἐφ΄ ὅσον φυσικὰ θὰ τὸ κατανοοῦσα κάτι τέτοιο, κάτι ἤ κάποιον ἀπὸ τοὺς παραπάνω, ναί. Ἀλλὰ νὰ ΤΟΛΜΟΥΣΑ νὰ συγκρίνῳ ἐμέναν μὲ αὐτὸ τὸ σύμβολον, θὰ ἦταν τοὐλάχιστον Ἱεροσυλία!!!
Καὶ οἱ Ἕλληνες, οἱ πραγματικοὶ Ἕλληνες, ΟΥΔΕΠΟΤΕ θὰ τολμοῦσαν νὰ διαπράξουν ἱεροσυλία πρὸς ὁποιονδήποτε καὶ ὁ,τιδήποτε. Πολλῷ δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ δικά τους ἱερὰ καὶ ὅσια!!!

Ἀλλὰ ἐγὼ ἀναφέρομαι σὲ πραγματικοὺς Ἕλληνες. Κάτι ποὺ στὶς ἡμέρες μας τελικῶς σπανίζει…
Καὶ εἶναι εὔκολο νὰ γίνῃ κατανοητὸ αὐτό, μὲ μίαν ἁπλῆ ματιὰ γύρω μας…

Δυστυχῶς μας…

Φιλονόη

Σημείωσις

Θά μέ θεωρούσατε ψωνάρα ἐάν ἔκανα κάτι ἀπό τά παραπάνω;
Κι αὐτούς τούς καραγκιόζηδες γιατί δέν τούς θεωρεῖτε; Μήπως λέν καί κάνουν λιγότερες βλακεῖες, ἀπό αὐτές πού παραπάνω σᾶς περιέγραψα; Ἤ μήπως ἔχουν λεφτά καί δέν τά ἐμφανίζουν; Καί ποῦ εἶναι βρέ Ἕλληνες τά ὁμόλογα τοῦ Ὀμπάμ(ι)α πού «ἔληξαν»; Χρόνος πέρασε… Δέν θά πληρωθοῦν πιά;

Σέ αὐτούς τούς γέροντες, τοὺς γονεῖς σας, τοὺς παπποῦδες σας, ποὺ τοὺς λεηλάτησαν μὲ ὅλους τοὺς τρόπους, πῶς θά πεῖτε τήν ἀλήθεια αὔριο-μεθαύριο; Δέν τούς λυπᾶστε;
Πῶς θά τούς κυττάξετε στά μάτια;
Ποῦ πῆγε ἡ τσίπα καί ἡ ντροπή; Ποῦ;

φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ.