Κάποτε λοιπόν, πρὸ πολλῶν -οὔτε καὶ ξέρω πόσων πιά- ἐτῶν, κάπου κάπου, ἀναλόγως τῆς στιγμῆς, ἔβλεπα καὶ λαζόπουλο. Ἔπαυσα νὰ τὸν βλέπω ὅταν ἄρχισα νὰ ἀντιλαμβάνομαι πὼς ὄχι μόνον προσέβαλε διαρκῶς τὴν αἰσθητική μου καὶ  τὴν νοημοσύνη μου,  ἤ καὶ σὲ κάποιες περιπτώσεις, τὸ ἦθος μου καὶ τὴν ὑπόστασίν μου, ἀλλὰ ἐπιχειροῦσε, ἐντέχνως, νὰ εἰσβάλῃ στὴν σκέψιν μου καὶ στὸν τρόπο λειτουργίας κι ἀντιληπτικότητός μου.  Κι ἔτσι τὸ «φαινόμενον λαζόπουλος» ἔμεινε, διὰ παντός, ἔξω ἀπὸ τὴν ζωή μου.

Ὅμως… Γνωστοί μου, φίλοι μου, ἀλλὰ κι ἀρκετοὶ ἐκ τῶν συμπατριωτῶν μου, θεωροῦν πὼς τὸ ἐν λόγῳ ἄτομον εἶναι …«κορυφαῖος γελωτοποιός». Δικαίωμά τους εἶναι, ἀλλὰ προτιμῶ τὴν σιωπὴ ἀπὸ τὴν διαφωνία καὶ τὶς συγκρούσεις. Ἕτσι κι ἀλλοιῶς περὶ  ὀρέξεως …κολοκυθόπιττα.

Τώρα μᾶς προέκυψε κι αὐτό. Ἔ, τί νά προσθέσω ἐγώ;
Τὸ μόνον ποὺ μπορῶ νὰ παρατηρήσω εἶναι πὼς γιὰ νὰ μπορῇ σήμερα ὁ (κάθε) λάκης νὰ λέῃ ὅ,τι θέλῃ καὶ νὰ προπαγανδίζῃ ὅ,τι τοῦ ἀρέσῃ, κάποιοι τὸν χειροκροτοῦσαν τόσο, ὅσο νὰ «ἐνδυναμωθῇ» ἡ εἰκόνα του καὶ νὰ «πουλᾶ μούρη» σήμερα. Δὲν τὸ ἔφτιαξε μόνος του τὸ «φαινόμενον λαζόπουλος». Κάτι κάναμε κι ἐμεῖς μὲ τὴν σιωπή μας, τὴν ἀνοχή μας ὴ ἀκόμη καὶ τὴν ἐπιβράβευσίν μας πρὸς αὐτόν.
Ἔ; Τί λέτε;.

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Εἴμαστε τελικῶς ἐμεῖς …λάκηδες; Ἔμ… Δέν εἴμαστε; Ὅταν ἐπιτρέπουμε σέ κάθε λάκη νά «δυναμώσῃ» τί κάνουμε; Δέν «ταὐτιζόμεθα» μαζύ του; Ἔ;

Υ.Γ.2 Στόν «κουβά» λοιπόν οἱ «λάκηδες» τοῦ κόσμου μας; Κι ἐμεῖς μαζύ; Ἤ ὄχι;
Ἔμ… ποῦ ἀλλοῦ;

Ὁ λάκκος τῶν Λάκηδων.