Ἡ Gazprom προτείνει νέον ἀγωγὸ στὴν Νότιο Εὐρώπη

To ρωσσικό μονοπώλιο φυσικού αερίου Gazprom ανακοίνωσε ένα νέο σχέδιο για την κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού στην Μαύρη Θάλασσα. Θα παραδίδει ρωσσικό φυσικό αέριο προς την Ελλάδα , διερχόμενος μέσω μίας ανώνυμης τρίτης χώρας και θα συνεχίζει προς την Ιταλία.
Το αντίστοιχο μνημόνιο υπεγράφη στην Ρώμη την Τετάρτη από τον CEO της Gazprom Αλεξέι Μίλερ, στην Ελλάδα από την Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) και από την ιταλική εταιρεία Edison SpA. 

Οι εταίροι σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν το έργο, που ολοκληρώθηκε από την Edison και την ΔΕΠΑ στο πλαίσιο του έργου ITGI Ποσειδώνας.
Στο παρελθόν, ο Ποσειδώνας έχασε έναν διαγωνισμό για την κατασκευή του αγωγού Trans Adriatic Pipeline (TAP) για την παράδοση φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν.
«Η ανάπτυξη των ενδο-ευρωπαϊκών δυνατοτήτων διελεύσεως φυσικού αερίου είναι το κλειδί για την ενίσχυση της αξιοπιστίας και της ασφάλειας του εφοδιασμού με φυσικό αέριο, συμπεριλαμβανομένου του εφοδιασμού από την Ρωσσία, σε πελάτες σε όλη την Ευρώπη», είπε ο Μίλερ, μετά την υπογραφή του μνημονίου.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΠΑ Θεόδωρος Κιτσάκος είπε ότι η αναβίωση του σχεδίου ITGI Ποσειδώνας είναι ένα βήμα προς την μεγαλύτερη ενεργειακή ασφάλεια στην ΕΕ, που θα ενισχύσει τον ρόλο της Ελλάδας σε σημαντικό κόμβο, για την μεταφορά του φυσικού αερίου.
Προηγουμένως, η Ρωσσία ήθελε να παραδώσει φυσικό αέριο προς την Ευρώπη μέσω του αγωγού South Stream, που επρόκειτο να περάσει από την Βουλγαρία. Το έργο είχε ανασταλεί από την Βουλγαρία, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που υπεστήριζε ότι ήταν μη συμβατό με το Ευρωπαικό τρίτο πακέτο για την Ενέργεια.
Μετά από αυτή την εξέλιξη, η Gazprom σχεδίασε την αναδρομολόγηση του αγωγού μέσω Τουρκίας, αλλά ο τουρκικός αγωγός Turkish Stream πάγωσε από την σύγκρουση μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας, μετά την κατάρριψη του ρωσσικού τζετ στην Συρία.
Το έργο Ποσειδώνας θα μπορούσε επίσης να επιταχύνει την επικύρωση της κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream-2 από την Ρωσσία προς την Γερμανία.
Η Ιταλία φέρεται ενοχλημένη από το γερμανικό έργο, επειδή η μεγάλη ιταλική ενεργειακή εταιρεία Eni ήταν ένας μεγάλος επενδυτής στον αγωγό South Stream και η Ιταλία έπρεπε να είναι ο κύριος καταναλωτής φυσικού αερίου του αγωγού South Stream.
Λαμβάνοντας υπόψιν αυτό το νέο έργο, η Ιταλία αναμένεται να μαλακώσει την στάση της.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Η συμφωνία που υπεγράφη την Τετάρτη στην Ρώμη είναι γεγονός, αλλά η ανάλυσή της δημιουργεί πολλές απορίες για το τι ακριβώς έχει υπογραφεί.
Στην συμφωνία συνέπραξαν παράγοντες από τρεις χώρες, δηλαδή από την Ιταλία, από την Ελλάδα και από την Ρωσσία.
Είναι λοιπόν προφανές ότι η Ρωσσία ενεργεί ως «πληρεξούσιος» της μη κατανομαζομένης «τρίτης» χώρας.
Είναι η χώρα αυτή η Βουλγαρία, η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν ή συμβαίνει κάτι άλλο πιό πολύπλοκο και ανησυχητικό;
Θα μπορούσε η χώρα να είναι το Αζερμπαιτζάν και η Ρωσσία να έχει αναλάβει «κρυφά» τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα της Socar, που απορρέουν από την συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού ΤΑΝΑP.
Eίναι γνωστό ότι το Αζερμπαιτζάν αντιμετωπίζει σήμερα μεγάλα οικονομικά προβλήματα λόγω πτώσεως της τιμής του πετρελαίου, λόγω κάποιου σοβαρού προβλήματος από ατύχημα σε μία πλωτή κεντρική εξέδρα φυσικού αερίου και λόγω της σοβαρής υποτιμήσεως του νομίσματός του, που αποδυνάμωσε τα κεφάλαια της Socar.
Η Socar είναι πιθανό να επεδίωξε να μεταβιβάσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της προς τους Ρώσσους, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί και την ανάγκη κατασκευής του «ακριβού» υποθαλασσίου αγωγού στην Μαύρη Θάλασσα.
Επιπλέον, η διασύνδεση του νέου αγωγού με τον TANAP αναγκαστικά λόγω της διαδρομής του θα έπρεπε να γίνει στο έδαφος της Τουρκίας .
Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η σημερινή τουρκική κυβέρνηση θα δεχόταν να συζητήσει μία τέτοια πρόταση, ή, ακόμα χειρότερα δεν θα ήταν ήδη δεσμευμένη με κάποια συμφωνία, που να συνδέεται με τον TANAP και να προβλέπει δυνατότητα για μία παρόμοια επέκταση.
Η διασύνδεση του TANAP με τον νέο αγωγό θα μπορούσε βέβαια υπό προϋποθέσεις να γίνει επάνω σε μία νέα πλωτή πλατφόρμα στα διεθνή ύδατα ή στα ύδατα της Βουλγαρίας.
Σε μία παρόμοια περίπτωση, τόσο η πλατφόρμα όσο και η συνέχεια του αγωγού προς την Ελλάδα, θα πρέπει να ανήκουν στην Βουλγαρία και να κατασκευασθούν από «βουλγαρική» εταιρεία για να μην υπάρχουν ενστάσεις από την ΕΕ.
Mήπως αυτή η εξέλιξη κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες «προστριβές» της βουλγαρικής εταιρείας Overgas με την Gazprom;
Μήπως το σχέδιο είναι να «αποχωρήσει» η Gazprom από την Overgas για να γίνει η Overgaz «βουλγαρική» εταιρεία και να προχωρήσει το σχέδιο για την κατασκευή της πλωτής διασυνδέσεως στην Μαύρη θάλασσα με βουλγαρική ιδιοκτησία, χωρίς τις αντιρρήσεις της ΕΕ;

Τί κρύβει ἡ ἐξακολούθησις παροχῆς φυσικοῦ ἀερίου ἀπό τήν Ῥωσσία στήν Βουλγαρία;

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να γίνονται όλα για να υποχωρήσουν οι αντιδράσεις των ανατολικοευρωπαίων για την κατασκευή του ρωσσογερμανικού αγωγού Nord Stream-2, χωρίς να φανεί ότι η ΕΕ υποχωρεί από τις αντιδράσεις της για την κατασκευή του South Stream.
Τότε στην ουσία θα έχουμε αναβίωση του σχεδίου κατασκευής του αγωγού South Stream, με άλλο όνομα και λίγο διαφορετική χάραξη…
Ανεξάρτητα πάντως από όλα τα παραπάνω αληθοφανή σενάρια, μπορεί να υπάρξουν και δύο «συνωμοσιολογικά» σενάρια, που δεν μπορούν να αποκλεισθούν.
Το πρώτο είναι η εμφάνιση ενός τρίτου κράτους, που θα προκύψει από αυτονόμηση περιοχής, που ανήκει σήμερα στην Βουλγαρία ή και στην Ευρωπαική Τουρκία και θα εκτείνεται έως και την Μαύρη θάλασσα.
Η δημιουργία αυτού του κράτους έχει προφητευθεί και επιχειρηθεί τρεις φορές στο παρελθόν με εδάφη, που ανήκαν στην Ελλάδα.
Κατά «σύμπτωση», αυτό επιχειρήθηκε να συμβεί στους Βαλκανικούς πολέμους, αλλά πραγματοποιήθηκε για λίγο (1941-1944) και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, με πρωτοβουλία της Γερμανίας και χωρίς κήρυξη πολέμου ή εχθροπραξίες από την πλευρά της Βουλγαρίας.
Μήπως γι’ αυτό πλημμυρίζουν τα βόρεια σύνορά μας από «πρόσφυγες»;
Για να γονατίσει οικονομικά η Βουλγαρία και οι άλλες βαλκανικές χώρες, που ανέπνεαν οικονομικά ως σήμερα από την συνεργασία τους με την Ελλάδα;
Aν το σχέδιο είναι αυτό, σύντομα θα πιεσθεί έντονα η Βουλγαρία από την ΕΕ να δεχθεί «λίγους» πρόσφυγες για να «ανακουφίσει» την Ελλάδα…
Θα το ζητήσει η «Ελλάδα» και θα μας το δώσουν, γιατί «..δεν μπορούν να πιέσουν χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ να ανοίξουν τα σύνορά τους στους πρόσφυγες».
Στην συνέχεια η Βουλγαρία θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα της Ελλάδας σε μεγαλύτερο βαθμό από εμάς .
Οι μειονότητές της θα εξεγερθούν με την βοήθεια της Τουρκίας, ζητώντας περισσότερη αυτονομία με τον ίδιο σχεδιασμό, που έγινε ως πρόβα στο Κόσσοβο.
Τότε η επένδυση των Ρώσσων στον αγωγό θα κινδυνεύσει και θα παρέμβουν στη περιοχή για να «προστατεύσουν» την σύμμαχό τους Βουλγαρία.
Η μεταστροφή της Βουλγαρίας προς την Ρωσσία έχει και αυτή προφητευθεί, αλλά και συνηθίζεται.
Η Βουλγαρία συνηθίζει να αλλάζει στρατόπεδο σε κάθε μείζονα σύγκρουση της ιστορίας της.
Τότε, μετά από μία πολιτική δολοφονία, ίσως ακουσθούν «φωνές για πόλεμο στην Βουλγαρία»…
Το δεύτερο συνωμοσιολογικό σενάριο περιλαμβάνει την χάραξη του υποθαλασσίου αγωγού στον βυθό των στενών των Δαρδανελλίων έως και την Μαύρη θάλασσα.
Ἡ Gazprom προτείνει νέον ἀγωγὸ στὴν Νότιο Εὐρώπη
Φαντάζομαι ότι δεν μπορεί να υλοποιηθεί με τα στενά ανοικτά στην ναυσιπλοία και με υπαρκτό το κράτος της Τουρκίας.
Αλλά το σενάριο αυτό μπορεί άνετα να υλοποιηθεί, όταν το τουρκικό κράτος καταρρεύσει μετά τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο αγωγός θα περνάει δίπλα από την Κωνσταντινούπολη και θα βρίσκεται τότε στο σύνολο του επάνω σε Ελληνικό έδαφος…
Τραβηγμένο;;
Πείτε το σε όλους όσους το έχουν προφητεύσει εδώ και τουλάχιστον τρεις αιώνες…
Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply