Στις 4 Ἀπριλίου τοῦ 1900, δύο Συμιακὰ σφουγγαράδικα καΐκια, ἀπαρτιζόμενα ἀπὸ ἕξι δύτες καὶ εἰκοσιδύο κωπηλᾶτες, ὁδεύοντας γιὰ Ἀφρική, συνήντησαν καταιγίδα στὸ πέρασμα ἀνάμεσα στὴν Κρήτη καὶ τὰ Κύθηρα.
Γιὰ νὰ προστατευθοῦν κατέφυγαν στὸν ὅρμο τοῦ Ποταμοῦ στὰ Ἀντικύθηρα, ὅπου καὶ ἀγκυροβόλησαν.
Ὅταν πέρασε ἡ καταιγίδα, τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο καΐκια ξεμύτισε ἔως τὸν δίπλα κάβο Γλυφάδια, στὰ ΒΑ τῶν Ἀντικυθήρων καὶ στὰ 25 μέτρα ἀπὸ τὴν ἀκτή, στὴν θέση Πινακάκια, κατέβασε μὲ σκάφανδρο τὸν δύτη Ἠλία Λυκοπάντη, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὰ Στάδια Μικρᾶς Ἀσιάς.
Καὶ τότε βρέθηκαν ἔκπληκτοι μπροστὰ σὲ κάτι θαυμαστὸ καὶ ἀνέλπιστο.
Ἕνα μεγάλο ναυάγιο…
Τὸ πλοῖο, ποὺ χαρακτηρίσθηκε ὡς ἐμπορικό, ἐκτελοῦσε δρομολόγιο ἀπὸ τὴν Ῥόδο πρὸς τὴν Ἰταλία.
Τὰ πρῶτα θαυμάσια εὑρήματα, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ «ἔφηβος τῶν Ἀντικυθήρων» καὶ ὁ «μηχανισμὸς τῶν Ἀντικυθήρων», ἄρχισαν νὰ ἔρχονται στὸ φῶς καὶ νὰ γίνονται γνωστὰ ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες τῆς 27ης καὶ 28ης Νοεμβρίου.
Ὅλο τὸ συνεργεῖο ἐργάσθηκε κάτω ἀπὸ δύσκολες συνθῆκες, καὶ ὅταν τελείωσε ἡ ἀποστολὴ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1901, ἕνας δύτης ἦταν νεκρὸς καὶ δύο ἦσαν ἀνάπηροι.
Πρόγραμμα μελέτης μηχανισμοῦ Ἀντικυθήρων
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.