400 χρόνια τουρκοκρατίας, μὲ πολλοὺς πολέμους… Πάρα πολλούς…
400 χρόνια ποὺ ἡ ἐθνικὴ συνείδησις ἄλλοτε κοιμόταν κι ἄλλοτε φούσκωνε, μὰ πάντα τελικῶς ἐπνίγετο στὸ αἷμα…400 χρόνια λοβοτομῆς, ἐξαθλιώσεως, δουλείας, ῥαγιαδοσύνης, σφαγῶν, ἀμνημοσύνης…

200 (σχεδόν) χρόνια «ἐλευθερίας» μὲ πολλοὺς πολέμους. Πάρα πολλούς.
200 (σχεδόν) χρόνια ποὺ ἡ ἐθνικὴ συνείδησις εὐτελίζεται ὅλο καὶ περισσότερο…
200 (σχεδόν) χρόνια λοβοτομῆς, ἐξαρτήσεων, ἐλέγχου, δουλοπρεπείας, ψεμμάτων καὶ ἀνθελληνικότητος…

Αὐτὰ πέρασαν, λέει.
Τώρα, λέει, ποὺ εἴμαστε ἐλεύθεροι καὶ δημοκρατικοί, γιὰ νὰ παραμείνουμε δημοκρατικοί, κατὰ τὰ τοκογλυφικὰ πρότυπα αὐτῶν ποὺ …ἐνέκριναν τὴν «ἀπελευθέρωσίν μας», ὀφείλουμε, ἄνευ πολέμου, νὰ σκύψουμε τὸ κεφάλι χαμηλότερα καὶ γιὰ ἀκόμη, παρὰ ἕνα, ἑκατὸ χρόνια, νὰ ὑποστοῦμε τὶς τοκογλυφικές τους ἐπιδρομές. Χωρὶς πόλεμο. Χωρὶς πόλεμο!!!
Διότι τὸ  κάθε τσογλάνι θέλει νὰ γλείψῃ λίγη ὑπουργικὴ ἢ πρωθυπουργικὴ καρέκλα, νὰ φουσκώσῃ μερικοὺς λογαριασμοὺς καὶ νὰ βολέψῃ ἔως 15ης γενεᾶς τοὺς ἀπογόνους του.
Ναί, χωρὶς πόλεμο, ἀλλὰ μὲ τὸ δικό μας αἷμα!

Πρᾶγμα ποὺ ἀποδεικνύει πὼς ἡ πραγματικὴ ἐπανάστασις τῶν Ἑλλήνων οὐδέποτε ξεκίνησε, διότι οὐδέποτε ξεφύγαμε ἀπὸ τὸν ζυγὸ τοῦ κατακτητοῦ ποὺ κάποτε ἐλέγετο Ῥωμαῖος, μετὰ Ὀθωμανὸς καὶ τελικῶς τοκογλῦφος καὶ πού, γιὰ νὰ μᾶς …«πείθῃ» περὶ τῆς «ἐλευθέρας μας βουλήσεως» πολὺ προσεκτικὰ διάλεγε μέσα ἀπὸ τὴν φρουρὰ τῶν ἀπογόνων (βενιζελικῶν καὶ αὐτοκρατορικῶν) τοὺς πλέον καταλλήλους γιὰ …προώθησιν. Μὲ αὐτὰ τὰ ῥετάλια τῆς οἰκογενειοκρατίας, ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα πορευόμεθα, σιγὰ σιγὰ διαλύονται οἱ μῦθοι περὶ τῆς ἀπελευθερώσεώς μας ἀπὸ τὸν ὀθωμανικὸ ζυγό, ποὺ ἄλλαξε ὄνομα, ἀλλὰ ὄχι τακτικές.

Σήμερα, ἀναγκαῖον ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, τὸ νὰ συνειδητοποιήσουμε βαθειὰ μέσα μας πὼς γιὰ νὰ πᾶμε ἐμπρὸς πρέπει νὰ …ὀπισθοχωρήσουμε σὲ ἐκεῖνον ἀκριβῶς τὸ σημεῖον ποὺ ξεκίνησαν τὰ λάθη μας, γιὰ νὰ τὰ ἀλλάξουμε. Νὰ διαφοροποιήσουμε τὶς ὀπτικές μας καὶ τὶς στοχεύσεις μας, ἀναγνωρίζοντας, ἐπὶ τέλους, πὼς ἡ πραγματικὴ ἰσχὺς δὲν ἀνήκει σὲ αὐτοὺς ποὺ φέρονται νὰ τὴν κατέχουν ἀλλὰ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἐπιλέγουν τὸν κατὰ Φύσιν τρόπο διαβιώσεως.
Κι ἐπεὶ δὴ ὅλη αὐτὴ ἡ θεωρία φαντάζει ὁλίγον …ἄσχετη μὲ τὰ ὅσα περνᾶμε, ἂς ἐπανεξετάσουμε, ὅλοι μας, τὸ ποῦ ἀκριβῶς ἔπαυσε ἡ ἀντίληψίς μας νὰ ἐξελλίσσεται καὶ νὰ ἀναπτύσσεται.
Ἡ ἔκτασίς της καταδεικνύει καὶ  τοὺς βαθμοὺς ἐλευθερίας ποὺ …ἀντέχουμε νὰ ἀποκτήσουμε.
Ἐὰν ἀληθεύῃ πὼς σὲ κάθε πρόβλημα ἐμπεριέχεται ἡ λύσις του, τότε ἀνακινώντας τὰ δεδομένα, ποὺ σαφῶς πλέον διαθέτουμε, ἀλλάζουμε τὶς ὀπτικές μας καὶ τελικῶς τὶς θέσεις μας στὴν Μάχη ποὺ ἀκολουθεῖ.

Φιλονόη

Υ.Γ. Δὲν θὰ γίνη …ἐπανάστασις. Ἂς ἡρεμήσουμε. Κάθε ἀνατροπὴ κουδουνισμένου εἶναι προγραμματισμένη πολὺ πρὶν ξεκινήσῃ ἡ ἀνάδειξίς του. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια δὲν θὰ γίνη ἐπανάστασις, μὲ τὸν τρόπο ποὺ μᾶς ὑπέδειξαν. Ἡ ἐπανάστασις ὅμως ἤδη συμβαίνει καὶ λαμβάνει πλέον ἐπικίνδυνες, γιὰ τοὺς κρατοῦντες, διαστάσεις.

εἰκόνα