Σχετικὰ μὲ τὴν χώρα τοῦ ἀνατέλλοντος Ἡλίου…
(καὶ ὀλίγη ἀπὸ δίκες Τόκυο καὶ UNIT 731)

Ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ ’30 ἡ Ἰαπωνία λεηλατεῖ συστηματικὰ τὸν πλοῦτο τῆς Ἀσίας, σὲ χρυσό, πολυτίμους λίθους, ἔργα τέχνης καὶ πολιτιστικοὺς θησαυρούς. Οἱ κρατικοὶ θησαυροί, τράπεζες, ἐργοστάσια, κατοικίες καὶ γκαλερὶ τέχνης, ἀπογυμνώνονται ἀπὸ κάθε τι πολύτιμο, ἀκόμη καὶ ὁ χρυσὸς ἀπὸ τὰ δόντια τῶν πτωμάτων.

Ἡ λεηλασία εἶναι ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ αὐτοκράτορος Hirohito, Prince Chichibu καὶ ἡ ἐπιχείρησιςσῃ ἔχει τὸ ὄνομα Golden Lily. Ὁ διάσημος γκάνκγστερ τῆς Ἰαπωνίας, Kodama Yoshio, προάγεται σὲ ναύαρχο καὶ εἶναι ὁ ἄνθρωπος τοῦ Chichibu, στὴν θάσσα. Ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν ἡ λεία μεταφέρεται στὴν Ἰαπωνία καὶ χρησιμοποιεῖται γιὰ τὴν πληρωμὴ τῶν ἰαπωνικῶν αὐτοκρατορικὼν πολέμων, ἀλλὰ ἡ περισσότερη καταλήγει στὰ χέρια τῆς ἰαπωνικὴς κυβερνώσης ἐλίτ, ποὺ συμπεριλαμβάνει μέλη τῆς αὐτοκρατορικῆς οἰκογενείας καὶ διαφόρους ἄλλους γκάγκστερ.

Περὶ τὸ τέλος τοῦ πολέμου, ὅταν τὰ ὑποβρύχια τῶν Η.Π.Α., μπλοκάρουν τὴν Ἰαπωνία, διακόπτεται ἡ μεταφορὰ τῆς λείας στὴν Ἰαπωνία καὶ ὁ κλεμμένος πλοῦτος, ἀξίας πέραν τῶν $ 100 δισεκατομμυρίων, συγκεντρώνεται ἀπὸ τοὺς Ἰάπωνες στὶς κατεχόμενες Φιλιππίνες. Ὁ ὄγκος τῆς λείας ξεπερνᾶ κάθε φαντασία. Ἑκατοντάδες τόννοι χρυσοῦ, ἑκατοντάδες χιλιάδες καράτια σὲ διαμάντια, δεκάδες χιλιάδες ἔργα τέχνης. Σκλάβοι ἐργάτες καὶ  Ἰάπωνες μηχανικοὶ κτίζουν ἕνα τεράστιο συγκρότημα ὑπογείων καταφυγίων στὶς Φιλιππίνες, ὅπου κρύβουν τὴν λεία καὶ στὴν συνέχεια θάβονται ζωντανοὶ μέσα στὶς στοές τους, ἀφήνοντας ζωντανοὺς μόνον, μίαν ὁμάδα ὑψηλοβάθμων ἀξιωματούχων, ὑπὸ τὸν στρατηγὸ Tomoyuki Yamashita, ποὺ γνώριζαν τὸ μυστικό.

Ὅταν οἱ Η.Π.Α. καταλαμβάνουν τὶς Φιλιππίνες, ἡ ὑπηρεσία πληροφοριῶν ὑποβάλλει σὲ βασανιστήρια τὸν ὁδηγὸ τοῦ Yamashita, μέχρι ποὺ ἀποκαλύπτει τὸ ποῦ εἶχε μεταφέρη, πρὸς τὸ τέλος τοῦ πολέμου, τὸν Yamashita καὶ ὁ στρατὸς τῶν Η.Π.Α. ἀνασύρει τὴν λεία τῆς Golden Lily. Ὁ κλεμμένος πλοῦτος δὲν ἐπιστρέφεται στοὺς δικαιούχους, οὔτε χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ πληρωθοῦν ἀποζημιώσεις στὶς χῶρες ποὺ ὑπέστησαν καταστροφὲς ἀπὸ τὴν Ἰαπωνία, οὔτε δίδεται σὰν ἀποζημίσωσις στοὺς αἰχμαλώτους πολέμου, ποὺ ὑπέστησαν τὴν κακομεταχείριση τῶν Ἰαπώνων. Ἡ κυβέρνησις τῶν Η.Π.Α., ὡς συνήθως, ἀποφασίζει νὰ κλέψῃ τὴν κλαπεῖσα λεία. Ἔτσι συστήνεται μία ἐπιτροπὴ ποὺ θὰ «ξεπλύνη» τὸν πλοῦτο σὲ 200 διαφορετικὲς τράπεζες, μὲ τοὺς λογαριασμοὺς νὰ χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὴν χρηματοδότηση τῶν ταγμάτων θανάτου, ἐξαγορὲς ψευδομαρτύρων, τρομοκρατικὲς ἐνέργειες καὶ ἀνατροπὲς τῆς δημοκρατίας στὴν Ἰαπωνία καὶ σὲ ὅλο τὸν κόσμο, μὲ πρόσχημα τὸν ἀγῶνα κατὰ τοῦ κομμουνισμοῦ.

Στὴν Ἰαπωνία τὸ προϊὸν τῆς λεηλασίας κατευθύνεται σὲ τρία διαφορετικὰ κεφάλαια, ποὺ ὅλα ἔχουν στόχο τὴν ἀπόκτηση τοῦ ἐλέγχου τῆς χώρας, ἀπὸ τὰ ἴδια δεξιόστροφα τραπεζικὰ καὶ ἐπιχειρηματικὰ συμφέροντα, ποὺ ὁδήγησαν τὴν χώρα στὸν πόλεμο, μὲ τὴν διαφορὰ ὅτι αὐτὰ τὰ συμφέροντα, ἀνήκουν πλέον στὴν σφαίρα τῶν Η.Π.Α..

Τὸ πρῶτο κεφάλαιο, Yotsuya Fund ἐλέγχεται ἀπὸ τὸν Charles Willoughby (γεννημένο στὴν Γερμανία ὡς Adolf  Tscheppe-Weidenbach), δεξὺ χέρι τοῦ στρατηγοῦ Douglas MacArthur, ὑπερφασίστα, θαυμαστὴ τοῦ Francisco Franco, παρασημοφορημένο ἀπὸ τὸν Benito Mussolini καὶ ἀρχηγὸ τῆς ἀμερικανικῆς ὑπηρεσίας πληροφοριῶν G-2, στὴν Ἰαπωνία Fund. Ὁ Willoughby ἐπιβλέπει τὰ τάγματα θανάτου ποὺ λειτουργοῦν γιὰ λογαριασμὸ τῶν Η.Π.Α. ἀπὸ τὸν γκάνκγστερ καὶ ἀτιμώρητο ἐγκληματία πολέμου, Kodama Yoshio, ποὺ ἀναλαμβάνει τὶς δολοφονίες ἡγετῶν τῶν φοιτητῶν, συνδικαλιστῶν, φιλελευθέρων, ἀριστερῶν, δημοσιογράφων καὶ ὅσων ἀμφισβητοῦν τὸ κράτος μαριονέτα ποὺ ἔχουν στάσει οἱ Η.Π.Α. στὴν Ἰαπωνία.

Τὸ δεύτερο κεφάλαιο, γνωστὸ ὡς Keenan Fund, πρὸς τιμὴν τοῦ Joseph Keenan, κατηγόρου τῶν ΗΠΑ στὶς δίκες τοῦ Τόκυο γιὰ τὰ ἐγκλήματα πολέμου τῆς Ἰαπωνίας, χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ ἐξαγορασθοῦν οἱ μάρτυρες στὶς δίκες. Οἱ ἐξαγορασμένοι μάρτυρες χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὴν ἀθῴωση ἐκείνων τῶν Ἰαπώνων ἐγκληματιὼν πολέμου, ποὺ συμπλέουν πλέον μὲ Η.Π.Α. καὶ Mac Arthur, συμπεριλαμβανομένων μελῶν τῆς αὐτοκρατορικῆς οἰκογενείας καὶ ἄλλων γκάνκγστερ, ὅπως ὁ Kodama Yoshio. Τὸ Keenan Fund, χρησιμοποιεῖται ἐπίσης γιὰ νὰ ἐξαγορασθοῦν μαρτυρίες σχετικὰ μὲ τὸ πρόγραμμα χημικοῦ καὶ βιολογικοῦ πολέμου τῆς Ἰαπωνίας, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν διαῤῥεύσουν πληροφορίες καὶ νὰ παραμείνῃ τὸ πρόγραμμα στὴν ἀποκλειστικὴ χρήση τῶν Η.Π.Α.. Συμπτωματικά, ὄσο πλησιάζουν οἱ δίκες τοῦ Τόκυο, σημειώνονται ξαφνικοὶ καὶ βίαιοι θάνατοι καὶ περίεργες αὐτοκτονίες προσώπων ποὺ δεν ἦσαν συνεργάσιμα μὲ τὸ Keenan Fund.

Τὰ κλεμμένα δισεκατομμύρια τῶν Yotsuya καὶ Keenan funds, θὰ συνενωθοῦν τελικὰ στὸ ἀποκαλούμενο M-Fund, τὸ μέγεθος τοῦ ὁποίου, κατὰ τὸ 1950, ὑπερβαίνει κατὰ 10% τὸ ἀκαθάριστο ἐθνικὸ προϊὸν τῆς Ἰαπωνίας. Τὸ M-Fund θὰ χρησιμοποιηθῆ γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῆς δημοκρατίας στὴν Ἰαπωνία, μέσῳ τῆς μαζικῆς παρεμβάσεως στὶς πολιτικὲς διαδικασίες. Γιὰ ἀόριστο μέλλον, μὲ τὴν χρηματοδότηση τοῦ ἀκροδεξιοῦ κόμματος Liberal Democratic Party (LDP), ποὺ ἐξυπηρετεῖ πιστὰ τὰ συμφέροντα τῆς ἰαπωνικῆς καὶ ἀμερικανικῆς κυβερνώσης ἐλίτ, τὸ M-fund θὰ ἐξασφαλίση καθεστὼς στὴν Ἰαπωνία, φιλικὸ πρὸς τὶς πολυεθνικὲς τῶν Η.Π.Α.. Ἐπίσης τὸ M-Fund θὰ χρησιμοποιηθῆ γιὰ τὴν χρηματοδότηση τῆς ἐπισήμου ἱστορίας τῆς ἰαπωνικῆς ἥττης στὸν πόλεμο, ἔτσι ὅπως πρέπει νὰ τὴν μαθαίνουν στὸ ἐξῇς οἱ νέοι. Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι ἡ Ἰαπωνία εἶναι πολὺ σύντομα, ἕτοιμη γιὰ ἐπιχειρήσεις, σταθερὰ στὰ χέρια τῶν βιομηχανικῶν καὶ οἰκονομικῶν μεγιστάνων, ποὺ λεηλατοῦν τὸν πλοῦτο τῆς Ἀσίας γιὰ δεκαετίες καὶ ποὺ θὰ παραμείνουν στὰ πράγματα, γι\]α ὅσον καιρὸ τὸ ἐπιθυμοῦν οἱ Η.Π.Α..

Ἔξω ἀπὸ τὴν Ἰαπωνία, τὰ δισεκατομμύρια τοῦ Golden Lily, μαζὺ μὲ τὰ δισεκατομμύρια ἀπό τις λεηλασίες τῶν ναζί, ποὺ ἔκλεψαν οἱ Η.Π.Α., θὰ χρησιμοποιηθοῦν γιὰ νὰ ἀνατρέψουν δημοκρατίες καὶ νὰ χρηματοδοτήσουν τὶς διάφορες «black ops», ἀνὰ τὴν ὑφήλιο. Ἡ ἐπιχείρησις ὀνομάζεται Black Eagle.

Ὅταν ἡ CIA, ὑπὸ τὸν φιλοναζὶ Allen Dulles, ἀρχίζει να διαχειρίζεται τὸ προϊὸν τῆς λεηλασίας, τὸ χρησιμοποιεῖ γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῆς δημοκρατίας μὲ τὴν χειραγώγηση τῶν ἐκλογῶν σὲ Ἰταλία, Γαλλία, Βρεταννία, Ἑλλάδα καὶ Ἰαπωνία, μεταξὺ ἄλλων, γιὰ τὴν χρηματοδότηση τοῦ δικτάτορος-μαριονέτας τοῦ Νοτίου Βιετνᾶμ,  Ngo Dinh Diem καὶ τὴν χρηματοδότηση ἑνὸς ἀτελειώτου κύματος προπαγάνδας καὶ παραπληροφορήσεως κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου καὶ τῆς τρομοκρατικὲς ἐκστρατείες ποὺ ὀργάνωνε ἡ CIA, ὅπως αὐτὴ στὴν Νικαράγουα, σὲ ὅλη τὴν δεκαετία τοῦ ’80.

Στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ’60, ὁ δικτάτορ μαριονέτα τῶν Φιλιππίνων, Ferdinand Marcos, θὰ εἰσπράξη $14 δισεκατομμύρια ἀπὸ τὸ Golden Lily. Μὲ τὴν εὐγενικὴ βοήθεια τῆς CIA, τοῦ στρατοῦ καὶ ναυτικοῦ τῶν Η.Π.Α., τὸ προϊὸν τῆς λεηλασίας θὰ μεταφερθῆ στὸ δίκτυο τῶν τραπεζῶν πλυντηρίων ποὺ διατηρεῖ παγκοσμίως ἡ CIA.

Ἡ χρίσις τοῦ προϊόντος τῆς λεηλασίας τῶν ναζὶ καὶ τῶν Ἰαπώνων ἀπὸ τὶς Η.Π.Α., στὸν συγκεκαλυμμένο πόλεμο ἐναντίον τῆς ὑφηλίου, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τὴν δεκαετία τοῦ ’90, ὁ William «Slick Willy»  Clinton, θὰ ἐπιτρέψη στὴν CIA, νὰ συνεχίσῃ νὰ διατηρῇ ἀπόῤῥητα ντοκουμέντα, σχετικὰ μὲ τὸ Golden Lily.

Μεταξὺ 1946 καὶ 1948, μία προσεκτικὰ ἐπιλεγμένη ὁμάδα Ἰαπώνων ἐγκληματιὼν πολέμου, σύρεται ἀπὸ τοὺς νικητὲς συμμάχους στὸ δικαστήριο τοῦ Τόκυο, ὡς ἐξιλαστήρια θύματα, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι θὰ ἀναλάβουν καὶ πάλι τὸν ἔλεγχο τῆς Ἰαπωνίας, μὲ νέους κυρίους τους, τοὺς Ἀμερικανούς. Ἡ ὑπόθεσις εἶναι ἡ ἀπόλυτος φάρσα, ὅπως στὴν Nuremberg.

Οἱ περισσότεροι βέβαια ἀπὸ τὰ ἐξιλαστήρια θύματα, εἶναι ἐγκληματίες πολέμου, ἁπλᾶ χρησιμοποιοῦνται καὶ θυσιάζονται, γιὰ νὰ  δοθῇ ἡ ψευδαίσθησις ὅτι ἀποδίδεται δικαιοσύνη, τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ πλειοψηφία τῶν χειροτέρων ἐγκληματιῶν πολέμου, εἰδικὰ ἡ αὐτοκρατορικὴ οἰκογένεια τῆς Ἰαπωνίας, θὰ μείνουν ἐλεύθεροι, διότι εἶναι χρήσιμοι γιὰ τὶς ἀμερικανικὲς ἰμπεριαλιστικὲς φιλοδοξίες, σὲ Ἀσία καὶ Εἰρηνικό. Οἱ μάρτυρες ἐξαγοράζονται ἢ ἀπειλοῦνται καὶ ἂν δὲν συνεργασθοῦν, δολοφονοῦνται.

Ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ βιολογικοῦ πολέμου καὶ τῆς περιωνύμου Unit 731, Shiro Ishii καὶ οἱ συνεργάτες του, ὄχι μόνον δὲν κατηγορεῖται γιὰ κάτι, ἀλλὰ τοὺς καταβάλλονται καὶ τεράστια ποσὰ γιὰ νὰ κλείσῃ ἡ συνεργασία τους μὲ τὶς Η.Π.Α.. Ὁ πρίγκηψ Asaka, θεῖος τοῦ αὐτοκράτορος Hirohito καὶ αὐτουργὸς τῶν σφαγῶν τῶν Κινέζων στὴν Nanking, εἶναι συμπτωματικὰ ἀπὼν ἀπό τὶς δίκες, ἐνῶ ὁ στρατηγὸς Iwane Matsui, χρησιμοποιεῖται σὰν ἐξιλαστήριο θῦμα, παρότι δὲν συμμετεῖχε στὶς σφαγὲς στὴν Nanking καὶ καταδικάζεται σὲ ἀπαγχονισμό.

Ἡ μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες δίκη στὴν Manila καὶ καταδίκη σὲ θάνατο, τοῦ στρατηγοῦ Tomoyuki Yamashita, λοιδορήθηκε ἀπὸ πολλοὺς σὰν παρῳδία δίκης, ἀλλὰ ἤταν σημαντικὸ νὰ ἐξουδετερωθῇ τὸ συντομότερον δυνατὸν ὁ Yamashita, ποὺ σὰν ἰθύνων νοῦς τῆς ἐπιχειρήσεως Golden Lily, γνώριζε ὅτι λεία ἀξίας δισεκατομμυρίων δολλαρίων ἦταν κρυμμένη στὶς Φιλιππίνες, λεία ποὺ ὁ στρατηγὸς Douglas Mac Arthur, εἶχε μόλις ἀνακαλύψη καὶ διοχετεύση στὶς Η.Π.Α..

Ὁ στρατηγὸς Hideki Tojo, πρωθυπουργὸς τῆς Ἰαπωνίας κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου, πιέζεται ἀπὸ τὸν Mac Arthur νὰ ἀλλάξῃ τὴν κατάθεσή του, σχετικὰ μὲ τὶς εὐθύνες τοῦ αὐτοκράτορος Hirohito γιὰ τὸν πόλεμο καὶ πληρώνει τὰ σπασμένα γιὰ τὸν καινούργιο φίλο τοῦ στρατηγοῦ Mac Arthur, αὐτοκράτορα Hirohito, ἀφοῦ καταδικάζεται σὲ θάνατο καὶ ἐκτελεῖται. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς δίκης τοῦ Tojo, ἐτέθη καὶ τὸ ἐρώτημα, ἂν τὰ κατηγορούμενα ἐγκλήματα πολέμου, ἦσαν χειρότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ διέπραξαν οἱ Η.Π.Α., ῥίχνοντας τὶς ἀτομικὲς βόμβες στοὺς ἀμάχους πολῖτες σὲ Hiroshima καὶ Nagasaki. Καὶ βέβαια τὸ ἐρώτημα ἤταν ἐκτὸς θέματος καὶ δίκαια τὸ δικαστήριο διέταξε τὴν διαγραφή του ἀπὸ τὰ πρακτικὰ τῆς δίκης, καθὼς οἱ ἀτομικὲς βόμβες ἦσαν ἁπλᾶ ἔνα ἐπιστημονικὸ πείραμα καὶ δὲν εἶχαν κάποια σχέση μὲ πολεμικὲς ἐνέργειες.

Ὁ Hirohito δὲν χρειάσθηκε κἂν νὰ μετακινηθῇ ἀπὸ τὸ παλάτι του καὶ παρέμεινε αὐτοκράτορας χάρις στοὺς νέους Ἀμερικανοὺς κυρίους του.

Ὁ Yoshio Kodama, ὁ ἀρχιγκάνκγστερ τῆς Ἰαπωνίας, ἐκ τῶν ἐγκεφάλων τῆς ἐπιχειρήσεως Golden Lily ποὺ λεηλάτησε ὅλην τὴν Ἀσία, ἀφήνεται ἐλεύθερος ἀπὸ τὴν φυλακή, ἀφοῦ οἱ Η.Π.Α. τοῦ ζητοῦν συγγνώμη γιὰ τὴν ταλαιπωρία, γιὰ ἕνα πταῖσμα τόσο ἀμελητέο, ὄσο ἡ ὑπέρβασις χρόνου σταθμεύσεως. Ἴσως ὅμως νὰ εἶχε νὰ κάνῃ τὸ γεγονός, ὅτι ὁ Kodama κατάφερε νὰ συγκεντρώσῃ ἕνα δωράκι $ 100 ἐκατομμυρίων γιὰ τὴν OSS/CIA, μὲ τὰ ὁποία ἡ τελευταία θὰ μπορέση νὰ ἀνταποκριθῇ στὶς δαπάνες γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῆς δημοκρατίας στὴν Ἰαπωνία καὶ σὲ ὅλον τὸν κόσμο, τὶς δεκαετίες ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν. Ὁ Kodama θὰ ἐξελιχθῆ στὸν σπουδαιότερο πράκτορα τῆς CIA στὴν Ἰαπωνία καὶ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ὁμάδων θανάτου τῆς χώρας.

Ὁ Nobosuke Kishi, γκάνκγστερ στὸν χῶρο τῶν ναρκωτικῶν πού, ὡς ὑπουργὸς ἐργασίας κατὰ τὸν πόλεμο, ἐνεπλάκη ἐνεργὰ σὲ θέματα ἐργασίας σκλάβων, θὰ παραμείνη ἐπίσης ἀκαταδίωκτος.

Ὁ μόνος εἰδικὸς τοῦ διεθνοῦς δικαίου στὸ δικαστήριο τοῦ Τόκυο, ὁ Ἰνδὸς Radhabinod Pal, θὰ χαρακτηρίση τὸ ὅλο συμβὰν σὰν θλιβερὴ φάρσα καὶ διαστροφὴ τοῦ δικαίου, ἀλλὰ ἐλάχιστοι στὶς Η.Π.Α. τὸ πληροφοροῦνται.

Μετὰ τὴν ἐκτέλεση, ὅσων ἐκ τῶν κατηγορουμένων ἐκρίθησαν ἄχρηστοι στὶς Η.Π.Α. καὶ ἀναλώσιμοι, ὁ στρατηγὸς Mac Arthur, ἀφήνει ἐλευθέρους ὅλους τοὺς πρωτοκλασσάτους ἐγκληματίες πολέμου, ποὺ εἶχαν ἤδη καταδικασθῆ, πού, ὅπως καὶ χιλιάδες ἄλλοι, ποὺ οὐδέποτε ἐκατηγορήθησαν, σύντομα θὰ διεισδύσουν σὲ θέσεις ἐξουσίας στὴν πολιτική, στὶς ἐπιχειρήσεις, σὲ δημόσιες ὑπηρεσίες καὶ ἀκαδημίες τῆς μεταπολεμικῆς, συνεργαζομένης μὲ τὶς Η.Π.Α., Ἰαπωνίας.

Τοῦ πακέτου ἡγεῖται ὁ Nobusuke Kishi, ποὺ θὰ διορισθῆ ἀπὸ τὶς Η.Π.Α. πρωθυπουργὸς τῆς Ἰαπωνίας τὸ 1957, μετὰ ἀπὸ ἐκλογὲς ποὺ ἐξηγοράσθησαν ἀπὸ τὴν CIA, μὲ χρήματα ποὺ εἶχαν λεηλατηθῆ ἀπὸ τὰ θύματα τῆς Ἰαπωνίας. Οἱ προσπάθειες τῆς Αὐστραλίας νὰ δικασθοῦν κάποιοι ἀπὸ τοὺς «ἀθῴους» στὶς δίκες τοῦ Mac Arthur, σαμποτάρονται ἀπὸ τὶς Η.Π.Α..

Τὸ 1952, ὁ φιλοναζί, ἐξάδελφος τοῦ Rockefeller καὶ Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α., John Foster Dulles, θὰ φιλοτεχνήση τὴν συνθήκη εἰρήνης μὲ τὴν Ἰαπωνία.

Μεταξὺ τῶν πλέον ἐνδιαφερόντων ὅρων τῆς συνθήκης Dulles ἦταν ἡ μὴ ὕπαρξις ὅρου, σχετικὰ μὲ ἐπανορθώσεις καὶ ἀποζημιώσεις τῶν θυμάτων τῆς Ἰαπωνίας.

Στὴν συνέχεια ὁ πρόεδρος Truman, σὲ μία μοναδικὴ ἐπίδειξη μεγαλοψυχίας, χορηγεῖ ἀμνηστία σὲ ὅσους Ἰάπωνες ἐγκληματίες δὲν εἶχαν ἤδη καταδικασθῆ.

Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ Shiro Ishii, ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ περιφήμου ἰαπωνικοῦ προγράμματος Unit 731, καθὼς καὶ ἄλλοι Ἰάπωνες, μεγάλοι ἐγκληματίες πολέμου, ποὺ σύμφωνα μὲ τὸ ὑπουργεῖο δικαιοσύνης τῶν Η.Π.Α., διεξήγαγαν ἀπάνθρωπα καὶ συχνὰ θανατηφόρα ψευδοεπιστημονικὰ πειράματα, σὲ χιλιάδες αἰχμαλώτους Ἀμερικανοὺς καὶ πολῖτες, συμπεριλαμβανομένων καὶ διαμελισμῶν ζώντων αἰχμαλώτων.

Συγκρινόμενος μὲ τὸν Ishii, ὁ πολὺ πιὸ διάσημος Joseph Mengele, ποὺ ἐπίσης διεσώθη ἀπὸ τὶς διώξες, χάρις στὶς Η.Π.Α., δείχνει ἕνας ἁπλοϊκὸς ἐρασιτέχνης.

Τὰ πειράματα ποὺ διεξάγονται ἀπὸ τὸν Ishii καὶ τὴν παρέα του, σὲ Κινέζους καὶ Κορεάτες αἰχμαλώτους στὸ Ping Fung, στὴν κατεχομένη Βόρειο Κίνα, συμπεριλαμβάνουν μόλυνση τῶν αἰχμαλώτων μὲ βουβωνικὴ πανώλη (μέσῳ μολυσμένων ἀρουραίων), ἄνθρακος, τύφου, τυφοειδοῦς πυρετοῦ, χολέρα (μὲ μολυσμένα γλυκὰ ῥυζιοῦ ποὺ δίδονται στὰ παιδιά) καὶ ἀδενοπάθειες, ἔτσι γιὰ νὰ δοῦν κάτι, ποὺ εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα ἡ ἐπιδερμίδα νὰ σαπίζῃ καὶ νὰ πέφτῃ. Τὰ θύματα τότε ἀκρωτηριάζοντο, ἐνῶ ἦσαν ἀκόμη ζωντανά, ἐπίσης γιὰ νὰ δοῦν κάτι. Ὁ Ishii καὶ τὸ ἐπιτελεῖο του ἀνεφέροντο στὰ θύματα σὰν «maruta» (=κούτσουρο) καθὼς δὲν ἦσαν γι’ αὐτοὺς κάτι παραπάνω ἀπὸ ἀντικείμενα πρὸς πειραματισμό Ἐκτιμᾶται ὅτι περισσότεροι ἀπὸ 250.000 ἄνθρωποι πέθαναν στὴν Κίνα, σὰν ἀποτέλεσμα τοῦ ἰαπωνικοῦ βιολογικοῦ πολέμου, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ 2ου παγκοσμίου πολέμου. Περισσότεροι ἀπὸ 30.000 πέθαναν μὲ τὴν λήξη τοῦ πολέμου, ὅταν ἀφέθησαν ἐλεύθεροι μολυσμένοι ἀρουραῖοι. Ὁ Ishii καὶ ἡ παρέα του παρέδωσαν στὸν στρατὸ τῶν ΗΠΑ τὰ συμπεράσματα τῶν πειραμάτων τους, γιὰ νὰ χρησιμοποιηθοῦν στὸ πρόγραμμα βιολογικοῦ πολέμου τῶν Η.Π.Α. καὶ μετὰ ἀφέθησαν ἐλεύθεροι, ἀφήνοντας στὶς Η.Π.Α. τὴν ἐφαρμογὴ τῶν συμπερασμάτων τους.

Σύμφωνα μὲ τις κακὲς γλῶσσες, ὁ Ishii παραχωροῦσε διαλέξεις καὶ ἐργαζόταν στὰ ἐργαστήρια τοῦ βιολογικοῦ πολέμου τῶν Η.Π.Α., στὸ Fort Detrick, Maryland, ἀλλὰ αὐτὰ συνήθως εἶναι κακοήθειες.

Ἄλλοι ἀκαταδίωκτοι μαζικοὶ δολοφόνοι καὶ ἐγκληματίες πολέμου τῆς Unit 731, θὰ γίνουν οἱ πυλῶνες τῆς ὑπὸ ἀμερικανικὸ ἔλεγχο μεταπολεμικῆς Ἰαπωνίας, κάποιος θὰ γίνη κυβερνήτης τοῦ Τόκυο, ἄλλος πρόεδρος τοῦ ἰαπωνικοῦ φαρμακευτικοῦ συνδέσμου καὶ ἄλλος ἐπὶ κεφαλῆς τῆς ἰαπωνικῆς ὀλυμπιακῆς ἐπιτροπῆς καὶ πῆρε τελικὰ ὁ κάθε ἕνας τὸν δρόμο ποὺ δοῦ διάλεξε ἡ ζωή.  

Πολυζωΐδης Θανάσης

ἐπιμέλεια κειμένου Φιλονόη