Πολλὲς φορές, χάριν …ἀστεϊσμοῦ, ἔχω πεῖ πὼς τὸ μεγαλύτερο πρόβλημα τοῦ πλανήτου μας εἶναι οἱ …αἱμμοροΐδες, ἐφ΄ ὅσον ὅταν κάποιος ξεκινᾷ τὴν ἡμέρα του μὲ …«κρατήματα» ἀπὸ τοὺς πόνους, τὴν δυσκοιλιότητα (ποὺ ἀποκτᾶ πρὶν ἢ μετά) καὶ τελικῶς τὴν συνολικὴ δυσφορία, ὅλοι κι  ὅλα τοῦ φταῖν κι  ἀναζητᾶ τρόπους νὰ ξεσπάσῃ τὸ μένος του. (Μὴν γελᾶτε. Δὲν εἶναι ἀστεῖο…)
Ἀποτέλεσμα τῶν ὅποιων …«κρατημάτων» ὑποχρεώνει τὸν πάσχοντα νὰ ὑποφέρῃ, πέραν τῶν ἅλλων ἐπιπτώσεων ποὺ ἔχει στὴν ὑγεία του. Ὅταν ὅμως κάποιος ὑποφέρῃ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κακή του διάθεσιν γίνεται στριφνός, κακοπροαίρετος (σταδιακά) καὶ καταλήγει ἀκόμη καὶ …μισάνθρωπος.

Ἀπὸ τὴν ἄλλην μεριὰ ὁ …Κάιν, κατὰ πῶς μᾶς ἐδίδαξαν στὸ σχολεῖο, ἦταν ἡ ἔκφρασις τοῦ ἀπολύτου κακοῦ. Ἑνὸς κακοῦ ποὺ ἐπέτυχε νὰ αὐτοδιαιωνισθῇ μέσῳ τῆς ἐπιμιξίας του μὲ …«κατώτερα ὄντα» (ποιά ἄρα γέ;;;), ἐφ΄ ὄσον, πάντα κατὰ τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα τῶν …«γραφῶν», ὁ κόσμος μας τότε διέθετε μόνον τὴν οἰκογένεια τοῦ …Κάιν ὡς κατοίκους. (Πάντα ἀποροῦσα γιὰ τὸ ποῦ βρῆκε …μῆτρες γιὰ νὰ …σπείρῃ!!!)
Τελικῶς, κρίνοντας πάντα ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, βάσει πάντα αὐτῶν ποὺ μᾶς ἔχουν διδάξει ὡς …ἀνθρώπινον ἱστορία, ὁ …Κάιν ἀποφεύγοντας τὴν γενεά του ἔσπειρε ὁπουδήποτε ἀπογόνους, μεταβιβάζοντάς τους καὶ τὰ ὅποια γενετικά του χαρακτηριστικά.

Ὅμως, πάντα κατὰ τὰς …«γραφάς», ὁ …Κάιν  ἦταν ὁ κακός. Κακὸς γίνεται κάποιος διότι κάπου ὑπάρχει κενὸν ἢ διότι κάπου πάσχει, ἤ, ἀκόμη χειρότερα, διότι ἔτσι ἐχει ἐκπαιδευθεῖ. (Σωκράτης: «οὐδεὶς ἐκὼν κακός».)
Ὅμως, πάντα κατὰ τὰς …«γραφάς», ὁ …Κάιν εἶναι καλοὺς καὶ σοφοὺς καὶ ἀξίους γονεῖς κι ἔτσι ἀποκλείεται νὰ ἔτυχε ἀναλόγου ἐκπαιδεύσεως. Ἄρα ὁ …Κάιν μᾶλλον κάπου θὰ ἔπασχε.
Δυστυχῶς δὲν γνωρίζουμε τὸ ποῦ, ἀλλὰ θὰ μποροῦσε ἐπίσης νὰ εἶχε ζήτημα αἱμοῤῥοΐδων, ἐφ΄ ὅσον κατὰ τὰ ἄλλα ἔλαβε τὴν οἰκογενειακή του ἐκπαίδευσιν, μὲ στόχο νὰ γίνῃ ἔνας καλὸς καὶ ἄξιος ἑβραῖος.
Μὲ τὰ ἐλάχιστα στοιχεῖα λοιπὸν ποὺ διαθέτουμε, ἐὰν ἀποδεχθοῦμε πὼς ὁ …Κάιν ἦταν αἱμοῤῥοϊδικός, τότε ἔχουμε ἕνα (μικρό) αἴτιο τῶν συμπεριφορῶν του.  (Μὴν γελᾶτε. Δὲν εἶναι ἀστεῖο, εἴπαμε…)

Φυσικὰ ἐμεῖς σήμερα…
…μπορεῖ  νὰ μὴν διαθέτουμε κυβέρνησιν…
…μπορεῖ νὰ μὴν διαθέτουμε πολιτεία…
…μπορεῖ νὰ μὴν διαθέτουμε ἐθνικὴ συνείδησιν…
…μπορεῖ  νὰ μὴν διαθέτουμε αὐτονομία…
…μπορεῖ  νὰ μὴν διαθέτουμε ἐλευθερία…
…μπορεῖ νὰ μὴν διαθέτουμε στοιχειώδη ἀσφάλεια…
…μπορεῖ νὰ μὴν διαθέτουμε σύστημα ὑγείας…
…μπορεῖ νὰ μὴν διαθέτουμε οἰκονομία, σχέδιον ἀναπτύξεως καὶ …ἐλπίδα ἀνακάμψεως…
…μπορεῖ νὰ μὴν διαθέτουμε κοινὴ λογική…
…ἀλλὰ διαθέτουμε πολάκη.
Κι ὅταν διαθέτῃς πολάκη ἔχεις …ἐλπίδες!!!

Διάβασα λοιπὸν πὼς ὁ πολάκης δὲν εἶχε δικαίωμα νὰ ἐγχειρίσῃ ἀσθενὴ τοῦ Ε.Σ.Υ. διότι δὲν ἦταν ἰατρὸς τοῦ Ε.Σ.Υ..  (Μὴν γελᾶτε. Δὲν εἶναι ἀστεῖο λέμε…)
Διάβασα ἐπίσης πὼς αὐτὰ εἶναι προπαγανδιστικὰ κολπάκια γιὰ νὰ ἀποκρυβῇ ὁ μῦθος τοῦ κατεστραμμένου συστήματος ὑγείας. (Λὲς κι ἐμεῖς περιμέναμε τὶς διαπιστώσεις τῶν τραπεζικῶν διαφημιστῶν γιὰ νὰ δοῦμε τὴν πραγματικότητα!!!)
Διάβασα ἀκόμη καὶ γιὰ κάποιους ἰατροὺς ποὺ συμφώνησαν μὲ τὴν πράξιν του, ἀλλὰ ποὺ τελικῶς παραμένουν ἐπιφυλακτικοὶ γιὰ αὐτὸ τὸ κολπάκι δημοσιότητος.
Κι ἐκεῖ ἀκριβῶς ἦταν ποὺ συνειδητοποίησα, γιὰ ἀκόμη μίαν φορά, πὼς ναί, διαθέτουμε ἀρκετοὺς ἠλιθίους ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν, ἀλλὰ ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ εἶναι ἠλίθιοι κινδυνεύουν νὰ πράξουν καὶ τὰ …ὀρθά, τὰ λογικὰ καὶ τὰ ἀναγκαία κατὰ …λάθος!!!
Ὄχι φυσικὰ διότι μποροῦν νὰ κατανοήσουν τὰ αἴτια τῶν προβλημάτων μας, ἐφ΄ ὄσον παραμένουν μακρὰν τῆς πραγματικότητος, ἀλλὰ διότι ὡς κλασσικοὶ …αἱμοῤῤοϊδικοὶ κινδυνεύουν νὰ χάσουν τὸ βασικότερον αἴτιον τῆς βλακείας καὶ τῆς κακίας τους: τὶς αἱμοῤῥοΐδες τους.
Καί πῶς θά εἶναι  κακοί δίχως τίς αἱμοῤῤοΐδες τους;
(Μὴν γελᾶτε λέμε… Δὲν εἶναι ἀστεῖο…)

Δυστυχῶς ὅμως ὁ πολάκης διαβιεῖ τὴν σήμερον ἐπὶ τοῦ πλανήτου καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν χρησιμοποιήσουμε γιὰ νὰ θεραπεύσῃ  τὸ «αἴτιον τοῦ κακοῦ», ποὺ βάσει πάντα τῶν …«γραφῶν» ἦταν ὁ Κάιν.
(Μά γιατί γελᾶτε;)
Οὔτε μποροῦμε νὰ τὸν ὑποχρεώσουμε νὰ θεραπεύσῃ κάθε ἀπόγονο τοῦ …Κάιν, διότι οὐδέποτε μάθαμε πόσοι ἦσαν αὐτοὶ καὶ ποῦ στὰ κομμάτια διεσκορπίσθησαν. Τὸ μόνον ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε ἐμεῖς εἶναι νὰ ἐνθαῤῥύνουμε τὸν (φερόμενον  ὡς) ὑπουργὸ νὰ ἐξακολουθήσῃ τὸ θεάρεστον ἔργον τῆς αἱμοῤῥϊδοθεραπείας, νὰ πείσῃ κι ἄλλους συναδέλφους του νὰ τὸν μιμηθοῦν καὶ νὰ διοργανώσῃ συνέδρια ἐθελοντισμοῦ ἰατρῶν μὲ σύνθημα: «πόλεμος στὶς αἱμοῥῥοΐδες»!!! γιὰ νὰ ἐλπίζουμε πὼς μελλοντικῶς ἴσως κάποιοι ἀπὸ τοὺς πάσχοντες ἐκλείψουν.
Έὰν ἐκλείψουν αὐτοὶ δὲν ἀλλάζουμε τὰ ὑπάρχοντα δεδομένα μας, ἀλλά, πράγματι, θὰ ἔχουμε ἐλπίδες κάπου, κάπως, κάποτε νὰ ἐκλείψῃ ἕνα ἀπὸ τὰ (φανερά) αἴτια τῆς σημερινῆς κατάντιας μας: οἱ αἰμοῤῥοΐδες.
Γιὰ τὰ ὑπόλοιπα, τὰ πραγματικὰ αἴτια, θὰ συζητήσουμε ἄλλην φορά, μακρὰν τῶν πολάκηδων καὶ τῶν  λοιπῶν κουδουνισμένων.
Γιὰ τὴν ὥρα …γελᾶστε ἐλεύθερα!
Ἡ ἐποχή μας ἐνδείκνυται!!!

Φιλονόη

εἰκόνα