Δὲν εἴχαμε τὰ δικά μας προβλήματα, ξεκινήσαμε νὰ σκούζουμε μὲ τὰ προβλήματα τῶν Ἀμερικανῶν.
Τρᾶμπ ἤ Κίλλαρυ; Κίλλαρυ ἤ Τρᾶμπ;

Αὐτὸ τὸ παραμυθᾶκι ἂς τελειώσῃ.
Στὶς Η.Π.Α., καθὼς καὶ σὲ κάθε σοβαρὴ χώρα, ὁ πρόεδρος εἶναι βιτρίνα καὶ τὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τὴν καθορίζουν στρατὸς καὶ …χρηματοδότες του.

Παρακμὴ καὶ Εἰκονικὴ Πραγματικότης

Τὴν ὥρα μάλιστα ποὺ ἡ Κίλλαρυ καταῤῥέει μὲ κάθε εὐκαιρία, εἶναι αὐτονόητον πὼς δὲν τὴν θέλουν γιὰ νὰ κυβερνήσῃ ἀλλὰ γιὰ βιτρίνα.
Ἄλλως τέ…
Καὶ μαϊμοῦ νὰ μᾶς ποῦν πὼς ἐξελέγη, πάλι τὴν αὐτὴν πολιτικὴ θὰ ἐξακολουθήσουν καὶ πάλι τὰ ἴδια ἐγκλήματα θὰ διαπράττουν σὲ ὅλον τὸν πλανήτη, ἐφ΄ ὅσον οἱ Η.Π.Α. ἀποτελοῦν τὸ κέντρο ἐπιχειρήσεων τῶν διεθνῶν τραπεζιτῶν καὶ ἡ (διὰ τοῦ ἐκβιασμοῦ) συγκέντρωσις ὅλων τῶν ἐπιστημονικῶν ἐγκεφάλων, πού, «ὅλως συμπτωματικῶς» ἐργάζονται, ἐν γνωσει τους ἤ μή, γιὰ τὴν ἐπικράτησιν τῆς τραπεζικῆς δικτατορίας.

Ἐχθὲς τὸ βράδυ λοιπὸν ξεκίνησαν, «ἔκπληκτοι» μᾶλλον, νὰ μᾶς ἀνακοινώνουν τὶς ἐξελίξεις στὸ ἐκλογικὸ στερέωμα τῶν Η.Π.Α., τὴν στιγμὴ ποὺ ἔχουμε κι ἐμεῖς, ὡς μία ἀκόμη ἐπαρχία τους, αἰσθανθεῖ στὸ πετσί μας τὴν …φερεγγυότητά αὐτῶν τῶν ἀποτελεσμάτων. (Βλέπε singular)!!!

Παγκόσμιος συγκίνησις γιὰ τὸ ἐὰν τὸ μαχαῖρι ποὺ θὰ μᾶς σφάξη θὰ διαμοιρασθῆ ἀπὸ τὴν Κίλλαρυ ἢ ἀπὸ τὸν Τρᾶμπ.
Κι ἀρκετὰ ἔως ἐδῶ.
Ἀρκετὰ δικά μας προβλήματα ἔχουμε ἤδη.

Μία ἀκόμη ὅμως λεπτομέρεια πρὶν νὰ σᾶς ἀφήσω, ποὺ γιὰ ἐμέναν, ἀπὸ τότε ποὺ τὴν ἀνεκάλυψα, παίζει σημαντικότατον ῥόλο στὶς ἐκτιμήσεις μου γιὰ τὰ …«μελλούμενα».

Τελικῶς ἐπαναστατοῦμε ἤ …μᾶς «ἐπαναστατοῦν»;

Τὸ χειρότερον ὅλων εἶναι πὼς καὶ αὐτὸς ὁ «πλανητάρχης» παραμένει μία βιτρίνα, ποὺ οὐδὲ ἕναν ῥόλο παίζει στὶς ζωές μας.
(Καὶ δὲν ἔχει σημασία πλέον τὸ ἐὰν θὰ εἶναι ὁ Ὀμπάμα ποὺ θὰ «κοπῆ» ἢ κάποιος, γενικῶς κι ἀορίστως, «ὀμπάμα».)
Ἄλλως τὲ ἤδη στὶς Η.Π.Α. ἔχουμε ἐπανάστασιν καὶ πραξικόπημα:

 

Ἕνας πραξικόπημα ποὺ ἔγινε ἀπὸ τὴν Κίλλαρυ καὶ μίαν ἐπανάστασιν ἀπὸ κάποιους ποὺ ὑπηρέτησαν πιστὰ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἐπιβάλλουν τὴν Κίλλαρυ.
Κι αὐτὸ ὅλο δὲν εἶναι στημένο καὶ δὲν ὁδηγεῖ στὸν Τρᾶμπ καὶ δὲν θὰ ἐλέγχεται ὁ Τρᾶμπ καὶ θὰ παύση ἡ διαπλοκὴ ᾆμα τῇ ἐκλογῇ του.
Ποῦ ζοῦμε; Ἤ μήπως ἀκόμη δέν μποροῦμε νά συνειδητοποιήσουμε τό τί συμβαίνει στόν πλανήτη;

Ἂς τραβήξουμε λοιπὸν τὸ βλέμμα μας ἀπὸ τὸν (ἢ τὴν) «πλανητάρχη» κι ἂς ἑστιάσουμε στὰ δικά μας προβλήματα, ποὺ εἶναι σαφῶς πιὸ ἐπίκαιρα καὶ πιὸ σημαντικά. Κι αὐτὰ τὰ προβλήματα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν τομέα τῆς καθημερινῆς μας διαβιώσεως, σταδιακῶς αὐξάνονται καὶ γίνονται πολυπλοκότερα. Τὸ ἀποκορύφωμα δὲ αὐτῶν, ξεκάθαρα πλέον, πέραν ἀπὸ τὰ ζητήματα ἐπιβιώσεώς μας, ὡς ἄτομα, θὰ πολλαπλασιασθοῦν καὶ θὰ προστεθοῦν σὲ αὐτὰ ἐπὶ πλέον ἐθνικὰ προβλήματα, ζητήματα (πρακτικά) ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ κυρίως θέματα ἐξακολουθήσεως, ἤ μή, τῆς φυλῆς.
Κι αὐτὰ ἔρχονται μέσα στοὺς ἐπομένους μῆνες, ἀλλὰ θὰ ὑποχρεωθοῦμε γιὰ ἀρκετὰ χρόνια νὰ κυττᾶμε μόνον ἔως ἐκεῖ ποὺ φθάνει ἡ …μύτη μας!!!

Φιλονόη