Αὐτὸ εἶναι ἕνα STOP.

Ἤ, μᾶλλον, ἦταν. Μὲ τὰ χρόνια ἔγινε ἕνα γκρίζο ὀκτάγωνο. Εὑρίσκεται εἰς τὴν συμβολὴ δύο δρόμων: ἐκείνου ποὺ κατεβαίνει ἀπὸ τὸ Κεχροβούνι, μὲ κατεύθυνση τὴν Χώρα τῆς Τήνου, μὲ αὐτὸν ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸ Μουντάδο, τὴν Καρυὰ καὶ τὸν Τριπόταμο.

Εἶναι τὸ πλησιέστερον σὲ αὐθενικὸ ἔργο συγχρόνου τέχνης ποὺ μπορεῖ νὰ ἰδῇ κάποιος στὸ ὁδικὸ δίκτυο ἑνὸς ἑλληνικοῦ νησιοῦ. Ὡς αὐθεντικό, τὸ ἔργοπ μεταβάλλεται μὲ τὸν χρόνο. Οὐδέποτε τελειώνει. Ὡς σύγχρον, ζητᾶ ἀπὸ τὸν ἐπισκέπτη νὰ τὸ φαντασθῇ, ἀναζητῶντας τὸ κρυμμένο νόημα.

Εἶναι ἕνα ἀληθινὰ μεγάλο ἔργο, γιατί κατέχει τὴν σπανία δύναμη νὰ μαλακώνῃ τὴν καρδιὰ τοῦ πιὸ ψυχροῦ θεατοῦ. Ἰδίως ἐκείνου πού, μὲ τὴν ζωῴδη κι ἀσεβῆ ἀμεριμνησία τῶν ἀναισθήτων, θὰ διασταυρωθῆ μὲ τὰ ὁρμητικὰ καί, δικαίως, κατερχόμενα τὴν Ἱερᾶ Μονὴ Κεχροβουνίου λεωφορεία.

Χαράλαμπος Μαθιόπουλος