Ὁ λόφος τοῦ ἀετοῦ

Τὸ ἀρχαιότερο νόμισμα μὲ τέθριππο ἔρχεται ἀπὸ τὸ Παγγαῖο καὶ πολὺ συγκεκριμένα ἀπὸ τὸν λόφο 133 ἢ λόφο τοῦ ἀετοῦ, ὅπου ἀνήκει ὁ «ΚΑΣΤΑΣ».

Μέχρι πρὶν λίγα χρόνια, αὐτὰ τὰ νομίσματα (1,2) ἐχαρακτηρίζοντο Ὀλύνθου Χαλκιδικῆς.
Μετὰ ἀπεχαρακτηρίσθησαν γιατί δημιουργοῦσαν ἀναχρονιστικὸ φαινόμενο, μιᾶς καὶ αὐτὰ ἐκόπησαν πρὶν ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς Ὀλύνθου (479 π. χ.) καί, ἐπὶ πλέον, τόπος εὑρέσεώς τους εἶναι μόνον ὁ λόφος τοῦ ἀετοῦ. Ἀπὸ τὴν Ὄλυνθο τοῦ Παγγαίου δηλαδή.

Εἶναι σαφὲς ὅτι πρόκειται γιὰ τὸ τέθριππο τοῦ Ἡλίου καὶ τὰ νομίσματα ἐκόβοντο μὲ τὴν ἐπιμέλεια τῶν ἀποίκων ἐκεῖ Χαλκιδαίων. Ἀργότερα τὸ τέθριππο μετεφέρθη στὴν μητρόπολη Χαλκίδος καὶ περισσότερο στὶς ἀποικίες τους τῆς κάτω Ἰταλίας. Στὸ πεδίον τοῦ ἀρχαϊκοῦ νομίσματος (1), τὰ σύμβολα ἐπάνω ἀπὸ τὰ ἄλογα εἶναι Σελήνη καὶ Ἥλιος, ἐνῶ στὸ ἄλλο μόνον Ἥλιος.

Καὶ ἀπὸ ἄλλα νομίσματα εἶναι βέβαιο, ὅτι ἐκεῖ διεξῄγοντο ἀγῶνες πρὸς τιμὴν τοῦ Ἡλίου, καθὼς φυσικὰ καὶ ἄλλοι! Ὅπως καὶ σὲ παλαιότερες ἀναρτήσεις μὲ τὶς Ὀλυμπιακὲς νίκες τοῦ Φιλίππου (3,4), τὸ μαστίγιο σὲ ἀγῶνες παραπέμπει. Μπορεῖ κάποιος νά διανοηθῇ, ὅτι στίν πανίερο τόπο τῆς Ἀμφιπόλεως, δέν διεξῄγοντο ἀγῶνες; Καὶ τί ἀγῶνες, μάλιστα!
Ἀλλὰ Σςς, δὲν πρέπει νὰ ξέρουμε γιὰ αὐτούς! Ἅμα ξέρουμε, τότε μπαίνουν ἐνοχλητικὲς ἐρωτήσεις τοῦ τύπου: «Πῶς;», «Γιατί», «Γιά ποιόν», «Γιά ποιάν» καὶ τότε…;

Τσίντσιφος Ἀστέριος