Ετούτες τις άγιες ημέρες, οι σοφοί Πατέρες της Εκκλησίας, μας στέλνουν σε μια ιερή μπουρδελότσαρχα. Σήμερα (πρωταπριλιά) αλλά και σε λίγες ημέρες (την Ε΄ Κυριακή των νηστειών) η Εκκλησία μας διπλοτιμά την οσία Μαρία την Αιγυπτία, τέως πόρνη από τις λίγες και μεθαύριο θα τιμήσει την άλλη πόρνη, που τραγούδησε και δόξασε με το ανεπανάληπτο ιδιόμελό της η Κασσιανή.

Είναι τεράστια η συμβολή των πορνών στνη ομαλή κοινωνική ζωή και στην διατήρηση των θεσμού και των δεσμών του καθαγιασμένου γάμου. Ο παντρεμένος πελάτης των πορνών είναι λιγότερο επιθετικός στην γυναίκα του κι έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να την απατήσει ψυχοπνευματικά.
Θέλοντας και εγώ να τιμήσω τις –επαγγελματίες- πόρνες για το τεράστιο έργο, που πρόσφεραν στην κοινωνία -και σε εμένα- και ζηλεύοντας την Κασσιανή, έγραψα τους παρακάτω στίχους:

Η αγία Πλερωμένη
στο μπουρδέλο της κλεισμένη
έχει δώσει στα σκυλιά
στήθια, πόδια και κοιλιά
και το στρώμα της λερώνει
όποιος πιο πολλά πλερώνει.

Βάζει όπου της γουστάρει
τ΄ αναμμένο παλαμάρι
και τις τρύπες τις επτά
τις βουλώνει με λεφτά.
Την αγία Πλερωμένη
ο Θεός την περιμένει.

Η οσία Μαρία η Αιγυπτία έζησε είκοσι χρόνια μέσα στην ακολασία και στην χλιδή, συναγελαζομένη με τα χυδαιότερα ρεμάλια της τότε καλής κοινωνίας, αλλά και του υποκόσμου της εποχής. Πούλησε ακριβά τα ατίμητα δώρα του Θεού. Όταν όμως κατάλαβε το μεγάλο της λάθος, ίσως επειδή τα άνθη του έρωτος άρχισαν να μαραίνονται, θυμήθηκε ότι υπάρχει και Θεός. Έτσι μετάνιωσε πικρά για τον πρότερον έκλυτον βίον της και σαράντα χρόνια τα πέρασε στην έρημο χειρότερα κι από αδέσποτο σκυλί. Περί τα τέλη της ζωής της, πήγε ο Άγιος Ζωσιμάς την μετέλαβε των αχράντων μυστηρίων και έφυγε ήρεμη για την Αγκάλη του Θεού.

Πολλοί έζησαν τα τελευταία σαράντα χρόνια έκλυτον βίον, με κραιπάλες, λοβιτούρες, κλεψιές και ρεμούλες, οι οποίοι όχι μόνο δεν μετανιώνουν, αλλά βυσσοδομούν για να ξαναπάρουν την εξουσία. Όχι κύριοι! Τα σαράντα χρόνια ασωτία ξεπλένονται με άλλα σαράντα χρόνια στην πολιτική έρημο, με σκληρή ασκητία και ασιτία. Κι αν δεν σας στείλει ο λαός (το πιθανότερο) θα σας στείλει ο οφθαλμός της Δικαιοσύνης «ος τα πανθ΄ ορά», αν δεν τον στραβώσατε κι αυτόν!

Η άποψη του λαού για τις πουτάνες και τα λαμόγια δεν είναι αρκούντως χριστιανική και δημοκρατική και o οποίος μας λέει:

Οι πουτάνες ποτέ τους δεν ξεκόβουν
τα χούγια τους δεν κόβουν.
Θέλουν τα κρεβάτια τους
ποθούν τα ραχάτια τους.

Τα λαμόγια κι όλα τα σκυλολόγια
δεν παίρνουν από λόγια.
Θέλουν χέρι στιβαρό
κι ένα ματσούκι στυγερό.

Ἀλέξανδρος Χουλιαρᾶς