Τὸ ἔχω ξαναγράψη καὶ θὰ ἐξακολουθῶ νὰ τὸ γράφω κάθε φορὰ ποὺ θὰ τὸ σκέπτομαι.

Εἶναι πραγματικὰ παράλογο καὶ ἐνδεικτικὸ τῆς δυνάμεως ποὺ ἀσκεῖ ἡ συνήθεια, τὸ γεγονὸς ὅτι…..

Ἔξυπνοι κατὰ τὰ ἄλλα ἄνθρωποι (καὶ ἐπιτυχημένοι στοὺς τομεῖς τους) νὰ θεωροῦν ἀπολύτως φυσιολογικό, τὴν ἀγορὰ ἀσφαλιστικῶν προϊόντων ἀποκλειστικῶς καὶ ὑποχρεωτικῶς ἀπὸ μόνον ἕναν προμηθευτὴ καὶ οὖ μόνον αὐτό, ἀλλὰ αὐτὸν τὸν προμηθευτή, τὸ κράτος δηλαδή, νὰ τὸν θεωροῦν ἀξιόπιστο καὶ σοβαρό, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς γὴς ἀποδεικνύεται, ὅτι δὲν τὰ καταφέρνει καλὰ καὶ ὅπου τὰ καταφέρνει εἶναι παράλογο.

Αὐτὴ ἡ πρακτική, τὴν ὁποία ὅλοι ἀποδεχόμεθα ὡς δεδομένη οὐδόλως διαφέρει σὲ κάτι ἀπὸ τὶς μονοψωνιακὲς μαφιόζικες πρακτικές.

Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην.

Θὰ εἶχε ἐνδιαφέρον ἐὰν κάποιαν στιγμὴ ὁ Ἕλλην φορολογούμενος καὶ ἀσφαλισμένος πληροφορεῖτο τὸ πόσο κοστίζουν τὰ «χάντλιγκ ἐξπένσης» (ἔξοδα διαχειρίσεως) τῶν φαρμακευτικῶν του, ἰατρικῶν του καὶ συνταξιοδοτικῶν του ὑποχρεωτικῶν εἰσφορῶν, στὸν ἀρχιμαφιόζο, ποὺ χαϊδευτικῶς ἀποκαλοῦμε κράτος.

Ποσὸ στοιχίζει δηλαδὴ ἡ γραφειοκρατία, τῶν ΙΚΑ, τῶν μίκα, τῶν ΤΕΒΕ καὶ ὅλων αὐτῶν τῶν περιέργων ὀργανισμῶν μὲ τὰ ἀρτικόλεξα.

Προσωπικῶς οὐδὲ μίαν ἔκπληξη θὰ ἔνοιωθα, ἐὰν μάθαινα πὼς αὐτὴ ἡ γραφειοκρατία ἐγγίζει καὶ τὸ 40-50% τῶν συνολικῶν ἀσφαλιστικῶν εἰσφορῶν.

Κράτος μαφιόζων.

«Ἕνας»

Υ.Γ. Γιὰ νὰ μὴν θεωρηθῇ ὅτι εἶμαι ἐντελῶς ἀνάλγητος, ἐὰν τὸ κράτος ἤθελε νὰ προσφέρῃ τὴν ὑπηρεσία αὐτὴ σὲ ὁμάδες πληθυσμοῦ οἱ ὁποῖες δὲν τὰ καταφέρνουν, ἂς τὸ ἔκανε ἀπὸ τὴν βαρειὰ φορολογία, ποὺ οὕτως ἡ ἄλλως ἔχει ἀναγκάση τὶς παραγωγικὲς πληθυσμιακὲς ὁμάδες νὰ πληρώνουν.