Ὅσοι προσεχώρησαν ἀπὸ τὴν κεντροαριστερά, ἢ ἦσαν στὰ νειάτα τους καὶ στὰ πανεπιστήμια ἀριστεροχαρούμενοι ἀλλὰ τώρα προσεχώρησαν (ἐπὶ τέλους) στὴν πραγματικότητα, μὲ ἀφορμὴ τὴν ταινία τοῦ Γαβρᾶ γιὰ τὸν Βαρουφάκη, μία παρατήρησις:

Ἡ ἡρωοποίησις (γιὰ αὐτὸ πρόκειται) τοῦ Βαρουφάκη, εἶναι ἀνάλογος τῆς ἡρωοποιήσεως ποὺ ἔκανε αὐτὸ τὸ συστηματάκι στὸν ἀείμνηστο βουλευτὴ Λαμπράκη, μὲ τὴν ταινία τοῦ Γαβρᾶ, ὅπου ἐνέπλεξαν τὴν παρέμβαση τῶν ἀνακτόρων καὶ τῆς κυβερνήσεως Καραμανλῆ, ὅταν στὴν οὐσία ἦταν ἐπίθεσις παρακρατικῶν, οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἦσαν παιδιὰ ἀφ’ ἑνὸς μὲν φτωχά, ἀφ’ ἐτέρου δὲ θύματα τῆς κομμουνιστικῆς ἀγριότητος τοῦ 43-49.

Ὅλοι ξέρετε τὸν Γκοτζαμάνη μὲ τὸ τρίκυκλο ἀλλὰ οὐδεὶς ἐφρόντισε νὰ σᾶς ἐνημερώσῃ, ὅτι ἡ μητέρα του ἐσφγιάσθη ἀπὸ τοὺς συμμορίτες ἐμπρὸς στὰ μάτια τοῦ τὸ ’47.

Ἐπίσης ὅλοι ξέρουμε, ὅτι τὰ κινήματα εἰρήνης χρηματοδοτοῦντο, σὲ ὅλο τὸν κόσμο, ἀπὸ τὴν σοβιετικὴ πατρίδα, ἀλλὰ οὐδεὶς ἀποκαλεῖ τὸν Γλέζο καὶ τὸν Λαμπράκη πράκτορες τῆς Μόσχας.

Ἡ ἀλήθεια ὅσο πικρὴ κι ἐὰν εἶναι πρέπει νὰ λέγεται.

Ἡ ἀριστερὰ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἥρωες καὶ τοὺς «κατασκευάζει» μὲ ὁποία εὐκαιρία.

Ἀναφορικὰ μὲ τὴν χρηματοδότηση τῆς ταινίας ἀπὸ χρήματα τοῦ Ἕλληνος φορολογουμένου εἶναι ἐπιεικῶς ἀπαράδεκτος καὶ κατάπτυστος.

Βέβαια γιὰ τὴν ἀριστερὰ (καὶ γιὰ τοὺς σοσιαλιμπερὰλ εὐρω-φασιστές), ὅλοι εἴμαστε φορολογικὰ ὑποζύγια (γομάρια δηλαδὴ), ποὺ πρέπει νὰ γονατίσουμε φορολογικὰ γιὰ νὰ κάνουν πολιτικὴ οἱ ἐλίτ, στὴν Ἑλλάδα ἠστὴν πατρίδα σας τὴν Εὐρώπη.

Βέβαια τὰ παραπάνω στρέφονται κατὰ τῆς κυβερνήσεως, ἡ ὁποία μὲ χρήματα τοῦ Ἕλληνος φορολογουμένου, προτίθεται νὰ χρηματοδοτήσῃ ταινία γιὰ τὸ βιβλίο τοῦ Βαρουφάκη ἀπὸ τὸν Κώστα Γαβρά.
Τα παραπάνω, ὅπως καὶ δεκάδες ἄλλες ἀναρτήσεις ἀπὸ τὸ μέτωπο τῆς λογικῆς, ἀρέσει στὴν ἀντί-ΣΥΡΙΖΑ πλευρὰ ἀρκετά.

Ἐπειδὴ ὅμως ἔχω ἀπὸ χρόνια ἀποφασίση νὰ μὴν εἶμαι μονομερής, εἰδικὰ σὲ θέματα ποὺ ἀφοροῦν στὸ μέλλον τῶν Ἑλληνοπαίδων, ἀφοῦ τὸ χρέος συνεχίζει νὰ διογκώνεται, πρέπει νὰ πῶ πώς…

Τὴν ἰδίαν ἀποστροφὴ νοιώθω καὶ γιὰ τὶς κυβερνήσεις τοῦ ἀντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) οἱ ὁποῖοι γιὰ χρόνια συντηροῦσαν τὴν ἰδιαιτερότητα τοῦ συγχωρεμένου ἐκδότου-διαπλεκομένου Χρήστου Λαμπράκη καὶ τοῦ Ψυχάρη, ξοδεύοντας ἀφειδῶς χρήματα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γιὰ τὸ Μέγαρο τῆς μουσικῆς.

Τὸ ἴδιο κατάπτυστοι εἶναι καὶ ἐκεῖνοι.

Ἡ τέχνη, τὴν ὁποία λατρεύω, ὅπως καὶ ὅλες οἱ δραστηριότητες πρέπει νὰ γίνονται ἀπὸ ἐμπορικὴ ἀνταποδοτικὴ ἀξία ἢ ἀπὸ χορηγίες ἰδιωτῶν ποὺ θέλουν νὰ δοξασθοῦν.

Τέχνη μὲ τὰ λεφτὰ τοῦ Μπάρμπα Περικλῆ ἀπὸ τὰ Μοιραλέηκα Ἀχαΐας, ποὺ ἀγωνίζεται νὰ σταθῇ στὴν οἰκογένειά του καθημερινῶς, δὲν εἶναι τέχνη….

Εἶναι καταπίεσις καὶ μάλιστα τῆς χειρίστου μορφῆς.

«Ἕνας»