Στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν Μακεδονία 

Διαπιστώσεις καὶ ἐρωτήματα

Τὸ Μακεδονικὸ ἔληξε μὲ μία συντριπτικὴ ἥττα γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ ἀνυπολόγιστες μελλοντικὲς ἐπιπτώσεις. Ἡ δυσάρεστη αὐτὴ διαπίστωσις ἐντείνεται καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν διαφαίνονται στὸν ὁρίζονται καὶ οἱ ἀναγκαῖες πολιτικὲς δυνάμεις ποὺ θὰ εἶχαν καὶ τὴν βούληση καὶ τὶς δυνατότητες νὰ ἀναστρέψουν τὸ ἔγκλημα τῶν Πρεσπῶν καὶ τὶς ἐξ αὐτοῦ δυσμενέστατες ἐξελίξεις. Φυσικὰ τὸ φρόνημα τῶν ἁπλῶν πατριωτῶν εἶναι ἐδῶ, πάντα ζωντανό. Τὸ ἐρώτημα εἶναι ἐὰν αὐτὸ τὸ φρόνημα ἔγινε καὶ λίγο σοφότερο.

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῶν κινητοποιήσεων γιὰ τὸ Μακεδονικὸ παρατηροῦσα περίεργα πράγματα.

1. Ὅλα τὰ Κόμματα εἶχαν λουφάξη, ὅλα, μεγάλα καὶ μικρά, πατριωτικὰ καὶ συστημικά. Κανένα δὲν ἀνελάμβανε τὶς ὑποχρεώσεις του ὡς κόμμα νὰ καθοδηγήσῃ αὐτὸν τὸν Ἐθνικὸ καὶ πολιτικὸ ἀγῶνα!!! Θεωρῶ ὅτι ὅταν ἱδρύῃς κόμμα καὶ ζητᾶς ψῆφο τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, στὴν οὐσία δηλώνεις ὅτι ἔχεις λύσεις, καὶ εἶσαι ἱκανὸς νὰ κυβερνήσῃς τὸν τόπο. Ὅταν λοιπὸν βλέπῃς τὸ καράβι σὲ θύελλα καὶ στὸ τιμόνι νὰ μὴν εἶναι κάποιος, ἀκόμη καὶ πολιτικὸς μοῦτσος νὰ εἶσαι ὀφείλεις νὰ ἀδράξῃς τὸ τιμόνι καὶ νὰ σώσῃς τὸ πλοῖο. Ὅταν δὲν τὸ κάνῃς εἴτε εἶσαι πουλημένος, εἴτε κόττα. Ἐὰν ἔχῃς ἔστω ἴχνος τσίπας πρέπει νὰ ἐξαφανισθῇς καὶ ὄχι νὰ ἔχῃς τὸ θράσος νὰ ζητᾷς καὶ ψῆφο παριστάνοντας τὸ ξεπουπουλιασμένο «λεοντάρι».
2. Ἀφοῦ τὸ τιμόνι τοῦ πλοίου στὴν καταιγίδα δὲν τὸ ἀνελάμβαναν οἱ καθ’ ὕλην ἁρμόδιοι πολιτικοὶ «καπετάνιοι», καὶ τὸ καράβι πήγαινε ἀκυβέρνητο, ἠναγκάσθηκαν νὰ ἀδράξουν τὸ τιμόνι οἱ ἐπιβάτες ὑπὸ τὴν «ὀμπρέλα» πολιτιστικῶν συλλόγων!!!
3. Στὴν πορεία ξεπετάχτηκαν καὶ κάποιοι, ἐν εἴδη παρέας, ποὺ καὶ αὐτοὶ ἔκριναν ἑαυτούς, ἀλλὰ μόνον ἑαυτούς, ἱκανοὺς νὰ χειρισθοῦν τὸ θέμα, ἀποφασίζοντας μόνοι τους ἀκόμη καὶ τοὺς ὁμιλητὲς τῶν συγκεντρώσεων καὶ ἀξιοποιῶντας καταλλήλως, γιὰ ἴδιον μελλοντικὸ ὄφελος, τὸ πολιτικὸ κεφάλαιο ποὺ λέγεται Μίκης.
4. Αὐτὸ ποὺ ὅλοι ἀντιλαμβάνοντο ὡς «ἀγῶνα» ἦταν συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, καὶ κοινωνικὰ δίκτυα καὶ πάλι ἀπὸ τὴν ἀρχή. Ἐνέργειες ποὺ ὡς σύνολο ἔδειχναν σκόρπιες, ἀσύνδετες, μὴ ἱεραρχημένες, δὲν ἔδειχναν νὰ ὑπάρχει σχέδιο κλιμακώσεως καὶ τὸ μόνο βέβαιο ποὺ κατάφερναν ἦταν ἡ κόπωσις καὶ ἡ οἰκονομικὴ αἱμοῤῥαγία τῶν ἁπλῶν πατριωτῶν.
5. Ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς Ἐθνικῆς «διανοήσεως» ἄκουγα γνωστὸν «σοφὸ» καθηγητή, καὶ «εἰδήμονα» τῆς στρατηγικῆς ὅπως δηλώνει, νὰ παρουσιάζῃ σὲ ὁμιλία του πολὺ ὀρθὰ μὲν τὶς προδοσίες, ποὺ ἐμπεριέχει ἡ συμφωνία τῆς παραδόσεως τῆς Μακεδονίας, ἀλλὰ ὅταν ἔφθανε στὸ διὰ ταὔτα τὸ μόνο ποὺ εἶχε νὰ προτείνῃ ὁ στρατηγιστὴς ἦταν «Νὰ προσπαθήσουμε νὰ πείσουμε τοὺς βουλευτές μας!!!»

Ἀναρωτιόμουν

• α) ἔχει μεσάνυκτα περί στρατηγικῆς;;;,
• β) δέν ἔχει ἰδέα γιά τό ἐπίπεδο τῶν σημερινῶν βουλευτῶν καί ἰδίως τοῦ Σύριζα;;;, ἢ
• γ) μᾶς δουλεύει;;;

Τοῦ ἔγραψα τονίζοντας ὅτι ὡς ἁπλὸς πολίτης δὲν βλέπω νὰ ὑπάρχῃ κάποια στρατηγικὴ στὸν μέχρι τότε ἀγῶνα, ὅτι ἡ ὑπόθεσις πάει σὲ ἥττα, καὶ μὲ σκοπὸ νὰ τὸν κάνω νὰ προβληματισθῇ, καὶ ὡς πράγματι ἱκανὸς ἐπιστήμων, καθηγητής, ἐπώνυμος καὶ πατριώτης, νὰ κάνῃ ἴσως κάποιες κινήσεις. Ἀπάντησις καμμία!

6. Βλέποντας αὐτὴ τὴν κατάσταση καὶ ὅτι μὲ τοὺς «ἀγῶνες» ποῦ γίνονται τὸ σύστημα θὰ κάνη περίπατο, καὶ ἔκανε, ἀπὸ τὶς 16 Σεπτεμβρίου ἀκόμη ἔγραψα μίαν ἀνάρτηση μὲ τίτλο «ὑπάρχει στρατηγική στόν ἀγῶνα γιά τό Μακεδονικό;;;» καὶ μὲ σκοπὸ νὰ κτυπήσω καμπανάκια ὅτι ἐδῶ κάτι πάει πολὺ στραβὰ καὶ ὅσο εἶναι καιρὸς πρέπει νὰ γίνῃ διόρθωσις πορείας. Πρὸς τιμὴ τοῦ ἀνταπεκρίθη ἄμεσα κορυφαῖος παράγων, ποὺ εἶχε τὸ γενικὸ πρόσταγμα, ἐπικοινώνησε μαζύ μου, μοῦ ἐδήλωσε τὴν συμφωνία του μὲ τὰ γραφόμενά μου καὶ μοῦ ἐζήτησε νὰ συναντηθοῦμε γιὰ νὰ τοῦ ἐκθέσω ἰδέες μου ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ δώσουν στοιχεῖα στρατηγικῆς στὸν ἀγῶνα. Τοῦ ἐδήλωσα ὅτι εἶμαι στὴν διάθεσή του νὰ προσφέρω ὁτιδήποτε μπορῶ ὡς ἁπλὸς Ἕλλην πολίτης. Ἀπὸ τότε οὐδὲ μία κλήση γιὰ συνάντηση εἶχα. Οὐδέποτε. Γιατί;;;
   
7. Ἐδῶ θὰ πρέπη νὰ διευκρινίσω ὅτι ἡ ἀνάρτησίς μου δὲν ἔλεγε ἐσεῖς δὲν ἔχετε στρατηγική, ἐγὼ ἔχω, ἐλᾶτε νὰ σᾶς τὴν πῶ. Αὐτὰ εἶναι ἀστεία πράγματα. Ἁπλὰ ἐνετόπιζε τὴν ἔλλειψη στρατηγικῆς, καὶ προέβαλε τὴν ἀνάγκη ἔστω καὶ τὴν ὑστάτη ὥρα αὐτὴ νὰ ὑπάρξῃ. Καὶ ὁ σωστὸς τρόπος γιὰ νὰ γίνῃ αὐτὸ εἶναι μὲ τὴν δημιουργία ἐπιτελικῆς ὁμάδος, ποὺ θὰ μελετᾶ ἐναλλακτικὰ σενάρια, ποὺ θὰ ζυγίζη τὰ σὺν καὶ πλήν τους, ποὺ θὰ ἐπιλέγη τοὺς βελτίστους χρόνους ἐκδηλώσεώς τους, ποὺ θὰ συντονίζη τὶς διάσπαρτες ἀλλὰ πολὺ δυναμικὲς πατριωτικὲς πρωτοβουλίες, ποὺ θὰ ἀνιχνεύη λύσεις, εὐκαιρίες, συμμαχίες σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο καὶ πάντα μὲ τὸ βλέμα πρὸς τὴν Νίκη!!! Οἱ διοργανωτὲς ἔστησαν ποτὲ μία τέτοια κρίσιμο γιὰ τὴν ἔκβαση τοῦ ἀγῶνα ὁμάδα; Ἐὰν ναί,μ μέ ποίους; Ἐάν ὄχι, γιατί; Θεωροῦσαν ἑαυτούς ὑπὲρ-ἀρκετούς;;; Τά ἀποτελέσματα τί δείχνουν;;;
8. Στὶς 22 Σεπτεμβρίου ἐπανέρχομαι μὲ ἀνάρτηση «Ξεσηκώθηκαν, θὰ ξανά-ξεσηκωθοῦν. Μετά τί;;», θέλοντας νὰ κάνω ποιὸ σαφὲς καὶ κατανοητὸ τὸ ἀδιέξοδο ὅπου ὁδηγοῦντο τὰ πράγματα. Προφανῶς τὸ ἀδιέξοδο δὲν ἤμουν ὁ μόνος Ἕλλην ποὺ τὸ ἔβλεπε, ἀλλὰ ὑποθέτω καὶ πολλοὶ στὸ μέγαρο Μαξίμου καὶ ἔτριβαν τὰ χέρια τους ἀπὸ χαρά. Σὲ ὅλην αὐτὴ τὴν περίοδο τῶν ἀγώνων γιὰ τὸ Μακεδονικὸ αὐτὸ ποὺ κατάλαβα ἦταν ὅτι ὁ Τσίπρας πιὸ πολὺ ἀνησυχοῦσε γιὰ τὸ ἐὰν καὶ πόσοι βουλευτὲς θὰ δεχθοῦν νὰ ἐξαγορασθοῦν, παρὰ γιὰ τὸ πόσα ἑκατομμύρια κόσμος διαδηλώνει «εἰρηνικὰ» στὸ Σύνταγμα.
9. Βλέποντας ὅτι δὲν ὑπῆρχε προθυμία νὰ ἀκουσθοῦν προτάσεις πέραν τοῦ πλαισίου «συγκέντρωσις, ξανὰ συγκέντρωσις καὶ πᾶμε στὰ σπίτια μας», καὶ θέλοντας νὰ βοηθήσω μὲ κάθε τρόπο ἔστω τὴν κρίσιμη μεγάλη συγκέντρωση τῶν Ἀθηνῶν, τῆς 13ης Ἰανουαρίου, ἔστειλα μήνυμα στοὺς «ἔχοντες τὸ γενικὸ πρόσταγμα» καὶ τοὺς ἐδήλωσα ὅτι προσφέρομαι ὡς ἁπλὸς πολίτης, καὶ λόγῳ τοῦ ἐπαγγελματικοῦ μου ἀντικειμένου, νὰ κατασκευάσω ἀφιλοκερδῶς λογισμικὰ σὲ ἐλάχιστες ἡμέρες καὶ νὰ τὰ θέσω σὲ λειτουργία τὰ ὁποία θὰ βοηθοῦν τὴν περαιτέρῳ μαζικότητα τῆς συγκεντρώσεως, τὴν καλλιτέρα ὀργάνωση καὶ περιφρούρησή της, καθὼς καὶ ἐπικοινωνιακές της ἀνάγκες. Τὴν ἀμέσως ἑπομέη ἡμέρα τοὺς ἔστειλα τὶς προτάσεις καὶ σὲ ἔκθεση. Τὶς κινήσεις αὐτὲς τὶς ἔκανα ἀθόρυβα, χωρὶς νὰ δημοσιεύσω τὸ ὁ,τιδήποτε, χωρὶς νὰ πῶ κάτι σὲ κάποιον καὶ τονίζοντας ὅτι τὸ κάνω ὡς ἁπλὸς στρατιώτης. Ἀπάντηση καμμία!!!
   

Ἡ κηδεία τῆς μακαρίτισσας

10. Τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ ψηφίζετο ἡ πώλησις τῆς Μακεδονίας στὴν Βουλή, καὶ θὰ ἦταν ἡ κορύφωσις τοῦ ἀγώνος, μὰ καὶ ἡ τελευταία ἐλπίς, μαθαίνω ὅτι οἱ διοργανωτὲς εἶχαν σκοπὸ νὰ κάνουν τίποτα!!! Μετὰ καὶ ὑπὸ τὴν πίεση τῆς λαϊκῆς ὀργῆς ἀνακοινώνουν ὅτι τελικὰ θὰ γίνη συγκέντρωσις. Ἤμουν ἐκεῖ. Δὲν εἶδα πουθενὰ τοὺς «ἔχοντες τὸ γενικὸ πρόσταγμα». Δὲν ξέρω ἐὰν ἦσαν κάπου ἐκεῖ γύρω κρυμμένοι, ἀλλὰ ὑποθέτω τέτοιες κρίσιμες ὧρες ἡ καλλιτέρα θέσις τῶν ἡγητόρων δὲν εἶναι κάπου ἀθέατοι…

Ἀντιθέτως, ἦταν ἐκεῖ ὁ Καραμπελιᾶς, μὲ μία ντουντούκα ποὺ περισσότερό μου ἔδιδε τὴν ἐντύπωση ὅτι ἔκανε τὴν μοιρολογίστρα τῆς μακαρίτισσας Μακεδονίας, παρὰ ὅτι ἐπίστευε καὶ ὁ ἴδιος ὅτι κάνει κάτι οὐσιαστικό. Ὅταν θυμᾶσαι νὰ βγῇς ἐμπρός, ἢ ἔστω ἔξω ἀπὸ τὸν Ἰανό, ὅταν ὁ ἀσθενὴς ξεψυχᾷ, τότε μᾶλλον ῥόλο γραφείου κηδειῶν ἔχεις, παρὰ σοβαρὰ καὶ «στὴν βράση» ἀγωνιζομένου πατριώτου.

11. Τώρα μετὰ τὴν κηδεία καὶ τὸ μνημόσυνο τῆς μακαρίτισσας ἀκούω παραμυθιάσματα τοῦ τύπου «Δὲν χάθηκε ἀκόμη τίποτα», ὡς παρηγόρια στοὺς τεθλιμμένους συγγενεῖς, ἀλλὰ χωρὶς κάποιος νὰ ἐξηγῇ, ἔστω μετὰ θάνατον, ποιὰ στρατηγικὴ θὰ ἀναστήσῃ τὴν μακαρίτισσα. Πολιτικὴ δὲν γίνεται μὲ εὐχές.

Προφανῶς ἡ μὴ παραδοχὴ τοῦ θανάτου εἶναι μία βολικὴ λύσις γιὰ νὰ μὴν ἀπολογηθοῦν ποτὲ οἱ «θεράποντες ἰατροὶ» γιὰ τὸν θάνατο τῆς ἀσθενοῦς, οὔτε οἱ πολιτικοὶ «μεγαλοϊατροὶ» ποὺ δὲν πάτησαν κἂν γιὰ νὰ δοῦν τὸν ἀσθενῆ.

Τέλος διαβάζω ὅτι ὁ πολὺς καθηγητὴς καὶ «στρατηγιστὴς» μετὰ τὴν ἥττα τὸ ἐγύρισε στὴν ἐνασχόληση μὲ τό ….θέατρο!!

Δὲν νομίζω νὰ ὑπῆρξε ποτὲ ἐποχὴ ποὺ ὁ Ἑλληνισμὸς νὰ εἶχε προδοθῆ τόσο πολὺ καὶ σὲ ὅλους τους τομεῖς ἀπὸ ὅλες τὶς ἡγεσίες του, πολιτικές, πνευματικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές.

Οἱ ἁπλοὶ Ἕλληνες νοιώθουν μόνοι νὰ βολοδέρνουν διαλυόμενοι κάθε ἡμέρα ὡς κοινωνία, μὲ ἕνα κράτος ποὺ τοὺς μισεῖ καὶ μόνοι πρέπει εἴτε εἶτε νὰ εὕρουν τὸν δρόμο πρὸς τὴν σωτηρία εἶτε νὰ τὸν ἀνοίξουν μὲ τὰ χέρια τους. Δὲν ἔχουν νὰ ἐλπίζουν τίποτα καὶ ἀπὸ κανένα, ἐπώνυμο, προβεβλημένο, πολιτικὸ ψώνιο, κλπ συρφετὸ ἀσχέτως τί σημαῖες κουνᾶ ὁ καθείς τους.

Θὰ πρέπη νὰ προχωρήσουμε μὲ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἑνώνουν, ὅπως ἐκείνη ἡ στιγμὴ τὸ βράδυ τῆς προδοσίας ποὺ ὅλοι μαζὺ ἀνατριχιάσαμε, ὅταν ἕνας ἄσημος ἀλλὰ ψυχωμένος ἱερεὺς σκαρφαλωμένος ἐπάνω ἀπὸ τὸν Ἄγνωστο Στρατιώτη κρατῶντας μία μεγάλη εἰκόνα τῆς Παναγίας τρυπημένη!!! ἀπὸ δακρυγόνο της «ἀριστερᾶς δημοκρατίας» καὶ μὲ ὅλους μας νὰ ψάλουμε τὸ «ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ».

Ἴσως αὐτὴ ἡ στιγμή, ἡ βαθειὰ ἑλληνικὴ χωρὶς ἐπωνύμους καὶ ἡγήτορες, χωρὶς wannabe βουλευτές, νὰ ἦταν ἡ πιὸ γνήσια, οὐσιαστικὴ καὶ ἁγνῆ του ὅλου ἀγώνος, καὶ ποὺ θὰ μείνη στὴν ἱστορία καὶ στὴν μνήμη μας ὡς παρακαταθήκη γιὰ αὐτὰ ποὺ ἔρχονται.

Κουράγιο καὶ γρηγορεῖτε, ἀδέλφια, διότι ἤδη εἶναι σὲ κῶμα καὶ ἡ μεγάλη μάννα μας, ἡ Ἑλλάς, καὶ ἴσα ποὺ τὴν προλαβαίνουμε.

Τώρα πιὸ σοφοί, ἔχοντας πάθη καὶ ἔχοντας μάθη, ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙ ΑΥΤΗΝ ἢ θὰ γίνουμε ἡ κατάπτυστος γενεά πού θά ἀφήσουμε τὸ καντήλι της νά σβήσῃ μετά ἀπὸ χιλιάδες χρόνια ἱστορίας;;;

Χατζηκρυστάλλης Τᾶσσος

Σημειώσεις

Παρατίθενται καὶ τὰ δύο κείμενα τοῦ κου Χατζηκρυστάλλη, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ διακρίνουμε ἀφ΄ ἑνὸς τὸ σκεπτικό του καί, ἀφ΄ ἑτέρου, τὸ πόσο (οὐδόλως τυχαίως) τὰ προσπέρασαν κάποιοι ἐμπλεκόμενοι μὲ τὶς κινητοποιήσεις.

Ὑπάρχει στρατηγική στόν ἀγῶνα γιά τό Μακεδονικό;
(16 Σεπτεμβρίου 2018)

Μὲ τὴν ὑπογραφὴ τῆς προδοτικῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν ὁ Τσίπρας καὶ ὁ τέως θεωρητικός του Σταλινισμοῦ, Κοτζιᾶς, καὶ ὑπὸ τίς …«παραινέσεις» τοῦ Ἀμερικανοῦ πρέσβεως, παρέδωσαν «ΓΗΝ ΚΑΙ ΥΔΩΡ» στοὺς Σκοπιανούς, κρατώντας ὡς φύλλο συκῆς τῆς προδοσίας τοὺς ἕνα «Βόρεια», τὸ ὁποῖο ἐξανεμίσθηκε στὴν πράξη πρὶν στεγνώσῃ ἡ μελάνη τοῦ Mont Blanc στὶς ὑπογραφές.

Τώρα πιὰ καὶ μὲ τὴν ἔγκριση τῆς Ἑλλάδος ὁ Τρὰμπ ἀποστέλλει συγχαρητήριο ἐπιστολὴ στὴν «Μακεδονία», ἡ Μέρκελ πηγαίνει ἡ ἴδια στὴν «Μακεδονία», ἐνῶ ὁ Ζάεφ γίνεται δεκτὸς στὸ Εὐρωκοινοβούλιο ὡς «Μακεδὼν» καὶ μιλᾶ στὰ «Μακεδονικά».

O Τσίπρας καὶ ὁ Κοτζιᾶς εἶναι δύο ἀπὸ τὰ τελευταία ἐπιζῶντα ἀπομεινάρια τῆς κομμουνιστικῆς σήψεως, ποὺ τρέχουν νὰ γλείψουν ἀμερικανικὲς καὶ γερμανικὲς μπότες ἐλπίζοντας σὲ μία παράταση τῆς ἐξουσίας τους στὴν ἀποικία.

Ἀλλὰ τὸ ὅτι πίσω τους ἕνα ὁλόκληρο κόμμα ὄχι μόνο δὲν ἀντιδρᾶ, ἀλλὰ θρασύτητα ὑπερασπίζεται τὸν ξυλοδαρμὸ ἀπὸ τὰ ΜΑΤ καὶ τὸ πνίξιμο μὲ χημικὰ κάθε πατριώτου ποὺ ἀντιδρᾶ στὴν προδοσία, δείχνει ὅτι συνολικὰ αὐτὸς ὁ πολιτικὸς χῶρος εἶναι φορεὺς ὅ,τι πιὸ ἀνθελληνικοῦ, χαφιεδικοῦ, παρασιτικοῦ, καὶ παρακμιακοῦ ὑπάρχει στὴν πολιτικὴ ζωὴ τῆς χώρας. Ἕνα κόμμα ποῦ κάνει κάθε καλοπροαίρετο παρατηρητὴ νὰ ἀναρωτιέται: «Εἶναι αὐτοί Ἕλληνες;;;» ἢ ἐπιβεβαιώνεται ἀκόμη μία φορὰ ἡ γνωστὴ ῥῆσις τοῦ λογοτέχνου Στρατῆ Μυριβήλη ὅτι «ὅταν κάποιος γίνῃ συνειδητὸς κομμουνιστὴς παύει νὰ εἶναι ‘Ἕλλην»;;.

Τώρα οἱ Σκοπιανοὶ κάνουν δημοψήφισμα γιὰ νὰ ἐγκρίνουν τὴν συμφωνία. Ὅμως στοὺς Ἕλληνες ἀπαγορεύεται νὰ τὴν κρίνουν καὶ αὐτοὶ μὲ κάποιο δημοψήφισμα. Γιατί οἱ Ἕλληνες δέν ἔχουν τό δικαίωμα νά κρίνουν τήν συμφωνία πού θά καθορίση τήν τύχη τῆς χώρας τους τὶς ἑπόμενες δεκαετίες;;; Ποῦ εἶναι ἡ «δημοκρατία» τῶν «δημοκρατῶν»;;;; Ποῦ εἶναι τὰ ἄλλα «δημοκρατικά» κόμματα νά τό ἀπαιτήσουν;;; Γιατί ὅλοι μούγκα;;; Κατὰ τὰ ἄλλα ἔστελναν τὴν ἀστυνομία νὰ ἀναζητήσῃ τὸν … «φασισμὸ» σὲ γραφεῖα Χριστιανικῶν συλλόγων.!!! ΟΥΕ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.

Τὸν ἑπόμενο Ἰανουάριο ἡ συμφωνία θὰ ἔλθη στὴν Βουλὴ γιὰ νὰ ψηφισθῇ. Ἐκεῖ ἡ Μοίρα τῆς Ἑλλάδος θὰ κριθῆ καὶ θὰ ψηφισθῆ ἀπὸ λιγούρια τῆς ἐξουσίας, ποὺ γιὰ νὰ μὴν χάσουν τὰ ὀκτὼ (8) χιλιάρικα καὶ τὴν λιμουζίνα καὶ γυρίσουν στὴν γκαρσονιέρα τῶν Ἑξαρχείων καὶ στὸ παπί, θὰ ψήφιζαν καὶ τὴν πώληση τῆς μάννας τους. Ἄλλωστε τὸ ἔχουν ξανακάνη ψηφίζοντας μνημόνια ποὺ οὔτε τὰ εἶχαν διαβάση.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά;;;

Ὁ ξεσηκωμὸς τῶν Ἑλλήνων σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα ἐνάντια στὴν κατάπτυστο συμφωνία τῶν νενέκων εἶναι μήνυμα ἀγωνιστικότητος γιὰ τὴν ἀνατροπή της. Σὲ κάθε μάχη τὸ πάθος τοῦ στρατεύματος εἶναι ἀναγκαία προϋπόθεσις γιὰ τὴν νίκη, ἀλλὰ ὄχι καὶ ἱκανή. Χρειάζεται ἐπιπλέον νὰ ὑπάρχουν

• Α) Ἱκανοὶ στρατηγοὶ καὶ οἱ ὁποῖοι
• Β) Νὰ ἔχουν χαράξη μία στρατηγικὴ νίκης ἡ ὁποία νὰ ἀξιοποιῇ καὶ αὐτὸ τὸ ὑψηλὸ φρόνημα τοῦ στρατεύματος.

Ἀντ’ αὐτοῦ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ ἀγῶνος αὐτοῦ γιὰ τὸ Μακεδονικὸ παρατηρῶ κάποια «περίεργα» στὸ πατριωτικὸ στρατόπεδο. Στὸ διάστημα ποὺ πέρασε προτίμησα νὰ μὴν γράψω γιὰ αὐτὰ,

• 1) Διότι ἔκρινα ὅτι αὐτὰ δὲν ἦταν τὸ μεῖζον. Μεῖζον ἦταν ἡ ἑνότης.
• 2) Διότι τὸ τοπίο δὲν ἦταν ἀκόμη σαφὲς γιὰ ἐξαγωγὴ ἀσφαλῶν συμπερασμάτων.
• 3) Διότι ὑπῆρχε ἀκόμη ἀρκετὸς χρόνος γιὰ διορθώσεις πορείας.

Σὲ κάθε πολιτικὸ ζήτημα, πόσο μᾶλλον σὲ ἕνα ὕψιστης Ἐθνικῆς σημασίας, ὁ φυσικὸς πολιτικὸς καθοδηγητὴς τοῦ ἀγῶνος τοῦ λαοῦ (δηλαδὴ οἱ στρατηγοὶ) εἶναι τὰ κόμματα ποὺ συμμερίζονται τὶς πατριωτικὲς ἀνησυχίες τοῦ λαοῦ. Εἴδατε ὅλον αὐτὸν τὸν καιρὸ κάποιο «πατριωτικὸ» κόμμα νὰ ἐπιτελῇ τό φυσικό του καθῆκον, νὰ βγαίνῃ ἐμπρός καί νά καθοδηγῇ τὸν Ἐθνικὸ ἀγῶνα γιὰ τὴν Μακεδονία;;;; Οὐδέν!!!

Τὰ περισσότερα ὄχι μόνον δὲν καθοδηγοῦν τὸν ἀγῶνα, ἀλλὰ οὔτε κἂν συμμετέχουν στὶς συγκεντρώσεις ὡς πολίτες!!! Στὴν καλλθιτέρα περίπτωση κάποια ἐλάχιστα συμμετέχουν κινητοποιῶντας ἕναν κόσμο ποὺ χωρᾶ σὲ 1-2 ταξί. Ἡ ἱστορία περνᾶ δίπλα τους καὶ αὐτοὶ κυττοῦν νὰ βγάλουν selfie γιὰ τὰ προεκλογικά τους φυλλάδια. Τραγικοὶ καὶ ἀνύπαρκτοι!

Τὸ κενὸ αὐτό, τῆς ἀνυπαρξίας τῶν αὐτὸ-ἀποκαλουμένων «πατριωτικῶν» κομμάτων, μὰ καὶ τῆς καθοδηγήσεως τοῦ ἀγῶνος τοῦ λαοῦ ἦλθαν νὰ τὸ καλύψουν …πολιτιστικοὶ σύλλογοι καὶ μεμονωμένοι πατριῶτες! Δὲν ἔχω κάτι ἐναντίον τους, ἀντιθέτως τοὺς τιμῶ, ὅπως θὰ τιμοῦσα λοχίες ποὺ τὴν ὥρα τῆς μάχης ἀναγκάζονται νὰ ἀναλάβουν τὴν διοίκηση τοῦ στρατεύματος, διότι οἱ στρατηγοὶ πῆγαν γιὰ ψάρεμα.

Ὅμως οἱ πολιτιστικοὶ σύλλογοι εἶναι γιὰ αὐτὸ ποὺ λέει ἡ λέξις: νὰ παράγουν πολιτισμό, νὰ κρατοῦν ζωντανὰ ἔθιμα καὶ παραδόσεις. Δὲν εἶναι γιὰ νὰ κάνουν πολιτικοὺς ἀγῶνες καὶ μάλιστα ὑψίστης Ἐθνικῆς σημασίας ποὺ ἀπαιτοῦν πολιτικὴ ἀντίληψη, λεπτοὺς χειρισμούς, χάραξη στρατηγικῆς κλπ. Ἡ ὀργανωτικὴ ἀποτυχία τῆς προσφάτου συγκεντρώσεως τῆς Θεσσαλονίκης, ποὺ ὀργανώθηκε καὶ πάλι ἀπὸ πολιτιστικοὺς συλλόγους, εἶναι χαρακτηριστική. Πόσο μᾶλλον μεμονωμένα πρόσωπα, πού, ὄντας μεμονωμένα, δὲν ἔχουν καὶ ὁποιανδήποτε δημοκρατικὴ νομιμοποίηση γιὰ τὸν ἡγετικὸ αὐτὸν ῥόλο ποὺ ἀναλαμβάνουν. Ἂν ὁδηγήσουν τόν ἀγῶνα σέ μία τραγικὴ ἥττα σέ ποιὸν ἀπολογοῦνται;;;;

Ἀλλὰ ὅπως προεῖπα, εὐτυχῶς ποὺ ὑπῆρξαν κι αὐτοί, ἀλλοιῶς θὰ ὑπῆρχε τίποτα, ἀφοῦ οἱ πολιτικοὶ καὶ πνευματικοὶ ταγοὶ αὐτοῦ του τόπου ἐλούφαξαν, ἄλλοι ἐπειδὴ ἔχουν ἐπίγνωση τῆς ἀνικανότητός τους, καὶ ἄλλοι γιὰ νὰ μὴν στενοχωρήσουν τὸν Ἀμερικανὸ πρέσβη, τὸν ΣΚΑΙ καὶ τὸν θεῖο Γιῶργο (Sorros) καὶ λοιπὰ «εὐαγῆ ἱδρύματα». Γὶ αὐτὸ ὅσοι ἐτόλμησαν ἀξίζουν τιμῆς, ἰδιαιτέρως πρόσωπα ὅπως ὁ Μίκης Θεοδωράκης ποὺ βγῆκε ἐμπρός, ὄντας σὲ βαθύτατο γῆρας καὶ μὲ σοβαρὰ προβλήματα τῆς ὑγείας του.

Ὅμως κάθε ἀγῶνας, πόσο μᾶλλον τέτοιας κρισιμότητος, πρέπει νὰ γίνεται στὰ πλαίσια μίας σχεδιασμένης στρατηγικῆς, ποὺ νὰ ὁδηγῇ στὴν νίκη. Ὅποτε τὸ κρίσιμο κατ’ ἐμὲ ἐρώτημα εἶναι:

«Ὑπάρχει στρατηγική στόν ἀγῶνα γιά τό Μακεδονικό;»

Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ἐὰν ὑπάρχῃ, (κάτι ποὺ δὲν τὸ βλέπω), θὰ ἔχει σχεδιασθῆ ἀναγκαστικὰ ἀπὸ πολιτιστικοὺς συλλόγους!!! καὶ αὐτὸ μὲ βάζει σὲ ἀνησυχίες, οἱ ὁποῖες ὅμως δὲν ἔχουν κάποιαν σχέση μὲ τὶς ἀγαθές τους προθέσεις.

Βασικὸ στοιχεῖο μίας στρατηγικῆς, ἰδιαιτέρως στὸ πολιτικὸ πεδίο, εἶναι ἡ κλιμάκωσις. Βασικοὶ κανόνες τῆς κλιμακώσεως εἶναι πχ τὸ «Νὰ μὴν σπαταλᾷς τὶς δυνάμεις σου ἀπὸ τὴν ἀρχή, σὲ ἄκαιρες μάχες», «Νὰ μὴν συνεχίζῃς ἐμμονικὰ νὰ ἐφαρμόζῃς ἕνα μέσο, ποὺ ἔχεις δῆ ὅτι δὲν ἀπέδωσε αὐτὰ ποὺ περίμενες, ἀλλὰ νὰ κλιμακώνῃς τὸν ἀγῶνα προχωρῶντας στὸ ἑπόμενο σκαλί». Ἡ κλιμάκωσις μπορεῖ νὰ ξεκινᾷ μὲ τὶς πιὸ ἁπλὲς ἐνέργειες ἀσκήσεως πιέσεως, καὶ νὰ κορυφώνεται τὴν ὥρα τῆς κρίσεως ὅταν θὰ γίνεται ἡ ψηφοφορία στὴ Βουλή. Περιλαμβάνει πολλὰ γνωστὰ (συλλογὴ ὑπογραφῶν, συγκεντρώσεις κλπ), ἀλλὰ ἡ κλιμάκωσις δὲν περιορίζεται μόνον σὲ αὐτά. Θὰ μποροῦσε νὰ περιλαμβάνῃ πολὺ περισσότερες δράσεις, ἀκόμη καὶ ἀκτιβισμούς, ἀκόμη καὶ κινήσεις σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο, δημιουργία συμμαχιῶν κλπ γιὰ νὰ αὐξηθῇ τὸ πολιτικὸ κόστος καὶ τὸ ῥίσκο γιὰ τὸν ἀντίπαλο, καὶ γενικὰ ὁ,τιδήποτε κρίνεται λιγότερο σημαντικὸ ἀπὸ μίαν ἐθνικὴ ἧττα ἱστορικῶν διαστάσεων. Καὶ προφανῶς ἀκόμη καί, ἡ μὲ κάθε μέσο, ἀνατροπὴ μίας κυβερνήσεως ξεπουλημένων Ἀμερικανὸ-κομμουνιστῶν, ποὺ ἔχει χάση πρὸ πολλοῦ τὴν δημοκρατικὴ νομιμοποίηση, ὄντας σήμερα κάτω ἀπὸ 18%, σαφῶς εἶναι ἀσήμαντη «ἀπώλεια» ἀπὸ μίαν τέτοια Ἐθνικὴ ἥττα.

Ὅπως προείπαμε ἡ «ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ», ποὺ ἔχει γίνη στὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία τὸ φάρμακο «διὰ πάσαν νόσον καὶ πάσαν μάλ….», εἶναι ἁπλᾶ ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ βήματα ποὺ μπορεῖ νὰ περιλαμβάνῃ ἡ κλιμάκωσις μίας στρατηγικῆς. Πολὺ σημαντικὸ βῆμα ἰδιαιτέρως ἐὰν αὐτὴ εἶναι τεραστία, ἀλλὰ δὲν εἶναι τὸ μοναδικό, οὔτε τὸ πιὸ ἀποτελεσματικὸ ὅπως διδάσκει ἡ ἐμπειρία. Δὲν θυμᾶμαι πολλὲς πολιτικὲς ἀποφάσεις νὰ ἀκυρώθηκαν λόγῳ μίας συγκεντρώσεως, ἰδιαιτέρως ὅταν οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς ἦσαν «ἐπιθυμίες» τῶν ξένων . Ὅταν ἤμασταν 500.000 κόσμος κάτω ἀπὸ τὴν Βουλὴ δὲν ἵδρωσε τὸ αὐτὶ τῶν 8χίλιαρων νὰ ποῦν «Ναὶ σὲ ὅλα» γιὰ τὰ μνημόνια, ἔστω κι ἂν χρειάσθηκε νὰ φύγουν νύκτα μέσα ἀπὸ τὶς φυλλωσιὲς τοῦ Ἐθνικοῦ Κήπου καὶ ὑπὸ τὸ φῶς τῶν φακῶν τῶν πυροσβεστῶν.

Τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ΚΚΕ, τὸ ΠΑΜΕ καὶ λοιποὶ συγγενεῖς ἔχουν κάνη τὴν συγκέντρωση πεδίο ἀνεξόδου ἐκτονώσεως καὶ ἐπαναστατικῆς γυμναστικῆς χωρὶς ἀποτέλεσμα δὲν θὰ πρέπη νὰ μᾶς ἐγκλωβίζῃ στὴν ἰδίαν λογική. Πόσο μᾶλλον ποὺ μπορεῖ νὰ λειτουργῇ ὡς παγίδα ὅπου ἐκτονώνεται ἡ ἀγωνιστικότης τοῦ λαοῦ. Μετὰ τὴν πολλὴ «γυμναστικὴ» ὁ καθεὶς ἔχει ἀνάγκη ξανὰ ἀπὸ τὸν καναπέ του!

Ὁ Ἕλλην τὰ διαισθάνεται αὐτά. Ἔχει ἀρχίση νὰ ἀντιλαμβάνεται ὅτι κάποιοι τρόποι ἀγῶνος ξανὰ καὶ ξανὰ δὲν ἀποδίδουν, πόσο μᾶλλον ὅταν δὲν τοὺς βλέπει ἐντεταγμένους σὲ μία στρατηγική. Αὐτὸ τὸ ὀρθὸ συμπέρασμά του σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν οἰκονομικὴ κρίση, εἶναι οἱ βασικοὶ παράγοντες ποὺ περιορίζουν τὴν συμμετοχή, καὶ δὲν ἔχουν οἱανδήποτε σχέση μὲ τὸ φρόνημα τῶν Ἑλλήνων, χωρὶς νὰ ἰσχυρίζομαι ὅτι δὲν ὑπάρχει καὶ ἐκεῖ ὁρατὸ πρόβλημα ἀπὸ τὴν ὀρυμαγδὸ νέο-ταξικῆς προπαγάνδας.

Ἀπὸ σήμερα μέχρι τὴν ψήφιση ἀπὸ τὴν Βουλὴ τῆς συμφωνίας παραδόσεως τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μεσολαβοῦν μόνο 3-4 μῆνες. Ὑπάρχει ἀπὸ τοὺς μέχρι τώρα διοργανωτὲς τῶν συγκεντρώσεων κάποια σωστὰ σχεδιασμένη στρατηγικὴ Νίκης γιὰ αὐτοὺς τοὺς 4 μῆνες;;;

Ἐὰν ὑπάρχῃ, ἐμπεριέχει τὸ στοιχεῖο τῆς κλιμακώσεως τοῦ ἀγῶνος ἢ θὰ συνεχίσουμε μὲ συγκεντρώσεις καὶ συγκεντρώσεις καὶ ξανὰ συγκεντρώσεις μέχρι νὰ κουρασθῇ ὁ κόσμος ἐπιβεβαιώνοντας τὸν Αἰνστάιν, ὅτι τὸ νὰ κάνῃς ξανὰ καὶ ξανὰ τὸ ἴδιο πείραμα καὶ νὰ περιμένῃς διαφορετικὰ ἀποτελέσματα εἶναι ὁ ὁρισμὸς τῆς ἀνθρωπίνου ἠλιθιότητος;

Τὴν ὥρα τῆς κρίσεως, τὸ βράδυ τῆς ψηφοφορίας στὴν Βουλή, ἀκόμη καὶ στὸ καλύτερο σενάριο νὰ ἔχῃ ἔξω ἀπὸ τὴν Βουλὴ 1.000.000 κόσμο, ἐὰν αὐτοὶ μέσα ἀδιαφοροῦν προχωρῶντας στὴν προδοσία τῆς χώρας, τί κάνουμε;;; Τί ἔχουν νά προτείνουν οἱ διοργανωτὲς στὰ πλαίσια τῆς στρατηγικῆς τους (ἐὰν ἔχουν κἂν στρατηγική);;; Θά ἀφήσουμε μία ξεφτιλισμένη κομμουνιστική συμμορία ἀπό Καρανίκες νά κάνουν σέ βάρος τῆς Ἑλλάδος αὐτό πού δέν κατάφεραν οἱ πολιτικοί τους πρόγονοι τὸ 47-49 στὸν Γράμμο, δηλαδὴ νὰ ἀνοίξουν τὴν πόρτα σέ αὐτοὺς πού περιμένουν ἀπ’ ἔξω μὲ τοὺς μπαλτάδες γιὰ τὸν ἐδαφικὸ ἀκρωτηριασμὸ τῆς χώρας;;;

Ἐρωτήματα γιὰ σκέψη καὶ προβληματισμό, ὅσο ἀκόμα ὑπάρχει καιρός.

*~*~*~*~*~*~*~*~*

Νά ξεσηκωθοῦμε…; Καί μετά τί;;;
22 Σεπτεμβρίου 2018

Στὶς ἀρχὲς τῶν μνημονίων καί, πρὸ κειμένου νὰ ἁλυσοδεθῇ ἡ χώρα χωρὶς λαϊκὲς ἐξεγέρσεις, οἱ εὐρωλάγνοι λοιδοροῦσαν ὡς συνομωσιολογίες τὸ ὅτι τὰ μνημόνια θὰ ὁδηγήσουν στὸ ξεπούλημα σὲ ξένους ἀκόμη καὶ τῶν μνημείων τῆς χώρας.

Σήμερα ποῦ αὐτὸ εἶναι γεγονός, ὑπογεγραμμένο μάλιστα ἀπὸ ἀριστερᾶ κυβέρνηση, τί ἔχουν νὰ ποῦν;;; Θὰ ζητήσουν κάποιαν συγγνώμη γιὰ τὴν λάσπη, τὶς προσβολές, τοὺς χλευασμοὺς ποὺ ἐξετόξευαν ἀφ’ ὑψηλοῦ στοὺς τότε «ἀκραίους», ὅταν οἱ ἴδιοι παρίσταναν τοὺς σώφρονες καὶ νομοταγεῖς πρὸς τὶς δυνάμεις κατοχῆς τῆς χώρας;;; ὅπως γενναία τὶς χαρακτηρίζει καὶ ὁ καθηγητὴς Συνταγματικοῦ Δικαίου κ. Κασιμάτης;;;

Ἀλλὰ αὐτοί, οἱ «σώφρονες» δὲν μὲ πολυενδιαφέρουν. Κάθε ἀγρόκτημα ἔχει καὶ τὶς κόττες του, καὶ κάθε κοινωνία τοὺς Ἰοῦδες της γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια. Ὅπως διαφωνῶ μέν, (καὶ ἔχω γράψη ἐπανειλημμένως), ἀλλὰ δὲν μὲ ἐκπλήσσει, τὸ τί κάνουν καὶ οἱ πισινοί, τὸ κυρίαρχο διεθνὲς χρηματοπιστωτικὸ σύστημα μὲ τὰ ἐγχώρια πολιτικὰ ἀνδρείκελά του, γιὰ τὴν καταλήστευση τῶν πόρων τῆς χώρας καὶ τὴν μετατροπή της σὲ ἕνα εὔκολο ἐλεγχόμενο πολυεθνικὸ χυλό, διὰ τῆς μεθόδου τοῦ «διαίρειν καὶ βασίλευε».

Ὁ καθεὶς ἐφ’ ᾦ ἐτάχθη.

Τὸ μεῖζον εἶναι οἱ ταγμένοι στὸ ἀντίθετο στρατόπεδο, αὐτὸ τῆς Ἐθνικῆς ἀντιστάσεως, ἐὰν τάσσονται «ἐν τοῖς πράγμασι» ἐκεῖ ποὺ δηλώνουν μὲ λόγια στὰ κοινωνικὰ δίκτυα, διότι οἱ δηλώσεις πιὰ δὲν ἔχουν καμμία ἀξία. Ἀξία ἔχει τὸ ποιὸς ὠφελεῖται τελικὰ ἀπὸ τὶς πράξεις μας, ἢ ἀπὸ τὴν ἀπραξία μας.

Τὸ νὰ κάνῃς ἀναρτήσεις στὸ FB ξαπλωμένος σὲ μίαν ξαπλώστρα καὶ νὰ γράφῃς ξανὰ καὶ ξανὰ καὶ ξανά, τὶς ἴδιες κοινότυπες χιλιο-εἰπωμένες διαπιστώσεις προσφέρει κάτι πλέον;;;

Τὸ ὅτι τὸ «ἀναγνωστικὸ κοινὸ» αὐτῶν τῶν ἀναρτήσεων εἶναι οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ἴδιοι φίλοι, τί νόημα ἔχει;;; Νὰ πεισθῇ ὁ ἤδη πεπεισμένος;;;

Αὐτὸ ποὺ βλέπω εἶναι ὅτι τὸ μόνο ποὺ καταφέρνει αὐτὸς ὁ ὀρυμαγδὸς ἑκατοντάδων ἀναρτήσεων τῆς κλάψας εἶναι τὸ νὰ σπέρνῃ μίαν ἀπογοήτευση, μίαν ἀνημπορία, μίαν αὐτομαστίγωση μὲ τὸ «καλὰ μᾶς κάνουν»», «ἐμεῖς φταῖμε ποὺ ψηφίζουμε αὐτούς», «ἐμεῖς φταῖμε ποὺ δὲν ξεσηκωνόμαστε», κλπ ἀνοησίες, ἕνα κλίμα ἐνοχοποιήσεως τοῦ θύματος, καλλιέργεια συλλογικῆς εὐθύνης, ἡ ὁποία:

• Α) Στὴν καλυττέρα περίπτωση ὁδηγεῖ τὸν Ἕλληνα στὸ συμπέρασμα:
  «ἀφοῦ φταίω ἂς μὴν μιλῶ καὶ ἀπὸ ἐπάνω»,
  «ἀφοῦ δὲν ξεσηκώνομαι ἄρα εἶμαι κόττα, ὅποτε ἂς κάτσω στὰ αὐγά μου»,
  «ἐντάξει, νὰ ξεσηκωθῶ ῥὲ παιδιά. Δηλαδή τί συγκεκριμένα νὰ κάνω; Νά πάρω ἕνα πλακὰτ καί νά πάω μόνος μου στὸ Σύνταγμα;;;»
  «Ἐντάξει, νὰ ξεσηκωθῶ, ἄλλα καὶ τὶς ἄλλες φορὲς ποὺ ξεσηκώθηκα καὶ βρῆκα καὶ ἄλλους στὸ Σύνταγμα δὲν ἄλλαξε κάτι, ὅποτε γιατί νὰ ξεσηκωθῶ γιὰ τὸ τίποτα;;;».
  Δηλαδὴ τελικὰ ἐπιφέρουν τὴν παθητικοποίηση. Ποῖος ὠφελεῖται ἀπό τήν παθητικοποίηση αὐτή;;; Αὐτὴν τὴν ὁποία κατὰ τὰ ἄλλα κατηγοροῦν οἱ «πατριῶτες» ποὺ ἔχουν ἤδη «ξεσηκωθῆ» ἀπὸ τὸν καναπέ τους καὶ πλέον τὶς ἀναρτήσεις στὸ FB τὶς κάνουν ἀπὸ ξαπλώστρα;;;
• Β) Στὴ χειροτέρα περίπτωση σπέρνει μία μαζικὴ κατάθλιψη στὸν Ἑλληνικὸ λαό, μία ἔλλειψη φωτὸς στὸν ὁρίζοντα. Αὐτὴ ἡ καλλιεργουμένη κατάθλιψις ἀπὸ «ἀερο-λογοῦντες πατριῶτες» ἐν εἴδη «δικαστῶν», ὅπως καὶ ἡ ἀνυπαρξία ἐμπράκτως πατριωτικῶν καὶ σοβαρῶν πολιτικῶν κομμάτων ἔχει τὸ μερίδιο εὐθύνης της γιὰ τὶς χιλιάδες αὐτοκτονίες Ἑλλήνων, ἀφοῦ:
• – Οἱ πρῶτοι ὁλημερὶς μαστιγώνουν τὸν λαὸ ποὺ εἶναι «τυφλὸς» καὶ δὲν βλέπει τὰ φῶτα στὸν ὁρίζοντα καὶ
• – Οἱ δεύτεροι φροντίζουν νὰ κρατοῦν κατεβασμένους τοὺς διακόπτες τῶν φώτων αὐτῶν, περιμένοντας νὰ λύσουν τὸ βιοποριστικό τους στὰ σκοτάδια τοῦ κατοχικοῦ «κυνοβουλευτισμοῦ».

Σεβόμενος τοὺς φίλους μου ἀνέκαθεν ἔγραφα κάπως ἀραιὰ γιὰ νὰ μὴν ἐνοχλῶ καταχρώμενος ἕνα δημόσιο βῆμα. Καὶ αὐτὸ πλέον τὸ κάνω ἀκόμη πιὸ ἀραιὰ διότι ἀρχίζω νὰ ἀναρωτιέμαι ἐὰν ἀξίζῃ τὸν κόπο, ἐὰν ἔχῃ κἂν νόημα, διότι ὅσο περνᾷ ὁ καιρὸς διαπιστώνω ὅτι γιὰ πολλοὺς ἡ ἔννοια «δημόσιο βῆμα» σημαίνει:

• – χῶρος ὅπου μποροῦν νὰ ἐπιδείξουν τὸ τζατζίκι ποὺ ἔφαγαν στὴν χασαποταβέρνα, καὶ
• – γιὰ κάποιους ἄλλους νὰ κάνουν τοὺς «πατριωτικοὺς εἰσαγγελεῖς» τῶν ὑπολοίπων Ἑλλήνων ἀδυνατῶντας οἱ ἴδιοι νὰ προτείνουν τὸ παραμικρὸ γιὰ τὸ τί θέλουν, δήλαδὴ μετὰ τὸν «ξεσηκωμὸ» μὲ τί πρέπει νὰ ἀντικατασταθῇ τὸ παλαιό, τὸ παρακμιακό, τὸ ξενόδουλο ποὺ σήμερα ὑφιστάμεθα.

Μαστιγώνουν τὸν Ἑλληνικὸ λαὸ ποὺ δὲν ξεσηκώνεται πρὸ κειμένου νὰ ἀντικαταστήσῃ αὐτὸ ποὺ ζεῖ μὲ κάτι, ποὺ οὐδεὶς ξέρει τί εἶναι, οὔτε οἱ ἴδιοι οἱ «εἰσαγγελεῖς τοῦ FB» γνωρίζουν, οὔτε ἀπασχολεῖ τὰ «πατριωτικὰ κόμματα», οὔτε κάποιος μπαίνει στὸν κόπο ἑνὸς δημοσίου διαλόγου ἔστω γιὰ νὰ τὸ σκιαγραφήσῃ καὶ νὰ ἐντοπίσῃ τὶς προϋποθέσεις τῆς ἐπιτυχίας του.

Ὁ ἀπόλυτος παραλογισμὸς μὲ θῦμα τὸν ἁπλὸ Ἕλληνα, ποὺ αἰσθάνεται νὰ βάλεται καὶ νὰ συνθλίβεται ἀπὸ παντοῦ, ἀκόμη καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θὰ ὄφειλαν νὰ τοῦ δείξουν μία φωτεινὴ ἀξιόπιστο διέξοδο, σηκώνοντας τοὺς διακόπτες τῶν προβολέων πρὸς μία νέα, ἰσχυρὰ καὶ ἀνεξάρτητο Ἑλλάδα, ὥστε ὁ Ἕλλην νὰ αἰσιοδοξήσῃ, νὰ ἐλπίσῃ, νὰ συστρατευθῇ, νὰ …ξεσηκωθῇ, νὰ εὕρῃ κουράγια καὶ νόημα ζωῆς, νὰ ἔχῃ κάτι πειστικὸ γιὰ νὰ ἐμπνεύσῃ στὸ παιδί του, πρὶν χρειασθῇ νὰ τὸ χαιρετήσῃ σὲ μία αἴθουσα ἀναχωρήσεων.

Ὅσο αὐτὸ δὲν γίνεται,

• – ὅσο αὐτοὶ εἶναι οἱ μελλοντικοὶ «σωτῆρες» τοῦ Ἕλληνος, καὶ
• – περιμένει καὶ τοὺς σημερινοὺς νὰ τοῦ πάρουν καὶ τὸ σπίτι,
• – καὶ ἀφοῦ καὶ οἱ προηγούμενοι τοῦ ἔκλεισαν καὶ τὴν ἐπιχείρηση,

Τόσο γιὰ αὐτὸν τὸ μπαλκόνι δὲν θὰ εἶναι πολὺ μακρυά.

Ἡ ἱστορία περνᾶι δίπλα μας καὶ γράφει γιὰ ὅλους. Τὴν καταστροφὴ τῆς χώρας καὶ τὴν βιολογικὴ ἐξόντωση τῶν Ἑλλήνων δὲν τὴν προκαλοῦν μόνο αὐτοὶ ποὺ κάνουν αὐτὰ ποὺ κάνουν, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ποὺ δὲν κάνουν αὐτὰ ποὺ ὄφειλαν νὰ κάνουν γιὰ νὰ σταματήσουν αὐτὴν τὴν καταστροφή.

Πάντως μέχρι τώρα

• – οἱ καθημερινὲς ἀναρτήσεις μὲ «πατριωτικὲς» κοινοτυπίες, ἀερολογίες καὶ εὐφυολογήματα στὸ FB, ὅπως καὶ
• – οἱ «ἐπαναστατικὲς γυμναστικὲς» ἐκτονώσεως τῆς «πατριωτικῆς λίμπιντο» χωρὶς οἱανδήποτε στρατηγικὴ κλιμακουμένης ῥήξεως μὲ τὸ κατοχικὸ σύστημα, πρὸ κειμένου νὰ ἀποσοβηθῇ ὁ ὁρατὸς κίνδυνος διαλύσεως τῆς Ἑλλάδος καὶ ἐδαφικοῦ διαμελισμοῦ της, δὲν φαίνεται νὰ ἔχουν σταματήση κάτι.
  Ἄρα;;;
  

Ἀντὶ νὰ ἐπιμένουμε ὅτι στραβὸς εἶναι ὁ γιαλός, μήπως ἐμεῖς στραβὰ ἀρμενίζουμε, ἢ θὰ συνεχίσουμε ὅπως πᾶμε μέχρι τὴν πλήρη διάλυση τῆς Ἑλλάδος, ποῦ μᾶς ἐμπιστεύτηκαν αὐτοὶ ποῦ ἔφυγαν, μὴ ἀφήνοντας μία Πατρίδα γιὰ αὐτοὺς πού θά ἔλθουν;;;