Ἀπὸ τὴν μία ἡ ἄνευ αἰδοῦς προπαγάνδα, ποὺ  νυχθημερὸν μᾶς ἀποπροσανατολίζει μὲ ὅ,τι πιὸ ἄσχετον καὶ ἀνισόῤῥοπον, πρὸ κειμένου νὰ ἀπασχολούμεθα μὲ τὰ σκουπίδια ἀν τὶ μὲ τὶς ἀλήθειες.
Ἀπὸ τὴν μία οἱ σκανδαλώδεις, καθημερινὲς ἀποκαλύψεις, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλην ὁ πόλεμος ἐντυπώσεων ἐν ὄψει τῶν ἐπερχομένων ἐκλογῶν.
Ἀπὸ τὴν παρ’ ἄλλην ἡ λεηλασία μας καὶ ἡ ἐξαθλίωσίς μας μὲ νομομαγειρεύματα τέτοια, ποὺ  νὰ δουλοποιούμεθα ἀπὸ παράνομα ἐκλεγεῖσες (;;;;;;) ὑποτιθέμενες κυβερνήσεις, ποὺ ὅμως λειτουργοῦν ἀνοικτὰ καὶ ἀπροκάλυπτα ὡς φερέφωνα τῶν τοκογλύφων καὶ τῶν πολυεθνικῶν…
…καὶ στὸ μέσον ὅλοι ἐμεῖς ποὺ  προσπαθοῦμε νὰ σταθοῦμε κάπως ἀξιοπρεπῶς στὰ πόδια μας γιὰ νὰ ἐπιβιώσουμε στοιχειωδῶς.

Αὐτὸ ποὺ βιώνουμε ὅλοι μας εἶναι βία. Βρωμερή, τρισάθλια, μισάνθρωπος, στοχευμένη,  διαρκῶς αὐξανομένη ἀκροτάτη βία. Δίχως ἀρχὴ καὶ τέλος, σὲ κάθε ἐκδοχὴ τοῦ βίου μας, μόνον βία. Βία ποὺ σπάει ἠθικά, ποὺ συνθλίβει οἰκογένειες καὶ ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αὐτοχειρία δεκάδες συμπατριῶτες μας. Βία, μόνον βία.

Ἀπὸ τὴν ἄλλην λοιπόν, ὡς φυσικὸ ἐπακόλουθον, σωρεύεται ὀργή. Ἀπέραντος ὀργὴ καὶ θυμὸς καὶ πόνος καὶ μῖσος στὰ μάτια ὅλων αὐτῶν ποὺ βιάζονται καθημερινῶς. Κάποτε σιωπηλὰ καὶ κάποτε μὲ φωνές, διακρίνουμε σὲ ὅλες της τὶς ἐκδοχὲς μόνον ὀργή. Ὀργή, ποὺ γιὰ πρώτη μας φορά, ὡς κοινωνία, μᾶς παρασύρει σὲ κάθε λογῆς σκέψεις, ἰδέες ἢ ἀκόμη καὶ τολμήματα. Ὀργὴ ποὺ ἀκόμη, μὲ κάποιον τρόπο, ἐλέγχεται ἀπὸ τοὺς πολλούς, ἀλλὰ παραμένει ἄγνωστον τὸ ἔως πότε θὰ συμβαίνη αὐτό. Διότι, τώρα πιά, ἕνα εἶναι μόνον βέβαιον: ὁ ὀργὴ ξεχείλισε καὶ κάπου θὰ ξεσπάση. Ἀλλοίμονον σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ τὴν γευθοῦν. 

Προφητεύω; Ὄχι, οὐδόλως. Δὲν μοῦ ἀρέσουν οἱ προφητεῖες ἔτσι κι ἀλλοιῶς, ἀλλὰ γνωρίζω πὼς αὐτὸ ποὺ «σιγοβράζει» ἐδῶ καὶ αἰῶνες, γιὰ νὰ κοχλάσῃ, κάποιαν στιγμή, δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τὸ ὑπολογίζουμε. Ὁ κοχλασμός του φθάνει. Εἶναι καὶ σοβαρὸς καὶ ἐπικίνδυνος, μὰ ἰδίως τόσο πολὺ αὐτοτροφοδοτούμενο, ὅλο αὐτὸ ποὺ ἐξελίσσεται γύρω μας, ποὺ ὅταν θὰ ξεσπάση θὰ ἀφήση πίσω του μόνον συμφορές.

Καί χαίρομαι; Οὐδόλως φυσικά. Συνειδητοποιῶ μόνον πὼς δὲν μποροῦμε πλέον νὰ τὸ ἀποφύγουμε. Ὅσο δὲ ὅλοι αὐτοὶ οἱ (φερόμενοι ὡς) κυβερνῶντες, ποὺ ξέρουν μόνον νὰ τὸ παίζουν κουδουνίστρες, μαζὺ μὲ τὰ (φερόμενα ὡς) ἀντιπολιτευόμενα συνεταιράκια τους, μεγιστοποιοῦν τὶς προκλήσεις, τόσο αὐτὴ ὁ ὀργὴ μετουσιώνεται σὲ κύμα ποὺ θὰ παρασύρη πολλοὺς καὶ πολλά. Τί; Ποῦ; Ποιούς;
Ἐδῶ ποὺ φθάσαμε καὶ μὲ τὸν τρόπο ποὺ φθάσαμε, τὸ μόνον ποὺ μᾶς ἀπομένει εἶναι νὰ περιμένουμε. Συντόμως οἱ ἐξελίξεις θὰ μᾶς ξαφνιάσουν ἀλλὰ καὶ θὰ μᾶς τρομάξουν.

Φιλονόη

Σημειώσεις

Θλίψις καὶ πόνος εἶναι τὰ συναισθήματα ποὺ ἀφήνει πίσω της ἡ σωρευμένη ὀργή. Καιρὸς νὰ τὰ διαχειρισθοῦμε. Ἀρκετὲς ἡττοπάθειες κατάπιαμε. Καιρὸς νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὶς σκιές τους.

Θά ἐπιτευθῆ ὅμως κάτι καλό μετά τό ξέσπασμα τῆς ὀργῆς; Χμμμ… Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια πιστεύω πὼς οὐδὲν τυχαίως συμβαίνει…

Πάντως ἐμεῖς δὲν ἔχουμε νὰ φοβούμεθα κάτι, τελικῶς, διότι, τελικῶς, μὲ αὐτὰ καὶ μὲ τὰ ἄλλα, θέλουμε δὲν θέλουμε, ἐπιστρέφουμε ἐκεῖ ποὺ μᾶς πρέπει. Ἴσως νὰ εἶναι ὀδυνηρὸ ἀλλὰ εἶναι ἐπίσης κι ἀναγκαῖον.

Τί θά κερδίσουμε; Στό τέλος; Τὸ νὰ μάθουμε νὰ προασπίζουμε κάθε βαθμὸ Ἐλευθερίας μας.

εἰκόνα