Ἴων Δραγούμης (1878 – 31 Ἰουλίου 1920)
Πάντα ἀμφιβάλλω γιὰ τὴν ἀλήθεια μου καὶ τὶς ἀλήθειες τῶν ἄλλων.
Λὲν πὼς ἡ θρησκεία ἔσωσε τὸ Ἔθνος. Μήπως τό Ἔθνος μέ τό νά εἶναι ζωντανό ἔσωσε μίαν γλῶσσα καί μίαν θρησκεία;
Καλὸ εἶναι τὸ ὄνομα «χριστιανός», φθάνει νὰ μὴν ἔχῃ κάποιος ἀντίκρυ τοὺς Βουλγάρους. Οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι ἴσοι μεταξύ τους, γιατὶ δὲν εἶναι ὅμοιοι οὔτε μποροῦν νὰ γίνουν, οὔτε καὶ θὰ ἄξιζε ποτὲ νὰ γίνουν – τὸ ὄνομα χριστιανὸς σκεπάζει πολλὰ ὄντα ἀνόμοια- καὶ οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Βούλγαροι εἶναι χριστιανοί, ἀλλὰ οἱ Ἕλληνες δὲν εἶναι Βούλγαροι, λοιπὸν κάθε Ἕλληνας πρέπει νὰ μάθῃ νὰ λέγῃ πὼς εἶναι Ἕλλην κι ὄχι χριστιανός…
Διὰ χειρὸς Πανορμίτου Σπανοῦ
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Ἀκριβῶς! Ὅλο τὸ πρόβλημα τῆς σύγχρονης Ἑλλάδας ἔγκειται στὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Βασικά τα λόγια του Ίων Δραγούμη ήταν πρώτα Έλλην και μετά χριστιανός
Ἡ περίπτωσις νά εἶναι κάποιος σκέτο Ἕλλην παίζει;
Nαί, παίζει… ἀλλὰ πρῶτα πρέπει νὰ γίνη κατανοητὸ τί σημαίνει Ἕλλην, τί Γραικὸς καὶ τί “Ρωμιός”. Καὶ αὐτὸ προαπαιτεῖται, ἐπειδὴ καὶ τὰ τρία σήμερα θεωροῦνται ἕνα, ἐνῶ καθόλου δὲν εἶναι. (Ἀρχὴ σοφίας ὀνομάτων ἐπίσκεψις… κ.τ.λ.)