Ὑπερθέρμανσις τοῦ πλανήτου: ἡ μεγαλυτέρα ἀπάτη τῆς γνωστῆς μας Ἱστορίας

Ὁ λόγος γιὰ τὴν μεγαλυτέρα ἀπάτη ὅλων τῶν ἐποχῶν ὑπολογιζομένης τῆς κλίμακός της, μοναδικὴ στὴν ἱστορία, τοὐλάχιστον αὐτὴν πού μᾶς ἔχουν ἀφήση νὰ γνωρίζουμε μέχρις στιγμῆς. Μία ἀπάτη παγκοσμίου ἐμβελείας, ἡ «Κλιματικὴ Ἀλλαγή». Ἡ τακτικὴ τῆς χρησιμοποιήσεως τῶν λέξεων γιὰ ὑποδούλωση τῶν ἀνθρώπων ἔχει ἀποδειχθῆ ἡ πλέον ἀποτελεσματικὴ μέθοδος καὶ τὸ ἰσχυρότερο ὅπλο τῶν ἐπικυριάρχων.

Μὲ συγκεκριμένη χρήση λέξεων, ἀλλαγὴ ὁρισμῶν, λεξιπλασίας καὶ νεολογισμῶν, ἡ παγκόσμιος elite ὑποδουλώνει ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη τὸν πλανήτη, θέτοντας τοὺς ὅρους της καὶ ἀλλοιώνοντας τὸν χαρακτῆρα τῆς ζωῆς, ἀντιθέτως μὲ τὴν φυσιολογικὴ ἐξέλιξη τὴν ὁποία θὰ εἶχε ἐὰν ἀκολουθοῦσε ἡ φύσις ἀνεπηρέαστα τὴν πορεία της μέσα στὸν χρόνο.

Μετὰ τὴν παγκόσμιο οἰκονομικὴ κρίση τὸ 2008, ἀρχίσαμε νὰ ἀντιλαμβανόμεθα αὐτοῦ τοῦ εἴδους τοὺς ἀπατηλοὺς τίτλους ὅπως Federal Reserve, IRS, National Bank, ἀντίστοιχα στὴν Ἑλλάδα, Ἐθνικὴ Τράπεζα πού κάθε ἄλλο παρὰ ἐθνικὴ (καὶ ἑλληνικὴ) εἶναι κ.λ.π..

Ἡ μεγαλειώδης ἀπάτη στὸν πλανήτη ἐλέγετο «ὑπερθέρμανσις τοῦ πλανήτου» καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο, ἐπειδὴ ὑπῆρξαν ἀντιδράσεις, «μετηλλάχθη» μὲ τὸν ἴδιο τρόπο πού μεταλλάσσονται καὶ τὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ ἔγινε «κλιματικὴ ἀλλαγή». Μὲ τέτοιες εὐφυεῖς κινήσεις στὴν παγκόσμιο σκακιέρα παρασύρονται ἑκατομμύρια ἀδαῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι μαγνητίζονται ἀπὸ τὶς παιδαριώδεις προπαγάνδες πού διοχετεύονται γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν αὐτοὺς τοὺς τεραστίους σχεδιασμοὺς καὶ μὲ τὴν βοήθεια αὐτῶν τῶν «πρασίνων ἀνοήτων» δημιουργοῦνται ΜΚΟ καὶ ἄλλοι ὀργανισμοὶ οἱ ὁποῖοι στὴν συνέχεια προβάλλονται ἀπὸ τὰ ΜΜ Ἐξαθλιώσεως ὡς σημαντικὰ γεγονότα γιὰ τὴν πρόοδο τῆς ἀνθρωπότητος καὶ δημιουργοῦν αἴσθηση παγκοσμίως. Ἔτσι οὐδόλως περίεργο εἶναι τὸ νὰ βλέπουμε τὸν ἀδικαιολόγητο παραλογισμό, νὰ δημιουργῶνται ὑπερεθνικοὶ ὀργανισμοὶ ὅπως εἶναι τὸ Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) πού ἀποτελεῖ τμῆμα τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνωμένων Ἐθνῶν καὶ ἀπασχολεῖ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, δῆθεν, ἐργάζονται γιὰ κάτι, τὸ ὁποῖο ὅμως εἶναι γνωστὸ ὅτι δὲν ἔχει κάποιο οὐσιαστικὸ ἀντικείμενο· παρ᾽ ὅλα αὐτὰ ὅμως ὁ κόσμος πού ἀσχολεῖται μὲ αὐτὸ προτιμᾶ νὰ ἐθελοτυφλῇ διότι ἔτσι νομίζει ὅτι πραγματώνεται ἢ ἀρέσκεται σὲ αὐτὸν τὸν λήθαργο τῆς ἀγνοίας πού ἐν πολλοῖς ὁμοιάζει μὲ τὴν νάρκωση πού προκαλοῦν κάποια ἁρπακτικὰ στὴν λεία τους πρὶν τὴν καταβροχθίσουν.

Ὅταν ὅμως κάτι δὲν εἶναι πραγματικό, εἶναι ζήτημα χρόνου νὰ ὑπάρξουν ἀντιδράσεις ἀπὸ ὑγιῶς σκεπτομένους ἀνθρώπους καὶ οἱ ὁποῖοι μάλιστα ἀποτελοῦν τὸν πονοκέφαλο τῶν ἐπικυριάρχων σχεδιαστῶν τῆς ἀπάτης, συνεπῶς θὰ πρέπῃ νὰ ἐνισχύουν τὴν ὑποστήριξη τοῦ σχεδίου τους μὲ διάφορα στοιχειώδη ἁπλᾶ σκηνικά, τὰ ὁποῖα στήνονται γρήγορα καὶ δίδονται στὴν δημοσιότητα γιὰ νὰ δεσμεύουν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσοτέρους ἀνθρώπους στὸ ὕπουλο σκεπτικὸ τῆς ἐπιβολῆς τους. Ἡ λογικὴ στὰ χρόνια μας ἔχει ἀρχίση νὰ δίδῃ τὴν θέση της στὴν παράνοια καὶ ἔτσι βλέπουμε τὸν κόσμο νὰ στρέφεται ὁλοένα καὶ περισσότερο πρὸς καταστάσεις καὶ ἰδέες οἱ ὁποῖες θὰ ἦσαν ἀδιανόητες μόλις πρὶν μερικὰ χρόνια. Ἔτσι εἴδαμε νὰ βραβεύεται ἡ διδακτορικὴ μίας μουσουλμάνας φοιτητρίας στὸ Μαρόκο, ἡ ὁποία ἤθελε νὰ ἀποδείξῃ ὅτι ἡ γῆ εἶναι καὶ πάλι «ἐπίπεδος» ὅπως ἤθελαν κάποιοι νὰ πιστεύουν πρὶν ἀπὸ 2.000 χρόνια καὶ μάλιστα ἐθανάτωναν ὁποιονδήποτε ἔλεγε τὸ ἀντίθετο γιὰ τὰ ἑπόμενα 1500 χρόνια.

Ἀντὶ αὐτὴ ἡ εἴδησις λοιπὸν νὰ προκαλέσῃ τὴν ὀργὴ τοῦ κόσμου καὶ τὸν δίκαιο χλευασμὸ τῶν ἀνθρώπων, τὴν στιγμὴ μάλιστα πού ὑπάρχουν φωτογραφίας καὶ καθημερινὲς τηλεοπτικὲς λήψεις ἀπὸ τὸν διεθνῆ διαστημικὸ σταθμὸ ISS – ὁ ὁποῖος, εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, εἶναι καὶ ὁρατὸς μὲ γυμνὸ ὀφθαλμὸ ἀπὸ τὴν γῆ – ἀντιθέτως διῆλθε χωρὶς νὰ ὑπάρξῃ ὁποιαδήποτε οὐσιαστικὴ ἀντίδρασις. Μὲ παρόμοιο τρόπο λέγεται στοὺς ἀνθρώπους ὅτι ὁ πλανήτης γῆ ὑπερ-θερμαίνεται καὶ ὅτι ὅλοι πρέπει νὰ βοηθήσουν «οἰκονομικά» πρὸ κειμένου νὰ τὸν σώσουμε ἀπὸ τὴν ἀμέλεια τῶν ἀνθρώπων. Οἱ ἄνθρωποι βέβαια ἐπειδὴ ἐνεργοῦν ἀνόητα εἶναι ἀνεύθυνοι καὶ μισοῦν κάθε εἶδος σκέψεως δὲν μποροῦν νὰ φθάσουν στὸ σημεῖο νὰ ἀντιληφθοῦν ὅτι ἐὰν ὑπῆρχε πράγματι πρόβλημα στὸν πλανήτη ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινο ἐπέμβαση, οἱ κυρίως ὑπεύθυνοι δὲν εἶναι οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι στοὺς ὁποίους καταλογίζεται ἡ εὐθύνη ἀλλὰ αὐτοὶ πού κατέχουν τὰ ἐργοστάσια παραγωγῆς, τὰ ὁποῖα παράγουν τὰ εἴδη, τὰ ὁποῖα ὑποτίθεται ὅτι καθίστανται ἐπικίνδυνα γιὰ τὴν ὑποτιθεμένη ὑπερθέρμανση. Συνεπῶς ἐὰν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐπιβληθοῦν κάποιοι περιορισμοὶ αὐτοὶ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι στὶς μονάδες παραγωγῆς καὶ ὄχι σὲ αὐτὲς τῆς καταναλώσεως.

Ἔτσι λοιπόν ἡ ἱστορία μὲ τὴν κλιματικὴ ἀλλαγὴ εἶναι πολὺ διαφορετικὴ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ὁ κόσμος ἀντιλαμβάνεται. Ἡ ὑπερθέρμανσις τοῦ πλανήτου, ἡ διαφήμισις καὶ ἡ προπαγάνδα γύρω ἀπὸ αὐτὴν, εἶναι περισσότερο γιὰ νὰ πιστοποιήσῃ τὸ ποσοστὸ τῶν ἀνοήτων ποὺ θὰ πιστέψουν στὸ παραμύθι καὶ θὰ ἀρχίσουν ὥς «ἀνθρωπάκια» νὰ μιλοῦν γιὰ τὸ τί πρέπει νὰ κάνουν γιὰ νὰ σώσουν ὁλοκλήρους πλανῆτες ἐνῷ δὲν μποροῦν νὰ κουμαντάρουν ἀκόμη καὶ μερικὰ τετραγωνικὰ ἀπὸ τὸν κῆπο τοῦ σπιτιοῦ τους.

Ὅποιος εἶναι τόσο ἀφελὴς ὥστε νὰ πιστεύῃ πὼς ἡ θερμοκρασία ἀνεβαίνει ἐξ αἰτίας τῶν ἀνθρώπων δὲν ἔχει παρὰ νὰ ῥίξῃ μίαν ματιὰ στὴν γῆ ἀπὸ ψηλὰ καὶ πιθανῶς θὰ καταλάβῃ, διότι κλεισμένος στὰ περιορισμένα ὅρια μίας ἀῤῥωστημένης πόλεως, μέσα σὲ τέσσερεις τοίχους καὶ στὴν ὀθόνη ἑνὸς κινητοῦ τηλεφώνου δὲν εἶναι κάτι περισσότερο ἀπὸ ἕνα ζωάκι μὲ μυωπία ποὺ ἔχει τὴν ψευδαίσθηση ὅτι μπορεῖ νὰ ἐκφέρῃ καὶ ἄποψη γιὰ τὸ περιβάλλον του.

Ὅπως κι ἐσεῖς ἄλλες φορὲς ἔχετε μεγαλυτέρα θερμοκρασία καὶ ἄλλες μικροτέρα, ἔτσι καὶ τὰ οὐράνια σώματα περιπίπτουν σὲ τέτοιες καταστάσεις ἀλλὰ σὲ περιόδους δεκάδων χιλιάδων ἐτῶν. Ὁ πλανήτης γῆ εἶχε ξαναπεράση «ὑπερθέρμανση» καὶ τότε δὲν ὑπῆρχε κάποιος David Mayer De Rothschild ἢ ὁ διεθνῆς ἀπατεὼν Al Gore γιὰ νὰ μᾶς πῇ ὅλες τὶς ἀνοησίες ποὺ πιστεύουν οἱ ἀλληλέγγυοι καὶ οἱ πράσινοι ἀφελεῖς. Ἁπλᾶ ἐσκέφθησαν ἀκόμη μία φορὰ νὰ ἐπενδύσουν στὴν ἀνθρώπινο βλακεία καὶ φυσικὰ κερδίζουν, διότι, ὅπως λέει καὶ ὁ ἀνεπανάληπτος ἐθνικός μας σκιτσογράφος Ἀρκᾶς: Οἱ πολιτικοὶ κατὰ πρῶτον γνωρίζουν ὅτι σὲ μία ἐκλογικὴ ἀναμέτρηση ἡ ψῆφος τῶν σκεπτομένων εἶναι ἰσοδύναμος μὲ αὐτὴν τῶν ἠλιθίων καὶ δεύτερον: οἱ ἠλίθιοι εἶναι πάντοτε περισσότεροι.

Εἴδαμε λοιπὸν τὴν γελοιότητα νὰ προτείνουν μὲ Νόμπελ εἰρήνης μία δεκαπεντάχρονη μαθήτρια ἀπὸ τὴν Σουηδία, τὴν Γκρέτα Θάνμπεργκ, τὴν ἱδρυτὴ τοῦ κινήματος τῆς «Ἀπεργίας τῶν νέων γιὰ τὸ κλίμα», λίγο πρὶν τὴν ἡμέρα τῆς παγκοσμίου δράσεως. Αὐτὴ ἡ πρότασις θυμίζει τὴν ἐκλογὴ τοῦ καλλιτέρου τραγουδιοῦ τῆς Eurovision, ὅπου ἕνα πλάσμα ὑποδυόμενο τὴν γυναῖκα ἐπαρουσιάσθη μὲ γενειάδα καὶ «ἐκέρδισε τὸ βραβεῖο». Παρὰ τὸν ἐξωφρενικὰ παράλογο τοῦ θέματος ὁ κόσμος πού συμμετεῖχε ἀλλὰ καὶ ἡ ἐπιτροπή, ἀντέδρασαν στὸ ὅλο ζήτημα σὰν νὰ ἐπρόκειτο γιὰ κάτι τὸ φυσιολογικό, προσφέροντας ἔτσι ἔμμεσο μήνυμα στὰ πλήθη τῶν ἀνοήτων γιὰ τὸν ἀποδεκτὸ τρόπο συμπεριφορᾶς των. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἀπεχθάνονται τὴν κριτικὴ σκέψη καὶ ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ διαφορετικὲς παραστάσεις ποὺ περνοῦν ἐμπρὸς ἀπὸ τὰ μάτια τους, ἀνεξαρτήτως περιεχομένου. Μία ἀκόμη ὑλοποίησις τῆς ἱστορίας τοῦ Σπηλαίου τοῦ Πλάτωνος.

πηγὴ

Ἐπιπλέον, πλῆθος ἀνθρώπων ἐργάζονται ἀκατάπαυστα γιὰ τὴν συντήρηση αὐτοῦ τοῦ ψέμματος καὶ ἐπιστρατεύονται ἀποξενωμένοι καὶ ἀποτυχημένοι ἐπιστήμονες πού δὲν ἔχουν κατορθώση νὰ σταδιοδρομήσουν. Ἡ κλιματικὴ ἀλλαγὴ παρουσιάζεται σὰν μία εὐκαιρία στὴν ζωή τους, ὅπου θὰ προβληθοῦν γιὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα στὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα μὲ πιθανότητα νὰ ἐξασφαλίσουν κάποιο ἀξιοπρεπὲς μέλλον, ἐὰν παρουσιάσουν κάποιαν ἐργασία, ἡ ὁποία μπορεῖ μὲν νὰ μὴν εἶναι δικό τους πόνημα, ἀλλὰ κατέχοντας συναφὲς ἐπάγγελμα, μποροῦν νὰ τὸ παρουσιάσουν σὰν δική τους ἐργασία καὶ νὰ προβληθοῦν ἐνῷ ταὐτοχρόνως ἐξυπηρετοῦν τὸν ἀπώτερο σκοπὸ τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς.

πηγὴ

Ἂς δοῦμε ὅμως τί γίνεται πίσω ἀπὸ τὰ φῶτα τῆς εὐρείας δημοσιότητος τὰ ὁποῖα εἶναι ἀπησχολημένα μὲ τὴν παραπλάνηση τῶν μαζῶν. Τί συμβαίνει στὴν πραγματικότητα; Ἐνῷ ὁ κόσμος δραστηριοποιεῖται παγκοσμίως γιὰ νὰ σώσῃ τὸν πλανήτη αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι θὰ ἔπρεπε νὰ φοβοῦνται ἀπὸ τὴν ἐπικειμένη καταστροφὴ τῆς ὑπερθερμάνσεως βλέπουμε ὅτι ὄχι μόνον δὲν ἀνησυχοῦν ἀλλά, ἀπεναντίας, κτίζουν, κάνουν ἐπιχειρήσεις καὶ πανηγυρίζουν διότι γνωρίζουν ὅτι ἡ κλιματικὴ ἀλλαγὴ εἶναι μία ἀπάτη καὶ τίποτα παραπάνω.

Δεῖτε ἐσεῖς πλέον καὶ κρίνετε ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ποιό τὸ ψέμμα. ἃς ἀκούσουμε τὸν Dan Peña.
IS GLOBAL WARMING THE BIGGEST FRAUD IN HISTORY?

Πατεράκης Ἀναστάσιος