Δύο μέτρα καὶ δύο σταθμὰ σὲ μυαλὰ ἀχταρμᾶ

Καὶ φθάνει ἡ στιγμὴ νὰ ἀναρωτᾶται κάποιος σοβαρὰ γιὰ τὴν πνευματικὴ (ἂς ποῦμε) ὑγεία τῶν συμπολιτῶν του.

Σκοτώνεται (ἤ, ἄλλως, αὐτοκτονεῖ, κατ’ ἐμὲ) ὁ Παντελίδης καὶ ἔνας θρῆνος σηκώνεται ἐντὸς κι ἐκτὸς συνόρων. Ποιός; Ὁ Παντελίδης ποὺ ἦταν ντίρλα ἀπὸ οἰνόπνευμα (ἴσως καὶ ναρκωτικὰ) μὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἀναγνωρισιμότητά του. Καὶ μαζύ του, ἔτσι, γιατί ἤθελε νὰ περνᾷ καλά, εἶχε καὶ δύο κορίτσια, ποὺ οὐδέποτε θὰ ξαναζήσουν φυσιολογικά, μετὰ ἀπὸ ὄσα ἐβίωσαν δίπλα του.
Μεθυσμένος ὁ Παντελίδης ποὺ παρὰ λίγο νὰ πάρῃ μαζύ του δύο κοπέλλες… Ὅλοι κλαῖν γιὰ τὸν Παντελίδη, οὐδεὶς κλαίει γιὰ τὰ κορίτσια καὶ στὴν μνήμη του προσκυνοῦν ἅπαντες οἱ θαυμαστές του.
Τί θά γινόταν ὅμως ἐάν συμπαρέσυρε στήν αὐτοκτονία του καί μερικούς πεζούς ἤ μερικούς ἄλλους ἐπιβάτες διερχομένων ὀχημάτων;
Δὲν θὰ ἀπαντήσω ἐγώ… Ἂς ἀπαντήσουν οἱ, ἀκόμη καὶ σήμερα, θρηνοῦντες…

Προχθὲς εἴχαμε, διόλου ἀτυχῶς, τὸν θάνατο Μαχαιρίτσα. Καὶ ἰσχυρίζομαι πὼς «οὐδόλως ἀτυχῶς» συνέβη, ἐφ΄ ὅσον, κατ’ ἐμέ, πρόκειται γιὰ συνειδητὸ ἔγκλημα τοῦ κράτους κατὰ οἱουδήποτε πολίτου (κι ὄχι μόνον εἰδικῶς τοῦ Μαχαιρίτσα), ἐφ΄ ὅσον ἀρνεῖται νὰ χρηματοδοτήσῃ ἀσθενοφόρα νέα καὶ παλαιὰ (μέσῳ μὴ συντηρήσεώς τους). Τὸ γεγονὸς τῆς διασημότητος ἁπλῶς ξανὰ φέρνει τὸ  ἀνεγνωρισμένο πρόβλημα τῆς κρατικῆς ὀλιγωρίας στὴν ἐπιφάνεια.

Ἀλλά, προσοχή… Οὔτε ὁ Μαχαιρίτσας …«μετουσιώθη» σὲ ἥρωα οὔτε καὶ ὁ τόσος θρῆνος ποὺ μᾶς προέκυψε δικαιολογεῖται. Ὁ (κάθε) Μαχαιρίτσας τυγχάνει κάποιας, μικρᾶς ἢ μεγάλης, ἀναγνωρισιμότητος, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸν κάνει περισσότερο ἢ λιγότερο ἄνθρωπο. Τὸ τί κι ἐὰν καὶ πότε καὶ πῶς καὶ γιατί καὶ πόσο ἔδρασε ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων ὁ (κάθε) Μαχαιρίτσας οὔτε ἐθίγη καὶ οὔτε εἶδα κάποιον νὰ τὸ ἀναφέρῃ. Ὅλοι ἐπικεντρώνονται στὸν ἄδικό του θάνατο, καθὼς ἐπίσης καὶ στὸ καλλιτέχνικό του ἔργο.
Χαρακτηρίζουν αὐτά τά δύο στοιχεία τόν ἴδιον τόν ἄνθρωπο ἤ ὄχι; Κι ἐάν ὄχι γιατί τόσος χαλασμός;

Οὔτε ὁ Παντελίδης μὰ οὔτε κι ὁ Μαχαιρίτσας, βάσει τῶν ὄσων ἔχουν γίνη γνωστά, εἶχαν νὰ ἐπιδείξουν κάτι τέτοιο. Εἶχαν ὅμως πλούσιο καλλιτεχνικὸ ἔργο. Γιατί ὅμως δέν ἐπικεντρώνονται οἱ θαυμαστές τους μόνον σέ αὐτό παρά ἀρχίσουν τά …μανιάτικα μοιρολόγια σάν νά ἔφθασε τό πέρας τοῦ κόσμου τους;
Εἰλικρινῶς ἀδυνατῶ νὰ σᾶς ἀπαντήσω.
Ἀλλὰ εἴπαμε… Ὅ,τι νἆναι…

Πάει ὁ ἄλλος, ὁ 28χρονος, ποὺ δὲν εἶναι Παντελίδης, ἐπίσης μεθυσμένος καὶ παρασύρει ἕνα βρέφος καὶ τὴν γιαγιά του, γιὰ νὰ τοὺς ἀφήσῃ νεκροὺς σὲ ἕνα πεζοδρόμιο. Θρῆνος (καὶ πολὺ σωστά), γιὰ τὰ ἄτυχα θύματα καὶ κατάρες καὶ ἀπειλὲς γιὰ τὸν ἀνεύθυνο ὁδηγό. Σαφῶς καὶ  πρέπει νὰ τιμωρηθῇ ὁ (κάθε ἀνεύθυνος) ὁδηγός. Ὅμως ποός θά τόν τιμωρήση;
Ἐὰν βέβαια αὐτὸς ὁ ὁδηγὸς ἦταν κάποιος (ὁποιοσδήποτε) Παντελίδης, ἕνα εἶναι βέβαιον: ὅλοι θὰ ἐπιχειροῦσαν νὰ ἀναζητήσουν δικαιολογίες γιὰ τὸ ἔγκλημα καὶ τὴν ἀνευθυνότητά του.
Δύο μέτρα καὶ δύο σταθμὰ σὲ μυαλὰ ἀχταρμά.

Ἀπὸ τὴν ἄλλην… Ἐνᾦ στὸν 28χρονο χρεώνεται ἔως καὶ τὸ …προπατορικὸ ἀμάρτημα, δίχως δικαιολογίες καὶ «ἐάν», ἐφ’ ὅσον πράγματι ἐγκλημάτησε (ἀκόμη καὶ δίχως πρόθεσιν), ἐν τούτοις οὐδέποτε ἄκουσα ἀνάλογα σχόλια γιὰ τὸν Παντελίδη, ὅταν οἱ δύο κοπέλλες ποὺ τὸν συνῴδευαν κινδύνευαν νὰ μείνουν ἀνάπηρες.
Ἀλλὰ εἴπαμε… Δύο μέτρα καὶ  δύο σταθμὰ σὲ μυαλὰ ἀχταρμά.

Τέλος…
Οἱ ἀλήθειες ἐμπρὸς στὰ μάτια μας διαρκῶς ἀπογυμνώνονται ἀλλὰ ἐμεῖς ἀρνούμεθα νὰ τὶς ἀναγνωρίσουμε καὶ νὰ τὶς κάνουμε κτῆμα μας.
Ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος λαμβάνουν πραγματικὴ ἀξία μόνον ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ ὄντος καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ ἐὰν ἦταν ἢ ὄχι διάσημο.
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τόσο περισσότερο σημαντικός, ὅσο περισσότερο ἔχει ἐπιδράση πρὸς τὸ κοινὸ ὄφελος.
Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι γιὰ νὰ λέμε…

Φιλονόη

Σημειώσεις

Πίστευα καὶ πιστεύω πὼς τὰ προβλήματα μας εἶναι ἄλλα.

Τὸ κάθε ἀνθρώπινο ὂν εἶναι ξεχωριστὸ γιὰ τοὺς ἀγαπημένους του οἱ ὁποῖοι καὶ  πράγματι πονοῦν γιὰ τὴν ἀπώλειά του. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Τὸν ἄνθρωπο τὸν ἀγαπᾶς μέσῳ τῆς ἐπαφῆς μαζύ του κι ὄχι ἀπὸ τὴν φωνή του ἢ ἀπὸ τοὺς δίσκους του ἢ ἀπὸ τὰ βιβλία του.
Ὅλα τὰ ἄλλα λοιπόν, κατ’ ἐμέ, εἶναι ἐντελῶς μαϊμουδίστικα καὶ ὑποκριτικά.

Λόγῳ τῆς ἐπικαιρότητος παρέμεινα μόνον στὰ παραπάνω παραδείγματα. Ἐὰν πράγματι θέλετε νὰ τὸ ἀναλύσουμε περισσότερο, ἐδῶ εἴμαστε καί, δυστυχῶς μας, θὰ ἔχουμε νὰ λέμε γιὰ καιρό…

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply