Οἱ καλοὶ τρόποι καὶ ἡ εὐγένεια εἶναι ἕνα κομμάτι τῆς ἐκπαιδεύσεώς μας.
Ἀπὸ νωρὶς οἱ γονεῖς μας καὶ οἱ δάσκαλοί μας ξεκίνησαν νὰ μᾶς μαθαίνουν πῶς νὰ συμπεριφερόμεθα.
Μᾶς ἐδίδαξαν τὸ τὶ εἶναι εἶναι ἐπιτρεπτὸ καὶ τὶ ἀνεπίτρεπτο.
Τὶ  εἶναι καλὸ καὶ τὶ κακό.
Τὶ εἶναι σωστὸ καὶ τὶ λάθος.
Εἶναι ἕνα πρόγραμμα ποὺ ἦλθε ἀπ’ ἔξω καὶ ἐπεβλήθη, κατὰ μίαν ἔννοια, σὲ ἐμᾶς.

Ὅμως ὁ σεβασμός, ἡ ἀγάπη, ἡ ἐν συναίσθησις, ἡ καλοσύνη, ἡ κατανόησις δὲν εἶναι συμπεριφορές.
Εἶναι στάσις ζωῆς.
Ἐὰν μέσα μας δὲν τὶς καλλιεργοῦμε, ἔτσι ὧστὲ νὰ ἔχουν φορὰ ἀπὸ μέσα πρὸς τὰ ἔξω, τότε ἁπλᾶ θὰ εἶναι ἀποκριάτικες στολὲς ποὺ τὶς φορᾶμε ἀπὸ ἔθιμο.

Σούσουλα Γιῶτα

εἰκόνα