(στὸ ὄμορφο καὶ ζωογόνο Μαίναλον )

«-Μοῦ ἔρχεται νὰ μπήξω ἕνα «κατηγορῶ» καὶ δὲν ξέρω, τί νά κατηγορήσω; Τό χρῆμα πού ἀγοράζει ἤ τήν ζωή πού ἀγοράζεται;
 Μιὰ φορὰ κι ἔναν καιρό, κ. Ῥαματᾶ, ὑπῆρχε καὶ ἡ τύχη, καὶ ἦταν καλόβολη ἡ καϋμένη τότε. Ἅμα δὲν εἴχαμε χρήματα γιὰ να θρέψουμε τὸν ἑαυτό μας, τὸν θρέφαμε μὲ ὄνειρα. Καὶ τὰ ὄνειρα ἦσαν χορταστικά. Τώρα ὅμως οἱ καιροὶ ἐκεῖνοι πέρασαν, ἡ τύχη μᾶς γύρισε τὴν πλάτη, καὶ τὰ ὄνειρα δὲν ἔχουν πιὰ βιταμίνες…»

 

Μενέλαος Λουντέμης
«Οἱ κερασιὲς θὰ ἀνθίσουν κι ἐφέτος»