Χρειάζεται τελικὰ θάρρος γιὰ νὰ ζήσῃ κάποιος τὴν ἐλευθερία ποὺ τοῦ δίνουν οἱ ἐπιλογὲέ του.
Χρειάζεται θάρρος γιὰ νὰ ζήσῃ τὴν οἰκειότητα καὶ τὴν σύνδεση μὲ τοὺς ἄλλους.
Θάρρος γιὰ νὰ διευθύνῃ μόνος του τὴν ζωή τοῦ, νὰ καθορίσῃ τὴν μοίρα του, νὰ πάρῃ τὴν εὐθύνη γιὰ τὶς πράξεις του καὶ τὰ συναισθήματά του.
Θάρρος γιὰ νὰ διαλέξῃ τὴν αὐθεντικότητα καὶ ὄχι τὴν ἐπιδοκιμασία.
Χρειάζεται θάρρος γιὰ νὰ εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ ἔξοχος ἄνθρωπος, ποὺ πραγματικὰ εἶναι.

Τὸ θάρρος ἔρχεται ἀπὸ τὸν αὐτοέλεγχο καὶ ὁ αὐτοέλεγχος ἀπὸ τὸν αὐτοσεβασμό.
Ὁ αὐτοσεβασμὸς εἶναι ὁ μεγαλύτερος θησαυρὸς ποὺ ἔχουμε ἀλλὰ τὸν σπαταλᾶμε γιατὶ νοιώθουμε ἀμήχανοι γιὰ τὸ ποιοὶι εἴμαστε καὶ ἐρχόμαστε σὲ χιλιάδες συμβιβασμοὺς

Γιῶτα Σούσουλα