Κι ἔρχεται ἐκείνη, ἡ μεγάλη καὶ σπουδαία, στιγμὴ ποὺ συνειδητοποιεῖς πὼς ὄλα αὐτὰ ποὺ ἔχεις εἶναι τόσο ἐπίπλαστα καὶ ἀνούσια καὶ περιττά, πού, τελικῶς, ἀδίκως τὰ προστάτευες καὶ τὰ θεωροῦσες κέντρο τοῦ κόσμου σου. Εἶναι ἐκείνη ἡ ἁγία ὥρα ποὺ συνειδητοποιεῖς πὼς ὅλα αὐτὰ ποὺ φαίνονται εἶναι κι αὐτὰ ποὺ πείσαμε τοὺς ἑαυτούς μας νὰ τὰ ἐκτιμοῦν καὶ νὰ τὰ ὑπολογίζουν, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἀληθὴς ζωὴ εἶναι ἀλλοῦ.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς καταντήσαμε νὰ βλέπουμε, τελικῶς, γιὰ σπουδαία καὶ σημαντικά, μόνον ὄσα ἀντέχουμε. Ἑστιάζουμε στὰ περιτυλίγματα, τὴν στιγμὴ ποὺ ἔνας ἄλλος, σπουδαῖος κι ἀπέραντος κόσμος, κρύβεται πίσω ἀπὸ αὐτά. Ἀλλά, ὡς γνωστόν, γιὰ νὰ μπορέσῃ κάποιος νὰ κυττάξῃ πίσω ἀπὸ τὰ περιτυλίγματα, πρέπει πρῶτα νὰ πετάξῃ τὰ δικά του. Μία τέτοια ἀπόφασις ὄμως εἶναι πάντα ὀψυνηρὴ καὶ ἐλάχιστοι τὴν ἀποτολμοῦν. Μὰ κι αὐτοὶ οἱ ἐλάχιστοι εἶναι ποὺ ἀντέχουν νὰ «προσγειωθοῦν» ἔξω ἀπὸ τὰ τετριμμένα καὶ τὰ ἐπουσιώδη, γιὰ νὰ «σκαλίσουν» μὲ πάθος τὶς ἀλήθειες, ἐλπίζοντας νὰ φθάσουν κάποτε στὴν Οὐσία τῆς Ὑπάρξεως, γνωρίζοντας ὅμως ἐκ παραλλήλου πὼς οἱ πιθανότητες ἐπιτυχίας αὐτῆς τῆς διαδρομῆς εἶναι ἐλάχιστες.
Βλέπουμε τελικῶς μόνον αὐτὰ ποὺ ἀντέχουμε. Ἐὰν ὅμως τολμήσουμε νὰ «ξύσουμε» τὴν ἐπιφάνεια, τότε, σιγά-σιγά, θὰ ἀρχίση νὰ μᾶς ἀποκαλύπτεται ἔνας πραγματικὸς κόσμος, πιὸ σημαντικὸς ἀπὸ αὐτὸν πού, σήμερα, μὲ λύσσα καὶ ἐμμονὴ ὑπερασπιζόμεθα. Ἕνας κόσμος ποὺ ἐὰν κι ἐφ΄ ὅσον μόνον τὸν ὑποψιασθοῦμε, τὴν αὐτὴν στιγμὴ ὅλα θὰ ξημερώσουν καλλίτερα γιὰ ὅλους μας.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.