Ὅσο ὁ καιρὸς κυλᾶ…
Ὅσο οἱ δυσκολίες αὐξάνονται…
Ὅσο τὰ ἀδιέξοδα μεγαλώνουν…
Ὅσο οἱ δομὲς καταῤῥέουν…
Ὅσο οἱ σχέσεις διαλύονται…
Ὅσο πορευόμεθα γιὰ τὸ ὁριστικὸ τέλος…
…τόσο περισσότερο χρειαζόμεθα κάτι ποὺ νὰ μᾶς κρατήσῃ γιὰ λίγο ἀκόμη ζωντανούς, πρὸ κειμένου νὰ καταφέρουμε νὰ περάσουμε στὴν …ἀντίπερα ὄχθη!!!
Κάτι ποὺ θὰ μᾶς δόση ὁρμή, στόχο, ὤθησιν…
Καὶ τὰ μόνα ἱκανὰ νὰ κάνουν κάτι τέτοιο εἶναι ἡ σημαία μας, ὁ ἐθνικός μας ὕμνος καὶ οἱ μνῆμες μας, διότι εἶναι τὰ μοναδικὰ κοινὰ σημεία ὅλων αὐτῶν ποὺ ἀκόμη αἰσθάνονται Ἕλληνες!!!

Σκέψου Πατριώτη… Θυμήσου… Ἀναλογίσου…
Κάθε ἀγῶνας, κάθε δυσκολία, κάθε ἐμπόδιον στὸ παρελθόν, ποὺ ξεπεράσαμε, ὡς φυλή, εἶχε ἕνα χαρακτηριστικό: τὴν κοινὴ στάσιν τῆς Φυλῆς!
Τὰ σημεῖα ποὺ μᾶς ἑνώνουν. Κάποτε αὐτὰ τὰ σημεῖα ἦσαν ὁ παιὰν ἤ τὸ λάβαρο ἤ ἡ στόχευσις…
Τώρα εἶναι ἡ σημαία καὶ ὁ ἐθνικός μας ὕμνος.
Τέτοιες ἡμέρες μάλιστα, ἐνθυμούμενοι τὴν αὐτοθυσία τῶν παππούδων μας, αὐτὰ τὰ δύο στοιχεῖα ἰσχυροποιοῦνται καὶ ἀξιώνουν, ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς δυστυχεῖς ἀπογόνους, νὰ τὰ ἐνεργοποιήσουμε καὶ νὰ τὰ ἐπαναπροσδιορίσουμε.

Χρόνια καλὰ Ἕλληνες!
Χρόνια γεμάτα Ἑλλάδα…
Σήμερα ἄς ἀφήσουμε πίσω μας τὶς διαφορές μας γιὰ νὰ ξαναρχίσουμε ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ σταματήσαμε κάποτε… Ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ κόπηκε τὸ νῆμα. Ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ὁ χρόνος σταμάτησε, διότι ξεχάσαμε τὴν εὐθύνη τῆς μνήμης πίσω μας.

Χρόνια καλὰ Ἕλληνες καὶ Μεγάλα…
Πάλι θὰ ξανάλθουν τὰ Μεγάλα καὶ τὰ Σπουδαία τώρα ποὺ τελειώνουμε μὲ τὸ παλαιὸ καὶ τὸ σάπιο…
Ἄς εἴμαστε ἕτοιμοι κι ἀποφασισμένοι γιὰ νὰ τὰ ἀπολαύσουμε… Διότι ὁ ὀμορφιὰ εἶναι στὴν στιγμὴ καὶ ἡ κάθε στιγμή, ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἔξοδο, εἶναι ἱερή!!!
Ἄλλως τὲ δὲν ὑπάρχει τέλος δίχως ἀρχή…
Κι ἐκεῖ ποὺ ὅλα θὰ τελειώσουν θὰ ξεκινήσουν κι ὅλα…
Κι ἐμεῖς πρέπει νὰ εἴμαστε ἐκεῖ γιὰ νὰ περιφρουρήσουμε τὴν Ἑλλάδα μας, τὴν Πατρίδα μας, αὐτὴν ποὺ μᾶς ἔκλεψαν, ποὺ μᾶς πλήγωσαν, ποὺ μᾶς παραποίησαν καὶ ποὺ τώρα πιὰ θὰ κτίσουμε Ὀμορφη καὶ Σπουδαία καὶ Μεγάλη ξανὰ ἀπὸ τὴν ἀρχή, λιθαράκι τὸ λιθαράκι!!!

Χρόνια καλὰ Ἕλληνες…
Καλὴ λευτεριὰ νὰ ἀξιωθοῦμε…
Τώρα δὲν ὑπάρχουν πισωγυρίσματα…

Φιλονόη

εἰκόνα