Κάθε φορὰ ποὺ ἕνα ἐρώτημα ἢ μία ἀπορία ἀνακύπτει, κάπου γύρω μας μία ἀπάντησις ἀναμένει.

Εἶναι σχεδὸν ἀδύνατον, γιὰ ἀρκετοὺς ἀπὸ ἐμᾶς, νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς πάντα, μὰ πάντα, οἱ ἀπαντήσεις ἀναμένουν γύρω μας γιὰ νὰ «κουμπώσουν» μὲ τὰ εἰλικρινῆ καὶ ἔντιμα ἐρωτήματα, ποὺ προσβλέπουν στὸ νὰ ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὰ δεσμά της ἡ Ἀνθρωπότης, ἀλλὰ καὶ νὰ προστατευθῇ ἀπὸ πληγές. Διότι μόνον ὅταν τὰ ἐρωτήματα προέρχονται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἀγαποῦν αὐτὸν τὸν κόσμο μας καὶ ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ χρησιμοποιήσουν τὶς ἀπαντήσεις πρὸς ὄφελος τοῦ συνόλου, χρήζουν κι ἀπαντήσεων.
Κι αὐτὸ τὸ γνωρίζουν οἱ καπηλευτὲς τῆς ἐξουσίας.
Γιὰ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο μόνον νὰ ἁρπάζουν γνώσεις καὶ πληροφορίες καὶ ἀπαντήσεις μποροῦν.
Νὰ δημιουργοῦν ἀδυνατοῦν.

Ῥῶτα γιὰ νὰ μάθῃς λοιπόν.
Πάντα κάπου γύρω μας ἀναμένει μία ἀπάντησις σὲ ἕνα ζωτικὸ ἐρώτημα.
Μὲ μεγάλη προσοχὴ καὶ σεβασμὸ φυσικὰ γιὰ τοὺς Νόμους τῆς Φύσεως, εἶναι δεδομένον πὼς θὰ «δοθοῦν» οἱ ἀπαντήσεις, ὅταν οἱ ἐρωτήσεις θὰ στοχεύουν σὲ κάτι χρήσιμο καὶ σημαντικό.

Μά, ὅταν ἔρχονται οἱ ἀπαντήσεις, τότε σημαίνει πὼς πρέπει καὶ νὰ προστατευθοῦν ἀπὸ τοὺς καταχραστὲς καὶ τοὺς δυνάστες, καθὼς ἐπίσης καὶ ἀπὸ κάθε ὑπανθρωπάριον ποὺ ἀδυνατεῖ νὰ τὶς σεβασθῇ καὶ νὰ τὶς προσφέρῃ, ἀφιλοκερδῶς, πρὸς ὅλους ὅσους τὶς χρειάζονται.

Ῥῶτα γιὰ νὰ μάθῃς, μὰ προστάτευσε τὶς ἀπαντήσεις.
Μοίρασέ τες ἐκεῖ ποὺ ἀποδεδειγμένα θὰ ὑπάρχη ἀνάγκη καὶ σεβασμός.
Ἡ Ὕβρις ἐπερίσσευσε.

Ῥῶτα γιὰ νὰ μάθῃς καὶ μᾶθε  νὰ ῥωτᾷς.
Ὁ κόσμος μας εἶναι ἕνας ἀνοικτὸ πεδίον γνώσεων, πληροφοριῶν καὶ ἀπαντήσεων, ἀλλὰ μόνον γιὰ τοὺς καθαρούς, ὅπως ἔλεγε κι ὁ ἀείμνηστος φίλος Τᾶσος Γκολέμης.

Φιλονόη

εἰκόνα