Ὁ καθαρμὸς εἶναι μία διαδικασία πολύ-ἐπίπεδος ποὺ πρέπει συχνά-πυκνὰ νὰ ἐπαναλαμβάνεται, δίχως ἀφορμὲς ἐξωτερικὲς καὶ μόνον βάσει συνειδητῆς ἐπιλογῆς. Ὅταν συμβαίνῃ λόγῳ ἐξωτερικῶν ἐρεθισμάτων ἢ συνηθειῶν ἢ ἐθίμων σαφῶς καὶ εἶναι καλός, ἀλλὰ ὄχι τόσο οὐσιαστικὸς ὅσο πράγματι χρειαζόμεθα.
Ὁ καθαρμὸς δὲν γίνεται νὰ παραμένῃ μόνον σὲ διατροφικὸ ἐπίπεδον, ἀλλὰ πρέπει διαρκῶς νὰ περνᾷ σὲ βαθύτερα στάδια, πρὸ κειμένου κάθε στιγμὴ νὰ παραμένουμε ὑγιεῖς, δίχως βαρίδια καὶ ἐπιμολύνσεις. Ὅμως μία καλὴ νηστεία ἢ μία εἰδικὴ δίαιτα δὲν μποροῦν ἀπὸ μόνες τους, ὡς διαδικασίες, νὰ ἐπιτύχουν ἕνα ὁλοκληρωμένο ἀποτέλεσμα. Τὸ ὁλοκληρωμένο ἀποτέλεσμα τοῦ καθαρμοῦ πρέπει νὰ πραγματοποιεῖται ἀρχικῶς σὲ σωματικὸ ἐπίπεδον ἀλλά, ἐν συνεχείᾳ σὲ νοητικόν, ἀντιληπτικὸν καὶ ἐθιμικόν. Στὴν πραγματικότητα ὁ καθαρμὸς πρέπει νὰ εἶναι διαρκῶς αὐτό-καθαρμός, ποὺ σὲ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα θὰ ἐπαναλαμβάνεται, μὲ ἰδίαν πρωτοβουλία, πρὸ κειμένου νὰ ἀπαλλασσόμεθα ἀπὸ κάθε μορφῆς τοξίνες. Ἰδίως νοητικὲς τοξίνες. Διότι ὁ τρόπος σκέψεώς μας εἶναι καὶ αὐτὸς ποὺ μᾶς καθορίζει τὸν τρόπο διαβιώσεώς μας, τὸν τρόπο ἐπικοινωνίας μας καί, φυσικά, τὸν τρόπο διατροφῆς μας.
Ὁ αὐτό-καθαρμὸς λοιπόν, ποὺ ὀφείλουμε συχνὰ νὰ πραγματοποιοῦμε, εἶναι μία διαδικασία ἐπανεκκινήσεως τῶν πάντων μέσα μας, ποὺ μᾶς ἐνδυναμώνει καὶ μᾶς βοηθᾶ νὰ ἀντιμετωπίζουμε διαρκῶς μὲ νέα ἀποθέματα δυνάμεως τὸν κόσμο μας. Δυνάμεις, ποὺ ὠς γνωστόν, ἐὰν δὲν ἀντλήσουμε ἀπὸ ἐμᾶς, δὲν θὰ μᾶς προσφερθοῦν. Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ οἱ ἡμέρες ποὺ διανύουμε εἶναι δύσκολες, αὐτὲς οἱ δυνάμεις πρέπει νὰ ἀνατροφοδῶνται διαρκῶς, δίχως ἐμπόδια καὶ ἀναβολές.
Ἐὰν λοιπὸν ὁ αὐτό-καθαρμὸς δὲν εἶναι ἐπιλογή μας, τότε κάθε ἄλλης μορφῆς καθαρμὸς θὰ παραμένη ἕνα μικρὸ ὑποκατάστατόν του, ποὺ οὐδέποτε θὰ μᾶς καλύψη τὶς πραγματικὲς ἀνάγκες.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.