Πόσο δύσκολο ὅμως εἶναι νὰ συμβῇ κάτι τέτοιο… Πόσο παράλογον…
Πόσα πρέπει νὰ ἀφήσουμε πίσω μας γιὰ νὰ τὰ ξαναμάθουμε ὅλα ἀπὸ τὴν ἀρχή…
Κι ἐκεῖ ποὺ ἀρχίζουμε νὰ τὸ ἀντιλαμβανόμεθα, νὰ ὁ τρόμος γιὰ τὸ ἄγνωστον πάλι ποὺ μᾶς γυρίζει πίσω…
Καὶ ξανά, λίγο μετά, πάλι ἀδιέξοδα… Καὶ μετά, ναί, ξανὰ ἡ συνειδητοποίησις…
Μὰ εἶναι τόσα πολλὰ αὐτὰ ποὺ πρέπει νὰ γίνουν, ποὺ ἐμεῖς δὲν ἀντέχουμε…
Καὶ πάλι πίσω…
Ὅμως ἂς μὴν μᾶς πιάνῃ ἡ ἀγωνία…
Δὲν ἀξίζει… Κάθε φορὰ ποὺ μία διαπίστωσις περνᾶ μέσα μας, ἕνα κομματάκι ἀπὸ τὸ πλαστὸ οἰκοδόμημα τοῦ μυαλοῦ μας σπάει. Καὶ κάθε φορά, ποὺ ἐπιστρέφουμε στὴν ἀσφάλεια τῆς καθημερινότητός μας διαπιστώνουμε τὸ κενό…
Σιγὰ σιγά… Βῆμα τὸ βῆμα… ἀνεβαίνουμε.
Βέβαια.. Ὅλα αὐτὰ θὰ μποροῦσαν νὰ συμβαίνουν ταχύτερα καὶ νὰ βιώνουμε διαρκῶς καλλίτερες συνθῆκες στὶς ζωές μας…
…μα αὐτὸ εἶναι μία ἄλλη ἀπόφασις, ποὺ χρειάζεται ἄλλα, ἐπὶ μέρους στάδια, γιὰ νὰ παγιωθῇ.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.