Κάποιες φορὲς στὴν ζωή μας ἐμφανίζονται τὰ δύσκολα. Αὐτὰ τὰ δύσκολα εἶτε προέρχονται ἀπὸ δικές μας ἀβλεψίες εἶτε ἀπὸ ἄλλων, μὰ πάντα φέρνουν ἐμπόδια, ποὺ γεννοῦν προβληματισμοὺς καὶ ὀργὴ καὶ θλίψεις καὶ ἀγωνίες καὶ φόβους καὶ ἀνασφάλειες…
Καὶ ἴσως, ἀρκετὲς φορές, νὰ μᾶς ἀκινητοποιοῦν.

Εἶναι εὐλογία ὅμως οἱ ἀτυχίες. Εἶναι μεγάλη εὐλογία.
Εἶναι μία ἀρίστη εὐκαιρία γιὰ νὰ ξαναμάθουμε κάποια σημεῖα ποὺ ἀγνοούσαμε…
Ἤ, ἀκόμη καλλίτερα γιὰ νὰ ἐπανα-οργανωθοῦμε προσεκτικότερα…
…κι ἐὰν ἀπαιτεῖται, νὰ ἐπανεκκινήσουμε πολλὰ ἢ τὰ πάντα!!!
Μὰ τὸ σημαντικότερον… Κάθε ἀτυχία, ποὺ φαντάζει βουνὸ ἐμπρός μας, εἶναι ἕνα σκαλί, μία εὐκαιρία ἀνόδου μας, σὲ ἀκόμη ὑψηλότερα ἐπίπεδα γνώσεως καὶ αὐτογνωσίας.

Ἡ ψυχραιμία ποὺ  ἀπαιτεῖται, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ μεταρέψουμε τὶς ἀτυχίες μας σὲ εὐκαιρίες μας, εἶναι κάτι ποὺ δὲν χαρίζεται. Κερδίζεται…
Καὶ κερδίζεται μόνον ἐὰν ἐμεῖς ἀλλάξουμε τὶς ὀπτικές μας καὶ ἀναθεωρήσουμε τὰ ὅριά μας.
Διότι τελικῶς, ἐὰν τὸ καλοσκεφθοῦμε, οἱ κακοτοπιὲς πάντα, μὰ πάντα, εἶναι ἐκεῖνες οἱ μοναδικές εὐκαιρίες, ποὺ θὰ μᾶς δόσουν τὴν δυνατότητα νὰ ἐμβαθύνουμε σὲ κάτι ποὺ ἀγνοούσαμε καὶ πού, πολὺ πιθανόν, νὰ χρειασθῇ στὸ μέλλον, ἀκόμη καὶ γιὰ ζητήματα ἐπιβιώσεως.

Φιλονόη

εἰκόνα