Ἀπὸ τὸν βετεράνο πολεμιστὴ τοῦ 4ου Λόχου τῆς ΕΛΔΥΚ ποὺ ἔλαβε μέρος στὴν ἐπικὴ Μάχη τῆς ὑπερασπίσεως τοῦ Στρατοπέδου της.
(Τὸ σχόλιό μου ἀκολουθεῖ μετά.)
~*~*~*~*~*~*~*~*~
«Αὐτὰ περιμέναμε νὰ δοῦμε νὰ περνοῦν ἀπὸ ἐπάνω μας τὸ καλοκαίρι τοῦ ’74 (σημείωσις: ἐννοεῖ τὰ ἑλληνικὰ «φτερά») ἀλλὰ μάταια. Μόνον τουρκικὰ καὶ κάποιων συμμάχων μας ποὺ βοηθοῦσαν τὰ τουρκικά.
Ἤμασταν καταδικασμένοι σὲ θάνατο προδομένοι σὲ μάχη σῶμα μὲ σῶμα μὲ τοὺς Τούρκους. Συνέχεια
Ἀκου λοιπὸν ἐσὺ «προοδευτικούλη», «ἀνοικτόμυαλε», «καλὲ γονιέ», γιὰ νὰ τελειώνουμε μίαν καὶ καλὴ καὶ νὰ μὴν μοῦ τὰ πρήσῃς με τὶς ὑψηλοῦ ἐπιπέδου κοσμοθεωρίες σου: Ναὶ ῥέ, ἡ δουλειὰ τῶν παιδιῶν εἶναι νὰ τρέχουν ἐπάνω-κάτω, νὰ παίζουν καὶ νὰ κάνουν φασαρία.
Σὲ ὅλους μας ἀρέσει νὰ τὰ βλέπουμε ἔτσι, γεμάτα ζωντάνια, παρὰ χωμένα στὰ τάμπλετς καὶ στὶς ὀθόνες τῶν ὑπολογιστῶν, ἀπεκομμένα ἀπὸ τὴν ζωή.
Συνέχεια
Ὁ Α/ΓΕΕΘΑ τῆς Γαλλίας, Στρατηγὸς Πιὲρ Ντὲ Βιλιέ, παρῃτήθη…
Ἀκοῦστε λοιπὸν πῶς φέρονται οἱ Πατριῶτες στρατιωτικοί…: Συνέχεια
Ἦλθε πάλι στὰ μέρη μας ὁ Ἀλέκθηθ Τδίφραθ, αὐτὸς ὁ «γιὲς σέρ, ναὶ σὲ ὅλα» ἀνεκδιήγητος τυπάκος, αὐτὸς ὁ γιαλαντζὴ πορδηπουργός μας ντέ, μὲ τὴν κουστωδία τῶν παρατρεχαμένων ἐλεμέδων του, καὶ ἔτρεξαν, γιὰ μίαν ἀκόμη φορά, νὰ τὸν προϋπαντήσουν – σὰν τὸν Μάη ἕνα πρᾶμα λέμε – ὅοοολοι αὐτοὶ οἱ σφουγγοκωλάριοι ὀσφυοκάμπτες ὑποτακτικοί.
«Ναὶ πασσᾶ μου, ὅ,τι πῇς πολυχρονεμένε ἐφέντημ’ ποὺ ὁ θεὸς νὰ μοῦ κόβῃ χρόνια καὶ νὰ σοῦ δίνῃ ἡμέρες ἀγά μου». Συνέχεια
Ὅσοι κηδεύετε ἀγνοουμένους μὴ διστάζετε νὰ πιάνετε ἀπὸ τὸν λαιμὸ κάθε ἐλεεινὸ Ἰούδα Πολιτικάντη, ποὺ χρησιμοποιεῖ τὸν πόνο σας καὶ τὴν θυσία τοῦ δικοῦ σας ἀνθρώπου ψηφοθηρικὰ ἢ γιὰ νὰ προωθήσῃ τὰ συμφέροντα τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου, ἀποκαλώντας τους «ἀδέλφια» καὶ προωθώντας καταστάσεις ποὺ μόνον μνημόσυνο δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι γιὰ τοὺς ἀνθρώπους μας, ποὺ γυρνοῦν πίσω δύο κόκκαλα ὅλα κι ὅλα, σὲ ἕνα κασελάκι, μὲ μίαν τρύπα στὸ κρανίο καὶ μὲ τὴν ἔνδειξη «αἰτία θανάτου ἄγνωστη»…. Συνέχεια
Εἶναι δική σας εὐθύνη κύριοι δήμαρχοι ἡ Ἱστορικὴ μνήμη…
Κάθομαι καὶ κυττῶ τοὺς δρόμους τῆς πόλεών μας…
