Τί εἶχα Γιάννη μου; Τί εἶχα πάντα;
Γεμίζουν πουγκιὰ μὲ ὄβολα, ψηφίζουν νέους νόμους
Βαρειὰ πέφτουν τὰ γράμματα, στῶν ἀμοίρων τοὺς ὤμους…
Συνέχεια
Ἀρχεῖα κατηγορίας: ἀφιερώματα
Τὰ σύννεφα πάντα ὑποχωροῦν…
Ἡ χαμηλὴ νέφωσις κάλυψε πρόσκαιρα τὴν πόλη…
Τὸ κέντρο «καθάρισε» στὶς 10:00 περίπου.
Λίγο ὑψηλότερα τὸ βασίλειο τοῦ ἡλίου… Συνέχεια
Ἱερὸς ὁ ἀγὼν τοῦ Κλέπτου
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνου
«Τὸ «κλέφτης» ἦτον καύχημα. Ἔλεγε «εἶμαι κλέφτης» καὶ ἡ εὐχὴ τῶν πατέρων ἑνὸς παιδιοῦ ἦτον νὰ γίνῃ κλέφτης. Τὸ «κλέφτης» ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν ἐξουσία. Εἰς τοῦ πατρός μου τὸν καιρό, ἦτον ἱερὸ πράγμα νὰ πειράξουν Ἕλληνα.
Οἱ Γίγαντες μποροῦν νὰ νικηθοῦν…
Μάχη «Θεῶν» καὶ «Οἰκονομικῶν Γιγάντων»…
Ἱστορίες ποὺ μένουν βαθειὰ μέσα μας…
Ἀμέσως ἄναψα ἕνα καρβουνάκι κι ἔβαλα τριαντάφυλλο λιβάνι.
Διάβασα ξανὰ τὸ βιβλίο τοῦ φιλολόγου – καθηγητοῦ μου, τῶν πρώτων τάξεων τοῦ Γυμνασίου.
Γιά νά …«καθαρίσουμε» ἤ γιά νά ἐπαναδομήσουμε;
Κάθαρσις ἀπὸ ἐδῶ ἀκούγεται…
Νὰ πᾷν οἱ κλέφτες στὴν φυλακή, ἀκούγεται παρὰ πέρα…
Νὰ ἐπιστραφοῦν τὰ κλαπέντα, ἀναμένουν πολλοί…
Νά, τέλος πάντων, μὲ κάποιον τρόπο, ἐὰν καὶ ὅσο εἶναι δυνατόν, νὰ διορθώσουμε αὐτὰ ποὺ ἔχουμε, τὰ χαλασμένα, τὰ βρώμικα, τὰ γκρεμίδια… Δῆλα δὴ αὐτὸ τὸ ἄῤῥωστο σῶμα, τὸ μολυσμένο, τὸ βρωμερὸ νὰ τὸ κρατήσουμε, γιὰ ὅσο τὸ δυνατόν, ζωντανό. Τάχα μου διότι μᾶς ἀπέδειξε (πῶς ἄρα γέ;) ὅτι δὲν εἶναι λάθος τὸ σύστημα ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ συμμετέχουν σὲ αὐτό, γιὰ νὰ τὸ στελεχώνουν.
Συνέχεια