Κάθαρσις ἀπὸ ἐδῶ ἀκούγεται…
Νὰ πᾷν οἱ κλέφτες στὴν φυλακή, ἀκούγεται παρὰ πέρα…
Νὰ ἐπιστραφοῦν τὰ κλαπέντα, ἀναμένουν πολλοί…
Νά, τέλος πάντων, μὲ κάποιον τρόπο, ἐὰν καὶ ὅσο εἶναι δυνατόν, νὰ διορθώσουμε αὐτὰ ποὺ ἔχουμε, τὰ χαλασμένα, τὰ βρώμικα, τὰ γκρεμίδια… Δῆλα δὴ αὐτὸ τὸ ἄῤῥωστο σῶμα, τὸ μολυσμένο, τὸ βρωμερὸ νὰ τὸ κρατήσουμε, γιὰ ὅσο τὸ δυνατόν, ζωντανό. Τάχα μου διότι μᾶς ἀπέδειξε (πῶς ἄρα γέ;) ὅτι δὲν εἶναι λάθος τὸ σύστημα ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ συμμετέχουν σὲ αὐτό, γιὰ νὰ τὸ στελεχώνουν.
Ὄχι διότι τὸ ἐν λόγῳ σύστημα εἶναι φύσει σχεδιασμένον γιὰ νὰ συντηρῇ καὶ νὰ ἀναπαράγῃ τὴν διαπλοκή, ἀλλὰ διότι λέει, τάχα μου, ἡ διαπλοκὴ τὸ καπέλωσε καὶ τὸ ἐλέγχει.
Ὄχι διότι εἶναι λάθος ἀπὸ ἀρχῆς ἔως τέλους του, ἀλλὰ διότι, λέει ἀκόμη, κάπου εἶχε …παραθυράκι ἀνοικτὸ καὶ εἰσῆλθε ἡ διάβρωσις.
Ὄχι διότι τὸ ἔστησαν τομάρια, ἀλλὰ διότι λέει εἶδαν φῶς καὶ μπῆκαν οἱ …κακοί.
Ὄχι διότι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, τοῦ νὰ μοιράζουν ἐλπίδες, διατηρεῖται τὸ πόπολον ἐν ὑπνώσει, ἀλλὰ διότι τὸ πόπολον, ἐξακολουθεῖ νὰ λέῃ, «δὲν …μαθαίνει ἀπὸ τὰ λάθη του».
Ὄχι διότι καὶ τὸν …ἑαυτόν σου νὰ ψηφίσῃς, καραγκιόζης θὰ βγῆ, ἀλλὰ διότι ἡ προπαγάνδα κατευθύνει (χὰ χὰ χά) τὴν κοινὴ γνώμη καὶ τὴν ψῆφο, ποὺ μαζὺ μὲ τοὺς «καταμετρητές» δὲν ἔχουν, λέει, πρὸ πολλοῦ ἐπιλέξει τὸ ποῦ θὰ δοθῆ τὸ …χρίσμα.
Ὄχι διότι ἐὰν ἦταν ὀρθὸν καὶ δίκαιον δὲν θὰ εἶχε προβλήματα, ἀλλὰ διότι, λέει πάντα, ὅταν καθαρθῇ (ἀπό καί μέ ποιόν τρόπο;) θὰ ἀποκατασταθῆ τὸ δίκαιον…

Ὅμως δὲν μᾶς λέει πὼς δὲν γίνεται νὰ  ἔχῃ προβλήματα κάτι ποὺ ἐξ ἀρχῆς ἐστήθη μὲ σκοπὸ τὴν ἰσχὺ τοῦ δικαίου κι ὄχι τὴν διατήρησιν τῆς ἐξουσίας ἀπὸ ἕνα καὶ μόνον κέντρον ἐλέγχου.

Ὡραῖο τὸ παραμῦθι, ἀλλὰ ἔχει δράκο. Κι αὐτὸς ὁ δράκος λέγεται ἐλπίς.

Θὰ πάρουν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες παρατάσεις γιὰ νὰ μὴν ἀποχωρισθοῦν τὴν ἐξουσία.
Θὰ μᾶς διασπάσουν, θὰ μᾶς γενοκτονήσουν, θὰ μᾶς δηλητηριάσουν μὲ κάθε λογῆς ἐλπίδες, ψέμματα, παραπληροφορήσεις… Θὰ μᾶς παρουσιάσουν ἐναλλακτικές, νέα πρόσωπα, νέες ἐλπίδες…
Μὰ ὅλα αὐτὰ θὰ συμβαίνουν γιὰ νὰ παραταθῇ λίγο ἀκόμη κι ἀκόμη λίγο κι ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο αὐτὴ ἡ κατάστασις. Δὲν ἔχει νόημα νὰ ἀναζητήσουμε τρόπους γιὰ νὰ διορθώσουμε κάτι τόσο βρώμικο καὶ πρόστυχο. Ἔχει ὅμως νόημα νὰ τὸ γκρεμίσουμε ὁλοσχερῶς καὶ νὰ τὸ ξανακτίσουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή.

Ἡ κατάστασις ποὺ βιώνουμε δὲν ἔχει τὶς ῥίζες της στὴν πλεονεξία. Ἡ πλεονεξία χρησιμοποιεῖται ὅμως γιὰ νὰ τὴν συντηρήσῃ.
Ἡ κατάστασις ποὺ βιώνουμε δὲν ἔχει τὶς ῥίζες της στὸ χρῆμα.
Χρησιμοποιεῖται ὅμως τὸ χρῆμα γιὰ νὰ ἐξαγορασθοῦν τὰ κατάλληλα πρόσωπα, στὶς κατάλληλες θέσεις καὶ νὰ παγιδεύσουν τοὺς ὑπολοίπους.
Ἡ κατάστασις ποὺ βιώνουμε δὲν ἔχει τὶς ῥίζες της στοὺς ἀνικάνους. Χρησιμοποιοῦνται ὅμως οἱ ἀνίκανοι γιὰ νὰ τὴν διατηρήσουν.

Ἡ κατάστασις ποὺ βιώνουμε ἔχει τὶς ῥίζες της στὴν διατήρησιν τῆς ἐξουσίας κάποιων συγκεκριμένων προσώπων καὶ τῆς διαιωνίσεως μίας δίχως ἀρχῆς καὶ τέλους δουλείας.
Ἡ Ἐλευθερία ἔρχεται μόνον ὅταν μέσα μας καὶ γύρω μας ἀποδομηθεῖ πλήρως αὐτὸ τὸ μόρφωμα.

Ὁ στόχος μας λοιπόν, ὡς κοινωνίες καὶ ὡς ἄτομα, δὲν εἶναι τὰ ἀνίκανα, ἀνήθικα καὶ ἀλληλοδιαπλεκόμενα πρόσωπα, ἀλλὰ ὅ,τι αὐτὰ τὰ πρόσωπα ὑπερασπίζονται. Ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινᾶμε γιὰ νὰ κατονοήσουμε τὸν μηχανισμὸ καὶ μετά, μὲ πολὺ προσεκτικὰ βήματα, ἐφ΄ ὅσον θὰ τὸν γκρεμίσουμε, περνᾶμε στὸν ἐπαναπροσδιορισμὸ τῶν πάντων.

Φιλονόη

 εἰκόνα