Αὐτὲς τὶς στιγμὲς τὶς ἀβάσταγες
ἀγάπα, ἀγάπα ἀκομα περισσότερο
γιατὶ μόνο ἔτσι
θὰ κάνῃς τὸ ἀντιμέτρημα
μὲ τὸ παράλογο, νικηφόρο·
Συνέχεια →

Μὴ κυττᾶς τὴν σαστισμένη μοίρα σου
δὲν εἶναι ἀποκύημα τῆς φαντασίας·
εἶναι οἱ τρομοκάπηλοι τῆς γενιᾶς μας
ποὺ καταχράστηκαν τὸ μέλλον μας
οἱ λογοκλόποι τῶν προγόνων μας.
Συνέχεια →

Γρήγορα ἡ ὥρα πέρασε,
μεσάνυκτα κοντεύουν,
πάει τὸ φεγγάρι πάει κι ἡ Πούλια βασιλέψανε
καὶ μόνο ἐγὼ κείτομαι δῶ μοναχὴ Συνέχεια →

Χρόνια τόσα, πόλη – ἀδελφή!

Συνέχεια →