Οἱ σημερινὲς συνθῆκες διαβιώσεώς μας, ποὺ καθημερινῶς δυσκολεύουν, μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ ἐνασχολούμεθα ὅλο καὶ πιὸ συστηματικῶς μὲ ζητήματα ἐπιβιώσεως. Ὁ ἐλεύθερός μας χρόνος μειώνεται διαρκῶς καὶ ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες, μὲ ὅλες τὶς μορφὲς «ἀντιδράσεως» νὰ μᾶς ὑποδεικνύονται (καὶ φυσικὰ νὰ ἐλέγχονται) ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἐσχεδίασαν τὶς σημερινὲς συνθῆκες διαβιώσεώς μας, φαντάζει ἀδύνατος καὶ παράλογος … Συνέχεια
Ἡ λέξις «Matrix», ποὺ κάποιοι χρησιμοποιοῦν πολὺ συχνά, δὲν εἶναι οὔτε ἀληθὴς οὔτε ψευδής. Κρύβει καὶ κάτι ἀπὸ ἀλήθειες, μὰ καὶ πολλὲς παραφιλολογίες. Κι ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ ξεφλουδίσουμε τὶς παραμυθολογίες καὶ νὰ ἑστιάσουμε ἐκεῖ ποὺ χρειάζεται, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὸν κόσμο μας. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς τὰ πάντα, στὸν κόσμο μας, ὁρατὸ κι ἀόρατο, εἶναι … Συνέχεια
Φίλος, λέει, εἶναι αὐτὸς ποὺ σὲ νοιώθει, ποὺ σὲ πονᾶ, ποὺ στέκεται δίπλα σου καὶ στὰ καλὰ καὶ στὰ δύσκολα. Κι ἔτσι εἶναι, πράγματι. Μόνον πού, κάποιες φορές, ἀκόμη καὶ αὐτοὶ ποὺ λογίζονται ὡς φίλοι χάνονται, γιὰ τοὺς ὁποίους δικούς τους λόγους, ἀφήνοντας βαθειὲς πληγὲς πίσω τους…
Ὅταν ὁ Κόσμος μας φαίνεται νὰ μικραίνῃ, τότε κάπου, κάτι, σὲ κάποιαν τυχαία στιγμή, καταλάβαμε λάθος. Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ …«ξεκολλήσουμε» εἶναι νὰ βροῦμε ἐκεῖνο τὸ σημεῖον, νὰ τὸ ἀναγνωρίσουμε, νὰ τὸ ἀναλύσουμε, νὰ τὸ ἀποδομήσουμε καὶ τελικῶς νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὸ βάρος του.
Πόσο συχνά πιάνουμε τούς ἑαυτούς μας νά παίζουν ῥόλους; Πόσο συχνά πασχίζουμε νά κρύψουμε κάποιαν συμπεριφορά μας; Πόσο συχνά ὑποκρινόμεθα κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού εἴμαστε… Καὶ ὤ… Πόσο ἀστεῖοι εἴμαστε!!! Εἶναι τόσο ἄδικο νὰ μᾶς ἀγαποῦν, νὰ μᾶς ἐκτιμοῦν, νὰ μᾶς σέβονται γιὰ κάτι ποὺ …δὲν εἴμαστε!!!
Ὁ κόσμος μας μᾶς ἀνήκει καὶ ἔχουμε κάθε δικαίωμα, ταὐτοχρόνως ἐπίσης μὲ κάθε εἴδους ὑποχρέωσιν, ὄχι μόνον νὰ τὸν προστατεύουμε, ἀλλά, ἐπὶ πλέον καὶ νὰ τὸν ἐπαναδομήσουμε, σὲ νέες βάσεις καὶ ἔξω ἀπὸ τὰ γνωστὰ πρότυπα, ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν, ὡς ἀδιαπραγμάτευτα. Αὐτὰ τὰ πρότυπα, κάθε στιγμὴ τώρα πιά, ἀποδεικνύεται πὼς ἐκτὸς ἀπὸ πλαστὰ εἶναι καὶ … Συνέχεια
