Ὅταν ὁ Κόσμος μας φαίνεται νὰ μικραίνῃ, τότε κάπου, κάτι, σὲ κάποιαν τυχαία στιγμή, καταλάβαμε λάθος.
Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ …«ξεκολλήσουμε» εἶναι νὰ βροῦμε ἐκεῖνο τὸ σημεῖον, νὰ τὸ ἀναγνωρίσουμε, νὰ τὸ ἀναλύσουμε, νὰ τὸ ἀποδομήσουμε καὶ τελικῶς νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὸ βάρος του.

Τὶς περισσότερες φορὲς στὴν ζωή μας ἐπαναλαμβάνουμε τὰ ἴδια λάθη.
Ὄχι διότι εἴμαστε ἀνεπίδεκτοι μαθήσεως ἀλλὰ διότι κάποιο ἀπὸ αὐτὰ δὲν αἰσθανθήκαμε ἀρκετὰ δυνατοὶ γιὰ νὰ τὸ ἐπεξεργασθοῦμε καταλλήλως. Αὐτὸ εἶναι, ποὺ σὰν φάντασμα, ἐπανέρχεται, ἀλλοιώνοντάς μας τὶς εἰκόνες γιὰ τὴν πραγματικότητα καὶ γιὰ τὸν ἑαυτόν μας.

Ἡ μόνη μας λύσις εἶναι ἡ …ἐπιστροφή.
Ἀγγίζουμε τὸ λάθος μας, τὸ κανανοοῦμε, τὸ ἀναγνωρίζουμε, συνονιλοῦμε μαζύ του, τὸ σεβόμεθα, τὸ εὐχαριστοῦμε καὶ τὸ …ἀποχαιρετοῦμε.
Μόνον ἔτσι μποροῦμε νὰ συνεχίσουμε μὲ νέα ὄνειρα καὶ πραγματικὴ δημιουργικότητα.

Φιλονόη

Νὰ πιστεύουμε σὲ ἐμᾶς καὶ στοὺς ἄλους…
…ἐτοῦτος ὁ κόσμος μόνον ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ πιστεύουν στὶς δυνατότητές τους καὶ στὶς δυνατότητες τῶν γύρω τους θὰ ξανα-ἀνθίση…

Νὰ ἀναγνωρίζουμε τὶς κακοτοπιές…
…μόνον ἔτσι θὰ τὶς ἀποφεύγουμε…

εἰκόνα