Πολλοὶ ἀπὸ ἐμᾶς πιστεύουν, ἀκόμη, πὼς ὅλα περιστρέφονται γύρω ἀπὸ τὴν πτωχοποίησιν τῆς κοινωνίας μας. Κάποιοι ἄλλοι πιστεύουν, ἐπὶ πλέον, πὼς μέσα ἀπὸ τὸ κοινωνικο-οἰκονομικὸ πείραμα ποὺ μᾶς ἐπεβλήθη, ἀπομειώνονται οἱ τελευταῖοι βαθμοὶ ἐλευθερίας μας . Κάποιοι, ἀκόμη λιγότερο, πιστεύουν ἐπὶ πλέον τῶν προηγουμένων, πὼς ὅλο αὐτὸ ποὺ ζοῦμε εἶναι ἡ τελευταία ἀναλαμπὴ ἐλευθερίας μας.
…καὶ καλούμεθα νὰ βαδίσουμε μόνοι μας σὲ αὐτούς!!! Δρόμοι ποὺ ἀγνοοῦμε, μὰ ποὺ τοὺς βλέπουμε ἐμπρός μας ὅταν μόνον μᾶς …πρέπῃ!!! Ἤ, ἄλλως, δρόμοι κλειστοὶ κι ἀνύπαρκτοι πού, ἐξ αἴφνης, ἀπὸ τὸ πουθενά, ἐμφανίζονται γιὰ νὰ τοὺς περπατήσουμε, ὅταν τὰ ἀδιέξοδα πληθαίνουν… Στὴν πραγματικότητα ὅμως δὲν εἶναι δρόμοι ἀνύπαρκτοι, ἀλλὰ δρόμοι λησμονημένοι… Κι ἐμεῖς, τώρα, … Συνέχεια
Ἡ Ἀνθρωπότης δὲν εὑρίσκεται σὲ μεγάλον κίνδυνο. Σὲ μεγάλο κίνδυνο εὑρίσκεται ὅλος ἐκεῖνος ὁ μηχανισμὸς ποὺ προσπάθησε (κι ἐπέτυχε μερικῶς) νὰ διατηρῇ ἐν σκοτασιστικῇ δουλείᾳ τὴν Ἀνθρωπότητα, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, καθὼς ἐπίσης καὶ νὰ τὴν ἐλέγχῃ μέσα ἀπὸ παραμυθολογίες, δοξασίας καὶ Παρὰ Φῦσιν τακτικές. Καὶ σαφῶς δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορά, μέσα στὴν γνωστή μας … Συνέχεια
Δύσκολον; Ἀδύνατον; Παράλογον;
Εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ κλεινόμεθα στὰ καβούκια μας καὶ νὰ θεωροῦμε ἑαυτοὺς θύματα. Εἶναι ἀκόμη εὐκολότερον νὰ μυξοκλαῖμε διαρκῶς αἰσθανόμενοι παγιδευμένοι. Καί, τελικῶς, εἶναι ἰδιαιτέρως εὔκολο τὸ νὰ θεωροῦμε ἑαυτοὺς ἐξηρτημένους ἀπὸ ἁλυσίδες ἀόρατες καὶ ὀρατές, πιστεύοντας πὼς δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ κι ἄξιοι νὰ δράσουμε οὐσιαστικῶς γιὰ νὰ ἐπέλθουν ῥιζικὲς ἀλλαγές, δικαιολογῶντας ἔτσι ἀκόμη καὶ … Συνέχεια
Κάθε φορὰ ποὺ θέτουμε ἕναν στόχο, μικρὸ ἤ μεγάλο, ὀφείλουμε νὰ τοῦ ἀφοσιωνόμεθα ὁλοκληρωτικῶς. Ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐὰν θὰ πάη, ἤ ὄχι, καλά, ἡ στόχευσίς μας, ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ δόσουμε τὸν χρόνο μας καὶ τὸν κόπο μας, ἐὰν θέλουμε νὰ ἐπιτύχουμε.
