Τὸ νὰ διαβιοῦμε σὲ ἕναν κόσμο ὅπου ἡ ἀσκήμια ἐπικρατεῖ δὲν εἶναι κάτι καλό, ἀλλὰ καθίσταται ἀνεκτό, ἐφ΄ ὅσον, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγώτερο συμβιβαζόμεθα, ἐξ ἀνάγκης. Ἡ ἐπιβιώσεις εἶναι ἀνάγκη καὶ ἡ ἀνάγκη αὐτὴ ξεθωριάζει τὶς ἄλλες, τὶς ἐπίσης οὐσιώδεις.
Κι ἐμεῖς δὲν τὸ ἔχουμε ἀντιληφθεῖ. Ἡ ζῳὴ χρειάζεται, γιὰ νὰ τὴν ζήσουμε, δύο σημαντικὰ στοιχεῖα: Νὰ παραμένουμε, ὅσο τὸ δυνατον πιὸ κοντὰ στοὺς φυσικοὺς νόμους, ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, ἀλλὰ καὶ νὰ μποροῦμε κάθε μας στιγμή, ὅπου κι ὅπως θὰ εἴμαστε, νὰ παραμένουμε …ἀνοικτοὶ στὸ νέο καὶ νὰ ἀπολαμβάνουμε αὐτὸ ποὺ ἔχουμε. Μικρὸ … Συνέχεια
Ἰσχύει αὐτὸ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο… …μὰ πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα γιὰ ἐμᾶς!!! Συχνά, πολὺ συχνά, καταθέτω μίαν παγιωμένη μου -πλέον- «ἄποψιν», ποὺ τοποθετεῖ τὸν ἄνθρωπο στὸ …«κέντρο τοῦ σύμπαντος». Ἡ ἀλήθεια εἶναι ἀκριβῶς ὅπως τὴν γράφω. Ὅλοι μας, μὰ ὅλοι μας, μηδενὸς ἐξαιρουμένου, ὁ καθεὶς γιὰ τὸν ἑαυτόν του καὶ μόνον, νοιώθουμε πὼς … Συνέχεια
Φοβᾶσαι πολύ;; Ὅλοι μας φοβόμαστε λίγο, ἐὰν ἀφήνουμε τοὺς κατσαπλιάδες τῆς ζωῆς μας νὰ ἀσκοῦν ἐπάνω μας ἐπιδράσεις… Μὰ δὲν ἔχει νόημα, διότι δὲν μᾶς λὲν ἀλήθειες. Δὲν ἔχει νόημα, διότι οὔτως ἤ ἄλλως πρέπει νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ τὴν …κόλασιν κυριολεκτικῶς, γιὰ νὰ εὕρουμε τοὺς Ἑαυτούς μας. Τοὺς πραγματικούς μας Ἑαυτούς. Τοὺς Ἕλληνες … Συνέχεια
Ἔχουμε μήπως ἀναρωτηθῆ γιά τό πόσο ἀνεξάρτητοι, ὡς προσωπικότητες, εἴμαστε; Μήπως τελικῶς ὅλη αὐτή ἡ εἰκόνα πού ἔχουμε «δομήση» γιά ἐμᾶς εἶναι μία πλάνη πού ἀπαιτεῖται (ἐπὶ τέλους!!!) νά καταῤῥιφθῇ, γιά νά ἐπαναδομηθῇ σέ ἄλλα, γερά, θεμέλια; Μήπως καταλήξαμε νά νομίζουμε ἄν τί νά γνωρίζουμε;
Ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς θυμώνουν, ποὺ μᾶς ἐξοργίζουν, ποὺ μᾶς ἀναστατώνουν τὶς ζωές, ἐὰν τὰ παρατηρήσουμε ψύχραιμα, θὰ διαπιστώσουμε πὼς στὴν πραγματικότητα εἶναι κι αὐτὰ ποὺ ὀφείλουμε νὰ καταπιασθοῦμε ἐντατικῶς μαζύ τους, διότι μᾶς ἀπομειώνουν βαθμοὺς Ἐλευθερίας. Εἶναι στὴν πραγματικότητα ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ξεχάσαμε νὰ προστατεύσουμε καὶ τώρα κραυγάζουν πὼς δὲν ἔχουμε ἄλλα περιθώρια. Ὅμως … Συνέχεια
