Πολιτικὸς καθωσπρεπισμός, χάος καὶ ἀναρχία.

Πολιτικός καθωσπρεπισμός, χάος και αναρχία.. μια μέγγενη που στραγγαλίζει τη κοινωνία μας και μας εξωθεί στα άκρα.. άλλους γρήγορα, όπως τον άτυχο συμπατριώτη μας που έπεσε νεκρός από μια επίθεση μίσους.. και άλλους αργά και βασανιστικά, όπου με μικρές αλλά σταθερές οικονομικές αφαιμάξεις, τους οδηγεί στην απελπισία και στην αυτοκτονία.

Πολιτικοί πειραματισμοί στήν Ἑλληνική κοινωνία;

Το ύστατο επιχείρημα για την κοινωνικοποίηση, κατά τα σοσιαλιστικά μοντέλα, είναι το γεγονός (θεωρητικά) ότι τα άτομα θα έχουν τη δυνατότητα να απέχουν από ακριβές και αυστηρές εργασιακές ρουτίνες, ώστε οι κοινωνικές τους επιθυμίες να βρουν μέσω της εργασίας τους αυτοπραγμάτωση.

Σαφέστατα όμως η Ελληνική πραγματικότητα, σχετικά με την κοινωνική αναγνώριση και την αυτοπραγμάτωση, φέρει διαφορετικά μέτρα και σταθμά, καθώς η ατομική επιθυμία για προβολή και μόνο, έχει γίνει αυτοσκοπός. Κατά συνέπεια η κοινωνική καταξίωση και αναγνώριση, παρακάμπτεται και δίνει τη θέση της στην κοινωνική αναγνωρισιμότητα, χωρίς όμως τα εχέγγυα της αναγνώρισης.

Και φυσικά η διαφορά είναι ιδιαίτερα διακριτή μιας και η αναγνώριση δεν χρειάζεται κάποιο ατομικό πόνημα Συνέχεια

Ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴν κομματοκρατία.

Σήμερα γράφει ὁ φίλος Πέτρος Βιολάκης.

Φιλονόη.

Απαλλαγή από την κομματικοκρατία. Για να πάει η Ελλάδα μπροστά

Η Ελλάδα και οι Έλληνες πολιτικοί (και πολιτικά μεγαλοστελέχη) του παλαιοκομματικού συστήματος, θυμίζουν σε πολλά την κατάσταση που βρέθηκε το ΝΑΤΟ μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής “απειλής” και το τέλος του διπολισμού: Και αυτοί ψάχνουν να βρουν λόγους ύπαρξης. Και ως σύγχρονοι Δον Κιχώτες δημιουργούν φανταστικούς εχθρούς.. μόνο και μόνο για να κρύψουν την αποτυχία τους και τη ζημιά που προξένησαν στο Ελληνικό έθνος. Επαναπαύονται στην σιγουριά ότι ο λαός θα ξεχάσει ή και θα μπερδευτεί, με όσα κατά καιρούς έκαναν και είπαν, γιατί απλούστατα θέλουν να πιστεύουν ότι κανείς δεν ασχολείται, δεν πολιτικοποιείται (όχι κομματικοποιείται), και συνεχίζουν το ίδιο τροπάριο, την ίδια παραπλάνηση. Όμως είναι στο χέρι μας να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε λίγο περισσότερο, να αποκτήσουμε πάλι την αξιοπρέπειά μας, την εθνική μας ομοψυχία και αλληλεγγύη. Να τους θυμίσουμε ότι είναι εντολοδόχοι και όχι Συνέχεια

Μετὰ τὴν κρίσιν τῶν ἀξιῶν καὶ τῆς ἠθικῆς ἔρχεται τὸ (πολιτικόν) πλιάτσικον.

Με δεκάδες χιλιάδες κόσμο να είναι οργισμένος (όχι πλέον αγανακτισμένος) και επί ποδός και να διαμαρτύρεται, δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπαθούν να καρπωθούν την αγανάκτηση για την διαφθορά των πολιτικών και την ηθική και οικονομική χρεωκοπία που έχουν οδηγήσει αυτή τη χώρα. Πλέον, η έκπτωση των θεσμών και η αλλοτρίωση της πολιτιστικής ταυτότητας μεγάλου μέρους των Ελλήνων οδηγεί σε επαναπροσδιορισμό των χαρακτηριστικών που τη συνθέτουν. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, και όσο εμείς ασχολούμαστε με τα μνημόνια και τις δόσεις..αν θα τις πάρουμε ή όχι.. και τις συναινέσεις.. κάποιοι συνεχίζουν να διορίζουν, κάποιοι άλλοι να τα παντελονιάζουν (κομματικές επιδοτήσεις κλπ)…. κάποιοι να λαμβάνουν περισσότερους των 12 μισθών, κάποιοι να απολαμβάνουν τα ασημικά και τα μάρμαρα, που ο λαός αυτής της χώρας πλήρωσε με αίμα…. και τέλος κάποιοι να ξεπουλάνε κυριαρχικά δικαιώματα που αποκτήθηκαν μετά από αγώνες και θυσίες των προγόνων μας. Συνέχεια

Μετὰ τὴν κρίσι τῶν «ἀγανακτισμένων»…..

ἔρχεται τὸ πολιτικό πλιάτσικο.

Ἀπὸ τὸν Πέτρο Βιολάκη ἕνα ἐνδιαφέρον κείμενο, μὲ καθαρὲς τοποθετήσεις καὶ μὲ μία «ἀγανακτισμένη» ματιά.

Ἡ οὐσία, στὴν ὁποίαν ἀξίζει νὰ παραμείνουμε, εἶναι ἡ δικαιοσύνη. Ἐπί τέλους σὲ αὐτὴν τὴν χώρα θά πρέπῃ κάποτε νὰ τὴν κατακτήσουμε.  Κι ἐὰν αὐτὸ σημαίνει πὼς θὰ πρέπῃ κάποιοι νὰ Συνέχεια