Γιὰ νὰ μπορέσῳ νὰ ἐντοπίσω-προσδιορίσω τὴν αἰτιότητα τῶν πάντων, ἀρκεῖ μόνον νὰ κυττάξω …μέσα μου μὲ προσοχὴ καὶ νὰ ἀναρωτηθῶ εἰλικρινῶς κι ἐντίμως γιὰ τὸν δικό μου ῥόλο ἐπὶ τοῦ πλανήτου.
Ἡ θέσις τοῦ Ἀνθρώπου, πρωταγωνιστικὴ σαφῶς, μέσα σὲ αὐτὸν τὸν ὑπέροχα σκληρὸ κόσμο μας, εἶναι αὐτὴ ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς δόσῃ καὶ τὸ αἴτιον, μὰ καὶ τὸ …τέλος. Συνέχεια →

Ἐπιλέγω πάντα τὸν καλλίτερο δρόμο…
Ἐκεῖνον ποὺ θὰ μὲ ὁδηγήσῃ σὲ ἠθικὴ ἱκανοποίησιν.
Μὰ ἡ ἠθικὴ ἱκανοποίησις, ἡ πραγματική, κι ὄχι ἡ ἐπιδερμική, ἀναφέρεται πάντα στὸ κοινὸ καλό. Συνέχεια →

Ὅταν καθημερινῶς διαπιστώνουμε γύρω μας τὸ ἐπίπεδον καὶ τὸ μέγεθος τῆς καταῤῥεύσεως, εἶναι δύσκολον (ἔως κι ἀδύνατον) νὰ μπορέσουμε νὰ διατηρήσουμε στὸ μυαλό μας ἕναν σκοπό, πολλῷ δὲ μᾶλλον νὰ ἀγνοήσουμε τὴν περιῤῥέουσα καθημερινότητα τῆς ἀποδομήσεως καὶ τῆς καταστροφῆς καὶ νὰ ἐπικεντρωθοῦμε στὴν δημιουργικότητα. Συνήθως μάλιστα ἐπιτρέπουμε στὶς ἐξωτερικὲς συνθῆκες νὰ μᾶς παρασύρουν τόσο πολύ, ποὺ τελικῶς, ἄλλος περισσότερο κι ἄλλος λιγότερο, καταλήγουμε νὰ αἰσθανόμεθα τμῆμα τοῦ καταῤῥέοντος οἰκοδομήματος, ἐντὸς τοῦ ὁποίου διαβιοῦμε, φοβούμενοι πὼς τὸ διαφαινόμενον τέλος περιλαμβάνει τὰ πάντα. Συνέχεια →

Σὰν δείκτης… Σὰν ἀφετηρία γιὰ προβληματισμό…
Σὰν πηγὴ πληροφορίας… Σὰν μέσον ἐκτονώσεως…
Σὰν ἀφορμὴ γιὰ μάθησιν.. Σὰν εὐκαιρία γιὰ ἀποφάσεις… Συνέχεια →

Ἡ καθημερινότης μας, ἀπείρως διαβρωτική, μὰ καὶ ὑπὲρ τοῦ δέοντος -γιὰ τοὺς πολλοὺς – καθησυχαστική, μᾶς ὁδηγεῖ σταθερῶς, ὡς ἄτομα καὶ ὠς κοινωνίες, σὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερες ἀδρανειακὲς καταστάσεις. Ὅσο δὲ περισσότερος ὁ χρόνος παραμονῆς μας σὲ τέτοιες συνθῆκες, τόσο δυσκολότερος ἡ ἀπόφασις γιὰ τὴν ἔξοδό μας ἀπὸ αὐτές.

Ὅλα τὰ ἐμπόδια στὰ μάτια μας φαντάζουν ἀνυπέρβλητα. Ὅλα τὰ ἀντιλαμβανόμεθα ὡς βαρύτατα καὶ ὑπερβολικά. Ὅλα τὰ βιώνουμε ὅμως ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ φυλακισμένου.
Τί θά βλέπαμε ὄμως ἐάν καταφέρναμε, ἔστᾦ καὶ στιγμιαίως, νά δοῦμε τόν κόσμο μας ἀπό ἄλλες ἀποστάσεις καί ἔξω ἀπό τά «σίδρα τῆς φυλακῆς» μας;
Ἕνα εἶναι βέβαιον μόνον: θὰ ἀλλάζαμε πολλές μας ἀπόψεις γιὰ τὰ πάντα.

Ὅλα τὰ γεγονότα, καταληκτικῶς, δείχνουν νὰ μᾶς παρασύρουν σὲ μία διαιρκῶς διογκουμένη στασιμότητα, ἀπὸ τὴν ὁποίαν, θεωρητικῶς, οὐδεὶς δύναται νὰ διαφύγῃ.
Ὅμως ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ οἱ περισσότεροι ἀντιλαμβάνονται μὲ αὐτὴν τὴν λογικὴ σήμερα τὸν κόσμο μας, κάτι φαίνεται νὰ εἶναι ἀπολύτως λάθος. Κι αὐτὸ τὸ λάθος, γιὰ νὰ ἐντοπισθῇ καὶ νὰ ἀντιμετωπισθῇ, ἀπαιτεῖται ἡ προσωπικὴ ἀπόφασις τοῦ κάθε ἑνὸς χωριστά.

Ἐὰν συνυπολογίσουμε πὼς ὁ κυριότερος λόγος ἀρνήσεώς μας νὰ ἐπεξεργασθοῦμε καὶ νὰ διερευνήσουμε τὶς ἐνυπάρχουσες δυνατότητες ἐξόδου μας, ἀπὸ τὶς κάθε εἴδους κι ἐπιπέδου παγιδεύσεις μας, εἶναι ἡ καθημερινή μας ἐνασχόλησις μὲ τὸ ζήτημα τῆς ἐπιβιώσεως, τότε εὔκολα ἀντιλαμβανόμεθα πὼς ὁ κάθε συμβιβασμός μας εἶναι, σὲ μεγάλον βαθμό, ἀποτέλεσμα δικῆς μας καὶ μόνον ὑποχωρήσεως σὲ καίρια ζητήματα. 

Τελικῶς ὅλοι μας καταλήγουμε, ἀργὰ ἀλλὰ σταθερά, στὸ νὰ θεωροῦμε ὡς μὴ ἀναστρέψιμο τὴν παραμονή μας στὴν σημερινὴ φυλακή μας. Στὴν πραγματικότητα ὅμως εἶναι τόσο ἐπίπλαστος καὶ ἀσταθὴς αὐτὴ ἡ φυλακή μας, ποὺ ἐὰν ἐμεῖς δὲν ἀποφασίσουμε νὰ δράσουμε ἀποφασιστικῶς κι ἄμεσα, γιὰ νὰ τὴν γκρεμίσουμε καὶ νὰ ἐπανεκκινήσουμε τὰ πάντα στὶς ζωές μας, τότε οἱ ἐπερχόμενες ἀνατροπές, σὲ κοινωνικό, οἰκονομικὸ καὶ περιβαλλοντικὸ ἐπίπεδον, θὰ μᾶς παρασύρουν ταχύτατα πρὸς τὴν ἄβυσσο.

Οὐδέποτε ἰσχυρίσθηκα πὼς εἶναι εὔκολος δρόμος τὸ νὰ ξεκινήσῃ κάποιος γιὰ τὸ ἄγνωστον, ἀπὸ ἀχαρτογράφητες διαδρομές. Αὐτὸ ποὺ ἰσχυρίζομαι, χρόνια τώρα, εἶναι πὼς γιὰ νὰ ἀλλάξουμε κάτι στὶς ζωές μας ἀπαιτεῖται ἰσχυρὰ θέλησις. Ὅταν ἡ θέλησις πράγματι κτισθῇ ἀπὸ ἐμᾶς, τότε ἡ ἀπόφασις εἶναι τὸ ἐπόμενον βῆμα. Καὶ εἶναι μόνον ἡ ἀπόφασις ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς ξεκολλήσῃ ἀπὸ τὶς ἀδράνειες. Τὸ γιατί ὅμως ὁ καθεὶς ἀπὸ ἐμᾶς πρέπει νὰ τὸ ἀπαντήσῃ μόνος του.

Τελικῶς αὐτὸ ποὺ μᾶς συμβαίνει εἶναι τόσο ἁπλό, ποὺ συνήθως καθίσταται …ἀδιανόητον!!!

Φιλονόη

εἰκόνα

Εἶναι κάπως …παρανοϊκὸ τὸ νὰ πιστεύουμε πὼς μὲ τόσα προβλήματα ἐμεῖς μποροῦμε νὰ δραπετεύσουμε.
Τοὐλάχιστον ἔτσι φαντάζει στὸ μυαλὸ τῶν πολλῶν.
Μὰ τὸ νὰ μποροῦμε νὰ …δραπετεύσουμε εἶναι πρωτίστως νοητικὸ καὶ κατόπιν ὅλα τὰ ἄλλα.
Τί νά τό κάνω ἐάν πράγματι …δραπετεύσω ἀλλά κουβαλῶ μέσα μου ὅλην τήν καθημερινότητά  μου;
Ἔχω πάρει τὸ …κλουβί μου βόλτα. Συνέχεια →