Ἐξαιρετικὸ ἐρώτημα ἀπὸ τὸν Τετραφάρμακο… Κι ἐνδιαφέρουσα ἡ τοποθέτησίς του… Ὅλα ὑπὸ ἔρευνα… Ὅλα ὑπὸ ἀναίρεσι… Ὅλα γιὰ γκρέμισμα κι ἀναδόμησι…
Ὅμως… Μία μικρὴ ἔνστασις…
Έκεῖ ἔξω στὶς πλατεῖες κάτι ψήνεται.. Κάτι μαγειρεύεται… Κάτι ἀλλάζει…. Ἂς μὴ τὰ ἰσοπεδώνουμε ὅλα…
Σίγουρα δὲν μποροῦν ὅλα αὐτὰ ποὺ πρέπῃ νὰ ἀλλάξουν, νὰ ἀλλάξουν σὲ μίαν ἡμέρα ἢ σὲ μίαν στιγμή. Θέλει χρόνο… Ἂς τὸν ἀφήσουμε νὰ κυλήσῃ! Εἶναι Συνέχεια
Όπως είναι σε όλους μας γνωστό, κάτω στην πλατεία βρίσκονται οι “σοφοί” πολίτες που όλα τα ξέρουν, και γι’ αυτό πήραν την άδεια από τη σημαία να μας μορφώσουν και να αποφασίζουν για όλους τους υπόλοιπους, και πάνω βρίσκεται ο “όχλος” που δεν ξέρει τι του γίνεται και του χρειάζεται η καθοδήγηση.
Οι κάτω λοιπόν, δεν τους φτάνει που μιλάνε σε μικρόφωνο, δεν τους φτάνει Συνέχεια
Ἄνθρωποι στὶς πλατεῖες. Σὲ ὅλες τὶς πλατεῖες μας. Χιλιάδες πρόσωπα ποὺ ἀποζητοῦν τὸν τρόπο καὶ τὸν δρόμο γιὰ νὰ γίνουν πολίτες. Εἶναι πολὺ ὄμορφο αὐτὸ ποὺ γεννιέται…
Εἶναι βέβαια ἀπὸ κοντά καὶ γύρω γύρω, ὅλοι αὐτοὶ ποὺ τόσους χρόνους μᾶς τσάκιζαν τὸ ἠθικό, τὴν αὐτοπεποίθησι καὶ τὴν σκέψι. Πῶς νὰ φύγουν; Καὶ ποῦ νὰ πᾶνε; Δὲν ξέρουν ἄλλον τρόπο γιὰ νὰ ἐπιβιώνουν.. Μόνον αὐτόν. Τῆς προσκολλήσεως καὶ τῆς ἁρπακτῆς. Δὲν ἔχουν μάθει νὰ ζοῦν ὄρθιοι. Μόνον σκυμμένοι ἢ σερνάμενοι κατὰ γῆς. Πῶς λοιπὸν νὰ καταλάβουν ὅτι αὐτὸ ποὺ γεννιέται θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ ἀποτελέσῃ τὸν δρόμο καὶ γιὰ τὴν δική τους ἀναγέννησι; Δὲν μποροῦν…. Δυσκολεύονται….
Ὅλοι ὄσοι γεννηθήκαμε καὶ μεγαλώσαμε μέσα σὲ αὐτὸ τὸ «ἀποστειρωμένο» σύστημα, δὲν μάθαμε ποτέ νὰ σκεπτόμαστε. Ποτέ νὰ κρίνουμε. Δεχόμασταν τὰ πάντα. Καὶ τὰ λαμβάναμε ἄλλοτε ὡς νίκες κι ἄλλοτε ὡς ἥττες. Ἀναλόγως τοῦ τρόπου ποὺ ἐκπαιδευθήκαμε.
Πολὺ φοβοῦμα πὼς ἡ παρακάτω καταγγελία (ὅπως καὶ πολλὲς ἄλλες ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα καὶ εἰδικῶς ἀπὸ τὸ Σύνταγμα) εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἀληθινή. Δὲν περιμένουμε διαψεύσεις ἢ ἐπανατοποθετήσεις. Διότι ἐὰν κρίνουμε ἀπὸ τὴν ἔως σήμερα πορεία κάποιων, ἀντιλαμβανόμαστε πὼς ὡς ἄλλοι νεοταξίτες ἁπλῶς προωθοῦν τὰ συμφέροντά τους. Δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅλα αὐτὰ τὰ νούμερα πὼς τὸ παιχνίδι δὲν εἶναι δικό τους. Πὼς τὸ παιχνίδι εἶναιτῶν Ἑλλήνων. 
Καὶ ξάφνου ἄρχισαν νὰ ἐμφανίζονται σωτῆρες….
Νὰ μὴν ἔχουμε ὅμως παράπονο…
Τέτοια παραγωγὴ σὲ «σωτῆρες» δὲν νομίζω νὰ ἔχῃ ἄλλος λαός…. Ἀπὸ ποῦ νὰ ξεκινήσουμε καὶ ποῦ νὰ σταματήσουμε; Τί ἀκαδημαϊκούς, τὶς πολυτεχνειακούς, τί μουσικούς, τί ἀντιμνημονιακούς, τί καθυστερημένους πατριῶτες, τί «ἀγανακτισμένους»…. Ξαφνικά ἡ Ἑλλάδα μας, τοῦ κλώτσου καὶ τοῦ μπάτσου, ἔως πρὸ τινος, ἔγινε παραγωγός «σωτήρων»!!!
Ἔχουμε διαβάσει τὰ πάντα!!! Τόσες πατριωτικές δυνάμεις ποῦ τὶς ἔκρυβε τόσα χρόνια ὁ τόπος μας; Καὶ γιατί ΤΩΡΑ εἰδικά ξεκίνησαν ὅλοι τους μία ἐκστρατεία διασώσεώς μας; Τί στό καλό; Τελείωσε ἐκείνη ἡ καρδάρα μὲ τὸ μέλι καὶ πᾶμε σὲ νέα; Νὰ μὴν ἀναφερθοῦμε φυσικὰ σὲ ἐξαγγελίες καὶ δηλώσεις καὶ ψηφίσματα…
Ὁ «μέγιστος» Μπουτάριος ᾡμίλησε καὶ εἶπε στὸν Μίκη «μὴ μιλᾶς ἐσύ»…. Τὸ ἀνέκδοτον τῆς ἑβδομάδος ἦταν αὐτό…
Ἀπαγορεύει τὴν ὁμιλία Θεοδωράκη στὴν Θεσσαλονίκη ὁ «δήμαρχος»! Κρᾶτος ἐν κράτει ὁ «δήμαρχος» παρακαλῶ. Ὁ κεμαλοπαθὴς ὀθωμανολάτρης, ἐφ’ ὅσον πρωτίστως ἀκύρωσε τὴν γενοκτονία, ἀπαξίωσε τοὺς Ποντίους, ἔφτυσε τὴν ἱστορία, ἔρχεται τώρα νὰ μᾶς τὸ παίξῃ βασιλικότερος τοῦ βασιλέως.
