Η μνήμη του σπαθιού
είναι αυτή
που το δημιούργησε
μετά από κάθε χτύπημα
του δασκάλου
του ατσαλιού
πήρε τη μορφή
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: μονόλογοι καὶ σκέψεις
11 ἑκατομμύρια στό ἔλεος μιᾶς κλίκας μισανθρώπων, σαδιστῶν και παραφρόνων
Ο σαδιστής, ο παράφρων και ο ψυχασθενής
Δεν σβήστηκε από τη μνήμη μου, παρά τα χρόνια που πέρασαν, μια σκηνή από ταινία ασπρόμαυρη, που δεν θυμάμαι καν τ’ όνομά της κι ούτε τίποτα άλλο απ’ αυτήν, παρά μονάχα το τρομαγμένο πρόσωπο κάποιου μέσα σ’ ένα δωμάτιο κελί, οι σιδερένιοι τοίχοι του οποίου αργά αλλά σταθερά μετακινούνταν ο ένας απέναντι στον άλλον, με στόχο να τον συνθλίψουν. Αν ήταν να συγκρίνω τεχνικές και τεχνάσματα βασανισμού ανθρώπων στη διάρκεια των αιώνων, αυτό θα το τοποθετούσα στα 10 καλύτερα. Άλλο να σε παίρνει ο χάρος με μιάς κι άλλο να σε πλησιάζει βήμα-βήμα και κατά μέτωπο.
Μετά, στην ίδια ταινία ή μπορεί κι αλλού, ήταν εκείνος ο τύπος που τού ‘χαν Συνέχεια
Ὁ «Ἀττίλας» στήν Κύπρο μέσῳ μνημονίου
Δέν μποροῦσαν νά κάνουν ἀλλοιῶς. Οἱ «κυβερνῆτες» σέ ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τῆς γῆς εἶναι ἐκόντες, ἄκοντες ὑποχείρια τῶν ἰσχυρῶν τοῦ πλανήτου.
Ἀνδρείκελα τῶν σφετεριστῶν τοῦ πλούτου καί τῆς ἐξουσίας. Ἐχθροί τῶν λαῶν.
Ἡ Κύπρος ὁδηγήθηκε στήν ἀγχόνη τῆς τρόϊκας, κυρίως, γιατί ἀγόρασε τοξικά ἑλληνικά ὀμόλογα.
Μόνον οἱ λαοί, τώρα, μποροῦν νά ποῦν τήν τελευταία λέξι.
Λύση «Αττίλα» στο Κυπριακό μέσω Μνημονίου
τοῦ Γιώργου Δελαστίκ
Θλιβερός ήταν προχθές ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, όταν εκφωνούσε το διάγγελμα προς τον κυπριακό λαό, που επισημοποίησε την απόφασή του να εντάξει την Κύπρο σε καθεστώς Μνημονίου. Πρόκειται για ολέθρια απόφαση.
Στην περίπτωση της Κύπρου δεν είναι μόνο τα οικονομικά δεινά που θα συνεπιφέρει το Μνημόνιο. Το πολύ σημαντικότερο, το οποίο αφορά ολόκληρο τον ελληνισμό, Συνέχεια
Δέ γαμιέσαι ρέ κράτος!
Δηλαδή πόσο έξυπνοι είναι οι μηχανισμοί σου, ρε Κράτος, που θέλουν να με βάλουν να πλακωθώ με τους φαρμακοποιούς επειδή μου ζητάνε να πληρώσω τα φάρμακά μου; Πλήρωσα ποτέ ασφαλιστικές εισφορές στο φαρμακοποιό; Τίποτα δε μου χρωστάει εκείνος. Εσύ μου τα χρωστάς, Κράτος απατεώνα.
Πόσο έξυπνο είσαι, ρε Κράτος, που βάζεις τους μηχανισμούς σου να με πείσουν ότι «Κράτος είμαστε όλοι»; Εγώ είμαι πολίτης. Εσύ έχεις υποχρέωση να με υπηρετείς. Εγώ σε πληρώνω χρόνια ολόκληρα. Κι εσύ με κλέβεις χρόνια ολόκληρα. Αν είναι να μπει κάποιος φυλακή επειδή χρωστάει στον άλλον, είσαι εσύ κι όχι εγώ. Δεν είσαι ανώνυμο κράτος. Έχεις το πρόσωπο του Συνέχεια
Τό σωσίβιο πρόταγμα
Τριάντα οχτώ ολόκληρα χρόνια (1974 – 2012) η καπηλεία της λέξης «δημοκρατία» στη γενέτειρά της έχει κενώσει την έννοια από κάθε πραγματικό περιεχόμενο. Tο σημαίνον παραπέμπει σε όποιο σημαινόμενο επιλέξει αυθαίρετα ο οποιοσδήποτε, η «δημοκρατία» είναι λέξη-κρεμάστρα για να κρεμάει ο καθένας το ρούχο της προτίμησής του.
Aποκατάσταση «δημοκρατίας» αποκαλούσε η σοσιαλεπώνυμη φενάκη την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1985, που επέβαλε στη χώρα καθεστώς απόλυτης μοναρχίας, πρωθυπουργικής, ολοκληρωτικού χαρακτήρα. Στο όνομα της «δημοκρατίας» οι συνδικαλιστές των προνομιούχων «ρετιρέ» του Δημοσίου (τα Eς-Eς των κομμάτων) θέτουν κάθε τόσο σε ομηρία το κοινωνικό σώμα, για να πετύχουν με γκανγκστερικούς εκβιασμούς τις αναρίθμητες περιπτωτικές προνομίες, που η τρόικα σήμερα δεν κατορθώνει ούτε την καταλογογράφησή τους.
«Δημοκρατία» ονομάζει και η ενεστώσα κυβέρνηση (κατ’ ευφημισμόν «συνεργασίας») τη Συνέχεια
Ἡ Ντροπή τῆς Εὐρώπης
Ἡ Ντροπή τῆς Εὐρώπης.
«…………………Στερημένη ἀπό πνεῦμα ἐσύ θά φθαρῇς, χωρίς τήν χώρα, πού τό πνεῦμα της, ἐσένα Εὐρώπη, δημιούργησε»
Günter Grass.
Συνέχεια