«Ἐκμανθάνουσι πάντες ἐν Σπάρτῃ, ἀπὸ πέντε ἐτῶν πυρριχίζειν» Ἀθήναιος, Επιτομή 2.2.134.Απ’ ὀλες τις εικόνες…τα ακούσματα…τα βιώματα της ζωής μου,τίποτα δεν έχει αγγίξει πιο βαθειά στην ψυχή μου, απ’ ότι η θέα και το άκουσμα του Πυρρίχιου χορού..
Από την πρώτη νότα της λύρας..χιλιάδες σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μου.. εικόνες μπρος μου ξεπετάγονται,από μέρη που δεν έχω πάει ποτέ ,από σκηνές που δεν έχω ζήσει κί όμως κατά έναν ανεξήγητο Συνέχεια
Το νούμερο 31328, ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Ηλία Βενέζη, περιγράφει τις αναμνήσεις του συγγραφέως, από την παραμονή του σε κάποιο από τα τάγματα εργασίας των Τούρκων, έχοντας ανάλογη τύχη ως προς αυτό το σημείο, με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, άλλα παράλληλα, διακρινόμενος, από το γεγονός ότι, αυτός υπήρξε ένα από τους ελαχίστους, οι οποίοι επέζησαν ως το τέλος…
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
«Στη μακραίωνη Ιστορία του Έθνους μας, ειδικά στους απελευθερωτικούς αγώνες για ανεξαρτησία της πατρώας γης, πολλοί ήσαν εκείνοι που ανιδιοτελώς προσέφεραν τα υπάρχοντά τους αλλά και την ίδια τους τη ζωή. Στις περισσότερες περιπτώσεις η πολιτεία των Ελλήνων, αναγνώρισε τους αγώνες και τη θυσία τους και κατά κάποιο τρόπο τους αποζημίωσε με τη δημιουργία κάποιου ανδριάντα, ως ελάχιστο φόρο τιμής. Συνέχεια
