Από την πρώτη νότα της λύρας..χιλιάδες σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μου.. εικόνες μπρος μου ξεπετάγονται,από μέρη που δεν έχω πάει ποτέ ,από σκηνές που δεν έχω ζήσει κί όμως κατά έναν ανεξήγητο Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Πυῤῥίχιος
Πυῤῤίχιος: ὁ ἀρχαιότερος ἑλληνικὸς πολεμικὸς χορός.
Θυμᾶμαι παλιά, παιδάκι μικρό, ἔβλεπα τοὺς θείους μου καὶ τὰ μεγάλα μου ἐξαδέλφια νὰ χορεύουν, ὡς «μανιασμένοι» τὸν πυρρίχιο. Κι ἕνα κύμα ἐκστάσεως μὲ ἔπαιρνε καὶ μὲ ἀπογείωνε… Ἔκλεινα τὰ μάτια καὶ ταξείδευα… Εἰκόνες μὲ σπαθιά, ὅπλα, πόλεμο κυριαρχοῦσαν στὴν σκέψι μου… Αἷμα πολύ… Καὶ στὸ τέλος ὁ «μανιασμένος» χορός τῆς νίκης….
Πυρρίχιος. Αἰσθάνομαι αὐτὸν τὸν χορό νὰ ῥέῃ στὸ αἷμα μου… Νὰ μὲ γεμίζει… Ἴσως τὸ γονίδιο… Ἴσως οἱ εἰκόνες… Ἴσως ὅμως καὶ οἱ μνῆμες…