Μὰ ἀπολύτως!
Διάβαζα ὅ,τι στὰ Ἰωάννινα οἱ καθηγητές, οἱ γονεῖς καὶ οἱ μαθητὲς ἐπέλεξαν σὰν τόπο προορισμοῦ τους, γιὰ μίαν σχολικὴ ἐκδρομή, τὸ Μπᾶνσκο τῆς Βουλγαρίας.
Βλέπετε, ἐδῶ τὰ χιονοδρομικὰ κέντρα εἶναι καρακιτσαριό, γιὰ μίαν κοινωνία ὅπως αὐτὴν τῶν Ἰωαννίνων….
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: παρὰ φύσιν
Μιλᾶμε γιὰ παιδικὴ πορνογραφία καὶ δὲν ντρεπόμαστε!!!
Ἀντέχουμε νὰ ἀκοῦμε, νὰ διαβάζουμε, νὰ παρακολουθοῦμε κτήνη ποὺ ἀρέσκονται στὸ νὰ βιάζουν βρέφη, καὶ δὲν ἀποφασίζουμε μόνοι μας νὰ πατήσουμε τὸν διακόπτη καὶ νὰ πάψῃ διὰ παντὸς ἡ Ὕβρις!
Ἀνακαλύπτουμε πὼς κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι σεβάσμια πρόσωπα τῆς κοινωνίας μας, γνωστά, ἀποδεκτά, κοινωνικῶς καταξιωμένα καὶ δὲν ἀναρωτιόμαστε γιὰ τὸ πόσο μεγάλη εἶναι ἡ πλάνη μας ἀναφορικῶς μὲ τὸ «κοινωνικῶς ἀποδεκτόν», τὸ «φαίνεσθαι» καὶ τὸν ὑποτιθέμενον καθωσπρεπισμό μας.
Συνέχεια
Οἱ ὑπάνθρωποι κτηνοβάτες Γερμανοί!
Ναί, αὐτοὶ ποὺ διαμαρτύρονται διότι τοὺς ἀπαγορεύουν νὰ συνευρίσκονται μὲ ζῶα. Τὰ κτήνη!!!
Διότι τί ἄλλο θά μποροῦσαν νά εἶναι αὐτά τά ὄντα, πού δέν σέβονται οὔτε τήν ἴδια τους τήν Φύσι;
Ὅταν ὁ Ἰούλιος Καίσαρ ἐρωτήθῃ γιὰ τοὺς Γερμανούς, τοὺς ἐχαρακτήρισε Βαρβάρους Βαρβάρους. Δὶς Βαρβάρους δῆλα δή. Συνέχεια
Ἕνα κτῆνος ποὺ κατὰ λάθος ἔγινε μάννα!
Αὐτὰ τὰ ὄντα δὲν ἔχουν λόγο ὑπάρξεως! Κανέναν!
Ἡ μητέρα ἐγκατέλειψε τὸν πατέρα καὶ μετὰ ἐγκατέλειψε τὰ δύο ἀπὸ τὰ τρία παιδιά της σὲ ἵδρυμα!
Ἀλήθεια; Γιατί ἀκόμη ὑπάρχει αὐτό τό ὄν;
Μέ ποιό δικαίωμα ἔκανε τρία παιδιά καί τά πετᾶ κατά τόν πιό σιχαμερό τρόπο;
Κι ὁ πατέρας; Ποῦ εἶναι ὁ πατέρας; Αὐτός δέν ἔχει εὐθύνη; Μόνη της τά ἔκανε αὐτά τά παιδάκια
Ἑλλάς, ὅπως Παλαιστίνη!
Ἂς ἔχουμε κατὰ νοῦ πὼς ἡ κατάληψις τῆς Παλαιστίνης, ἀρχικῶς, ἐξεκίνησε μὲ ἕνα τεράστιο μεταναστευτικὸ κῦμα, ποὺ ὅλο καὶ μεγεθύνετο, ἔως ὅτου σήμερα νὰ φθάσουν νὰ εἶναι πρόσφυγες καὶ «ξένοι» μέσα στὴν ἰδίαν τὴν Πατρίδα τους, νὰ διώκονται καὶ νὰ γενοκτονῶνται.
Συνέχεια
Ἡ ἀριστερὰ καὶ ἡ ἀποδόμησις τῶν φύλων.
Ὅταν διάβασα τὸ παρακάτω χαμογέλασα.
Ὄχι μὲ εἰρωνικὴ διάθεσι…
Μὲ πίκρα…
Ἔχουμε ἀφήσει κάθε ἀρχή, κάθε ἀξία, κάθε ἦθος…
Μᾶς πονᾶ ἡ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωσις, τὴν στιγμὴ ποὺ δὲν ἔχουμε τίποτα ποὺ νὰ δικαιολογῇ τὴν ὕπαρξίν μας ἐπὶ τοῦ πλανήτου, ὥς ὄντα ποὺ διαβιοῦν μὲ βάσιν τοὺς φυσικοὺς νόμους…