Δὲν ξέρω…
Διαβάζω ἐδῶ καὶ ἡμέρες γιὰ καταιγίδες, γιὰ στροβίλους, γιὰ τὸν κακό τους τὸν καιρὸ καὶ πράγματι, ἀφ΄ ἑνὸς δὲν φοβᾶμαι, ἀφ΄ ἑτέρου δὲν μὲ ἀγγίζει. Ἐπεὶ δὴ ὅμως ἡ διαίσθησίς μου δὲν εἶναι κάτι ποὺ ἀγνοῶ, θὰ ἔλεγα πὼς μέσα μία φωνούλα μοῦ ὑπαγορεύει πὼς πράγματι κάτι τρέχει, ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ τὸν Ἥλιο. Ὄχι ἀπὸ αὐτόν.
Τότε ἀπό ποῦ; Καί γιατί;
Πρὸ χθὲς συζητούσαμε μὲ ἕναν φίλο, προγραμματιστή, γιὰ τὸ πόσο μποροῦν νὰ ἐπηρεάσουν, ἤ ὄχι, τὰ μαγνητικὰ πεδία τὶς ἐπικοινωνίες μας. Πολύ, αὐτὸ εἶναι ἀποδεδειγμένον.
Εἶτε προέρχνονται ἀπὸ τὸν Ἥλιο, εἶτε ἀπὸ κάτι κοπρόσκυλα ποὺ τὸ παίζουν θεοί, εἶναι τὸ ἴδιο ἐπικίνδυνες. Μόνον ποὺ ὅταν προέρχονται ἀπὸ τὸν Ἥλιο χαρακτηρίζονται ἡλιακὲς κι ὅταν προέρχονται ἀπὸ τὰ κοπρόσκυλα …ἀναβαπτίζονται σὲ ἡλιακές. Ποῦ νά τολμήσουν νά ὁμολογήσουν τά πειράματα πού ἐφαρμόζουν ἐπάνω μας; Τόσο ἀλῆτες…
