Ἰαματικὸ ὕδωρ…

Πανάρχαια ἡ πηγὴ στὰ δεξιὰ τοῦ παλαιοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα, ὅπου ὑπάρχει πλάκα μὲ τὴν ἐπιγραφή:

«ΝΗΜΕΡΤΕΣ ΤΟΔ’ ΥΔΩΡ ΔΗΜΗΤΕΡΟΣ , ΗΝ ΠΟΤΕ ΝΟΥΣΟΙΣ. Συνέχεια

Μὲ ῥίζες ἄφοβες…

Μὲ ῥίζες ἄφοβες...Πότε βοριᾶς… Πότε νοτιᾶς…
τὰ φύλλα μου θροΐζουν…
Μὰ εἶναι οἱ ῥίζες μου ἐλιᾶς,
ἄφοβες, κι ἄνεμοι ἄς ἐρίζουν… Συνέχεια

Λιτὰ μὰ εὐτυχισμένα χρόνια…

Φόρος τιμῆς στὰ ὕστερα μαθητικά μου χρόνια.
Τὸ καφενεῖο τοῦ Σταυριανοῦ στὰ Ὑψηλὰ Ἁλώνια τῆς Πάτρας.

Καθημερινὸ στέκι, ἀνάσα ἐκτονώσεως ἀνάμεσα στὸ σχολεῖο, στὸ διάβασμα… στὰ πρέπει. Συνέχεια

Πρόσκαιρα κρύφτηκε ὁ Ἥλιος…

Πρόσκαιρα κρύφτηκε ὁ Ἥλιος...«Βροχὴ στὸ πρόσωπό μου, κι ὁ ἥλιος…»
«Ἐπάνω ἀπὸ τὰ σύννεφα, κοντά μου ἔλα…» Συνέχεια

Ἴσως στὸν Ὄλυμπο κεῖται ἡ μνήμη τῶν Ἑλλήνων…

Ἴσως στὸν Ὄλυμπο κεῖται ἡ μνήμη τῶν Ἑλλήνων...Ἐπάνω ἀπὸ τὰ σύννεφα τὰ χώματα τῆς ἀρχαίας Πύδνας.

Στὸ βάθος φαντάζει μεγαλοπρεπὴς ἡ κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου.
(Χθεσινὴ φωτογραφία) Συνέχεια