Χρόνια πολλὰ καὶ καλὰ Ἕλληνες!
Σήμερα ἐορτάζουμε τὴν ἡμέρα τῆς Ἐλευθερίας τοῦ γένους!
Μίας ἐλευθερίας πετσοκομμένης, ἀλλά, τοὐλάχιστον, λίγο καλλιτέρας ἀπὸ τὰ σκοτάδια τῆς σκλαβιᾶς τοῦ Τούρκου δυνάστου!
Ἀπὸ τότε ἔως σήμερα Ἕλληνεςἔχουν περάσει 190 χρόνια! Συνέχεια
Ὄχι, δὲν εἶναι ἁπλό…
Εἶναι ἀπὸ τὰ δυσκολότερα καὶ τὰ σημαντικότερα…
Εἶναι ἡ Ἀνάγκη ποὺ ὅμως δὲν γνωρίζουμε ἀκόμη τὸ πῶς θὰ τὴν ἐπιλύσουμε…
Μὴν σκεφθεῖτε πὼς τὸ νὰ πασχίζῃ σήμερα κάποιος νὰ ζήσῃ ὡς Ἕλλην ἔχει νὰ κάνῃ μὲ ἐθνικιστικὲς παρακρούσεις ἤ μὲ κάθε τύπου ἀκραῖες κορῶνες.
Συνέχεια
Δὲν εἶναι τὸ φῶς ποὺ χρειαζόμαστε, ἀλλὰ ἡ φωτιά…
Δὲν εἶναι ἡ βροχούλα, ἀλλὰ ἡ βροντή….
Χρειαζόμαστε τὴν καταιγίδα, τὸν ἀνεμοστρόβιλο καὶ τὸν σεισμό…
Kαλημέρα….
Συνέχεια
Ὅπως τώρα, ἔτσι καὶ τότε.
Ὅπως τότε ἐξεκίνησαν λιγοστοί, ἔτσι καὶ τώρα… Λιγοστοὶ ἔχουν ξεκινήσῃ.
Ὅπως τότε ἐλάχιστοι μπῆκαν ἐμπρὸς κι ἐξέθεσαν ἑαυτούς, ἔτσι καὶ τώρα, ἐλάχιστοι τολμοῦν καὶ μπαίνουν ἑμπρός, ἐκθέτοντας ἑαυτούς.
Ὅπως τότε οἱ πολλοὶ ἐκρύφθησαν στὰ χωριά τους, στὶς καθημερινές τους ἐργασίες, στὴν ὑπηρεσία τῶν ἀγάδων, ἔτσι καὶ τώρα, οἱ πολλοὶ κρύβονται πίσω ἀπὸ ἕνα πληκτρολόγιο ἤ μία τηλεόρασι ἤ στρώνονται σὲ ἕναν καναπέ.
Τίποτα δὲν ἔχει ἀλλάξῃ! Ἀπολύτως τίποτα!
Συνέχεια
Ὅλα… Καὶ τὰ ὄμορφα μὰ καὶ τὰ ἄσκημα.
Ὅσο ὑπερβολικὸ κι ἐὰν φαντάζῃ κάτι τέτοιο, εἶναι μία πραγματικότης, ποὺ ἐὰν τὴν συνειδητοποιήσουμε, τότε αὐτομάτως τὰ πάντα, μικρὰ καὶ μεγάλα, θὰ ἀλλάξουν πρὸς τὸ καλλίτερο. Συνέχεια
Ποῦ τοποθετῶ τόν ἑαυτόν μου;
Τί ἀξία τοῦ δίδω;
Αἰσθάνομαι κατώτερος; Ἀνώτερος; Ἤ ἐπί τέλους ἴσος πρός τούς γύρω μου;
Καί πῶς τό ἐκδηλώνω αὐτό; Μέ τό νά κρύβομαι ἤ μέ τό νά διεκδικῶ μίαν θέσι στήν ζωή;
